To the nights we spent

17

"Hush now love...i'm here, let all your demons out." I comforted him, he's hard to see him like this. He's breaking down....he's in pain.

I didn't expect this, hindi ko inakala na napakasensitive niya pagdating sa parents niya. Imagine, nakaya niya yun? Tinuring niyang tunay na ama yung tatay niya, binigo lang siya nito.

"Paulit ulit nila s-sinabi sakin yun, tanggap ko na....naiintindihan ko na...p-pero bakit kailangan niyong ipamukha?" He cried, I once remembered that  kind of pain, yung kailangan ipamukha pa nila na mali ka? Kailangan ipamukha na pagkakamali ka?

"I don't get them too Walter, alam kong mas matanda sila satin, kailangan resputuhin sila. Pero sana magkaron sila ng limitasyon diba? Hindi lagi silang tama."

Elders now a  days doesn't know what's their limitations. Elder's doesn't know how to accept their fault, how toxic their mindset is.

Just like that, I comforted Walter that time. He's completely wreck down, wala akong magawa. Iyak lang siya ng iyak sakin, madaling araw na rin siyang  umuwi.

As usual, we go to our class almost everyday. Eversince that night, hindi na humiwalay si Walter sakin. I don't know why but iniisip ko na lang na ako ang pinagkukuhaan ng lakas niya.

Ngumingiti pa rin siya ng ganun ganun lang, parang walang problema sa buhay. It's fine for me, but nakakalungkot rin kasi kailangan niyang sabihing okay lang siya...kahit hindi naman.

Sabay lagi kaming mag lunch, we always hang out in my Condo. Lagi rin kasama sila Zyren, hindi sila pwedeng mawala. Because somehow, they became part of our squad. Unti unti nang nagiging close lahat, unti unti na ring nawawala ang awkwardness.

"Yhi! Alam mo ba may sinabi sakin si Zyren ngayon!" Walter uttered while his fixing his bag, Walter's like this, para nga kaming magbestfriend. Open kami sa isa't isa, hindi kagaya dati na kulang kami sa paguusap. Marami na rin akong alam about sakanya, yun ang inaalam ko this past few days.

"Ano yan sis?" Sabi ko sabay tawa, buti nga hindi siya nagagalit pang tinatawag ko siyang 'sis'! Okay lang raw sakanya at nasanay dahil sa mga pinsan niyang babae, tinatawag raw siyang sis! May alam nga si Walter na pang-beki language!

Sobrang sakit ng tiyan ko at sobrang tuwa naman ng puso ko kapag ginagawa niya yun, Walter doesn't fail to make me laugh, kapag malungkot ako sa mga bagay bagay', andyan siya palagi.

Parang kabisado niya na ako, kung kelan ako mag momood swing, or kelan ako mag ooverhink. Lagi niyang pinipigilan agad, handa siya sa lahat ng bagay.

"Si Erwan may nililigawan sa tropahan!" Nilingon niya ako at nilakihan ang mata, natawa naman ako dun at hinampas siya. Sanay na rin siya sakin, hindi na siya umaaray sa hampas ko. Mas lalo akong natawa ng naisip ko yun, sinabayan na lang tuloy ako ni Walter! "Who's the lucky  girl?

"Hmm, maganda siya! Pero syempre mas maganda ka, friendly rin siya! Pero mas friendly ka!" Lahat ng description niya, nilagyan niya ng mas pagkatapos, ako raw mas higit.

I know I lack of some parts in life, but he's telling me not to mind it. I love everything about you, that's what he said.

"Oo na, sagana ng pambobola ha? Sino nga? Sabihin mo na, hahampasin kita sige!" Hamon ko, naiinip na rin ako kasi panay ang hula ko at lahat sinabi niyang hindi! Pa-suspense pa si gago!

"Tentenenenen! And the winner is......SKYLER!!!" He exaggerated, I gasped! "What the fuck?" I said, then he placed his right hand on my mouth and uttered, "That's bad ha!" parang babae.