To the nights we spent

26

Totoo ngang mapaglaro ang mundo, nararamdaman ko ang mga tingin ng mga tao sakin. Alam kong sinusundan niya ako, rinig na rinig ko rin lahat ng pagtawag niya sa pangalan ko, pero ni-isa roon, wala akong nilingon.

Hindi na ako lilingon, kung nasan man ako ngayon, eto na yun, yun na yun.

Binilisan ko ang lakad ko nung nakapasok na ako sa building Condo ko, pero hindi pa rin siya tumigil, sunod pa rin siya ng sunod. As soon as i reached the elevator, i saw him, running as fast as he can.

"Qezia!" Hinarang niya ang mga kamay niya sa gitna ng Elevator, the elevator detected his hands so it automatically opened. I only showed an emotionless face, hindi ko pinakita sakanya na nasasaktan ako, na mahina ako.

Nung nakasakay na siya sa elevator, taas noo pa rin akong nakatingin sa pintuan ng elevator, "Qezia, please....just please listen to my explanation." He pleaded, trying to hold my hand.

Tinago ko ang kamay ko at hindi na natiis na hinarap siya, "Tumahimik ka, bakit pa kailangan ng explanation? You were a good dream, pero never kitang maabot. Don't worry, itatatak ko yan sa isip ko, I don't need any explanation." I sarcastically smiled at him.

Saktong bumukas ang pintuan ng Elevator, mabilis akong naglakad sa hallway at sinusi ang pintuan ng Unit ko, pero bago pa ako makapasok, pinilit niya pagkasiyahin ang sarili niya. I sighed, is this going to end like this? Yung pipilitin pa namin? Yung kahit wala na itutuloy pa rin namin?

Hindi ko siya pinansin, dumiretso ako sa kusina at kumuha ng malamig na tubig. "Qezia, it wasn't just a dare okay? Just please hear me out." He once again, pleaded.

I turned my back at him and washed the glass on the courner, sinundan niya pa rin ako. "Ano pa bang gusto mo Walter? Okay ka na ba? Na-uto mo na kasi ako eh? Congrats ha." Pumalakpak pa ako para sakanya, his eyes looks weary.

"No, hindi kita inuto. Never in my life, hindi ko ginawa yon! From the start, realized that i have feelings for you! Parehas kami ni Zyren, lagi niyang sinasabi na gusto ka niya, halos araw araw. Pano ko sasabihin sakanya? Siya ang nauna, tangina masisira yung frienship namin."

I let him speak for himself, mukha na kaming tanga dito na iyak nang iyak parehas, he started crying loudly too, para siyang batang inagawan ng laruan, and i'm here, the stealer of his toy.

"Yun yung bago namin malaman na may Band Night, gusto na kita non. Nung una pa lang kita nakita sa naunang band night, gusto na kita non eh." Pinunasan niya ang mga luha niya, nilapit niya rin ang isang daliri niya para punasan ang luha ko.

I'm going to listen to his story, but i can't forgive him. Hindi ko kaya, hindi ko pa kaya...sobrang sakit ng impact na ginawa niya. Mas masakit pa 'to sa lahat na dinanas ko sa mga ex ko, ibang sakit yung dinulot niya.

"Sino ba naman kasi hindi magkakagusto sayo? Ang ganda mo, lalo na yung mga ngiti mo. Tapos ang perpekto mo, athlete ka diba? Maganda pa boses." He chukled, "You're my ideal type of girl, pero tangina naunahan ako eh. Pagkakita ko rin sayo non, naunahan ako ni Zy eh, sabi niya agad, 'Pre, yan yung sinabi ko sayo na gusto ko oh.''

So totoong gusto pala ako ni Zyren? That explain how he react when i'm around, he would become Jolly and Active pag andun ako, while Erwan and Walter are calm, ngayon naiintindihan ko na.

I wonder why Zyren did that to me, kung gusto niya ako why he didn't have the balls to talk to me? So gusto niya rin ako masaktan? Bakit si Walter? Hindi niya ba rin cinonsider yung feelings ko? Yung feelings ni Walter?