To the nights we spent

30

Hinila niya ako ng malakas! Bigla bigla niyang hinubad yung apron niya at nagpaalam sa kasama niya, dali dali lang yon tumango! Mahirap kaya magtrabaho sa bar, tapos yung kasama niya tatango tango lang?

Medyo 'nakakaladkad' niya na ako, sobrang bilis niya kasi maglakad. Siksikan pa sa bar! Sa totoo lang, kung hindi lang maganda ang araw ko ngayon, binatukan ko na 'to eh! Seryoso ba? Sobra ring daming umiinom sa entrance, alam ba nilang pasukan yun? Hindi inuman!

''What are you doing here? Mag isa ka lang!''Hinilot niya ang sentido niya, sobrang nakakunot pa ang kanyang noo, nakatingin rin siya ng seryoso saakin, nakakahiya tuloy! Para akong bata dito na pinapagalitan ng magulang kasi gumawa ako ng masama! ''Bakit? Ikaw kaya dahilan nito!''

Mas lalong kumunot ang noo niya, ako naman nakapamewang na. ''What? Wala naman akong ginagawa sayo, Seriously Yhiene Qezia?'' Pota, ngayon ko lang siyang nakitang seryoso, wala akong pinagsisihan, super gwapo kaya? ''Let's get back together.''

The serious look on his face vanished and the shocked on his face looks vivid. Why is he shocked? Diba dapat maging masaya siya? Bakit? Anong meron? ''What? Di magandang biro yan."

Iiling iling pa siya, pinunasan niya ang natirang pawis sa kanyang noo. I held his hands, it's cold. He got shocked with the sudden move, "From the start, your there for me. Wala ng rason na hindi pa kita balikan pa."

"I thought....you don't want me? Hindi mo na ako mahal diba?" The pain in his eyes looks vivid now..... nagsisi na tuloy ako kung bakit umabot pa kami sa puntong ganito. "Malinaw na lahat sakin, kinausap ako ni Zyren."

Tumango tango siya, hinila niya ako sa mahigpit na yakap! I hugged him back, so tight. "There's no reason to stop loving you....wala naman akong sinabi na hindi na kita mahal diba?"

"Thank you....for another chance. You know i won't fail again right?" He kissed my forehead, i know it would not be easy that things would get back to normal... easily. But i know we still likes each other....he still wants me.

We took a cab, it's not a long ride. Mabilis kaming nakaabot sa Condo. "Pasok ka muna." I gestured the way to my door, pumasok naman agad siya. There's still awkwardness between us, pero mas okay na yon kesa hindi na kami magpansinan ulit?

"So.....you're the one who take me home? Yung dati sa bar rin? Sabi ko, i'm resting in his arms....we're on my couch just chilling, sobrang sarap sa pakiramdam na bumalik ulit kami sa ganito, yung siya....tapos tahimik lang....my peace.

"Ah....yes. Ako yun, diba sabi ko pa sayo kilala na kita dati pa? Doon nagstart yung pagkagusto ko sayo, hindi ka matanggal sa isip ko eh." He chuckled, "Sobrang lasing na lasing ka non, pero ang ganda mo pa rin. Sa isip isip ko, bakit sinasaktan yung ganitong kagandang babae? Mukha ka kayang anghel."

"Mukha ka ring hindi gagawa ng masama, tapos nakita kita sa hallway, edi sakto? Feeling ko meant to be na tayo non eh." We both chukled.

He's caressing my hair, this feeling is so fullfilling. It's like you officially rested, sa sobrang pagod mo. Relief na ang nararamdaman mo, kasi nakakapagpahinga kana. He really is my comfort.

"Pero nasaktan pa rin kita.....I'm really sorry for that." He looked me again, with worried eyes. "I still want to be with you....your number 1, your comfort."

"Wala namang papalit sa pwesto na yun, ikaw at ikaw lang ang karapat dapat  don." Hinarap ko rin siya, sumandal na ako ng maigi sakanya at pinikit ang mga mata ko.

*****

That was the last conversation we had that day, sa sobrang komportable ko katabi niya, nakatulog pala ako! Pagkagising ko, nag iwan siya ng note na meron pa raw siyang trabaho. Andon na nga ako sa kama nong nagising ako.