Kapitulli 5

1K 56 4
                                    

U zgjua nga zhurma e ores se vjeter qe e kishte kurdiste ta zgjonte heret ne mengjes. Ndonjehere habitej si punonte ende ajo ore por edhe kenaqej sepse ajo ishte e vetmja ndihme qe e zgjonte heret ne mengjes se ajo nuk kishte telefona si shume te rinj te tjere moshatare te saj. U be gati shpejt dhe iu drejtua shtepise se saporinovuar. Sot ishte dita e saj e pare e punes dhe ndihej e lumtur qe me ne fund ia kishte dale te fitonte nje pune!
-Mirmengjes ! - i tha pergjegjesit i cili e priti miqesisht.
-Mirmengjesi Alisja! Je 10 minuta me heret. Duket se sa e do kete pune dhe me behet qejfi qe nuk po me zhgenjen. Nejse sot do te te duhet te punosh pak me gjate sepse vijne te zotet e shtepise dhe do i ndihmosh me sistemimin e sendeve.
- Ne rregull per ska asnje problem. - u pergjigj pa nguruar. Dhe filloi te punonte me zell.
.
.
-Pra a eshte gjithcka gati? - pyeti Stivens i entuziasmuar qe po kthehej ne vendin e tij pas kaq shume vitesh. E kishte marre malli sepse kishte kaluar periudhen me te bukur te jetes aty por nese do e kthente kohen pas do largohej serish. Ashtu sic kishin bere shume shqiptare e ashtu si vazhdojne te bejne : Te rendin pas nje jete me te mire e me te pasur,.. Fati i kishte buzeqeshur e sot rikthehej me xhepat e me zemren plot.
- Jemi gati ! - u pergjigjen te tjeret.
- Ne rregull pra , le te nisemi! Shqiperi na prit ! - tha ai me syte qe i shndrrinin nga lumturia.
-Eris ti je shoferi sot ! - i tha Erisidit teksa i hodhi celesat e nje Range te zi tipi i fundit.
Mberriten para aeroportit te madh dhe po prisnin castin e nisjes.
Stivens dhe Klea ishin te lumtur ndryshe nga Erisi dhe Ester qe kishin varur turinjte.
.
Tani gjendeshin ne avion dhe toka shqiptare filloi te dukej. Te rriturit u mallengjyen. Kleas nje lot i ceku padashur faqen. Kishte mbi 20 vjet qe nuk kishte shkelur ne ate toke. Dhe tani minutat e mbetura po i dukeshin nje perjetesi.
Mezi priti te hapej dera e avionit dhe te merrte fryme thelle. Te mbushej me ajrin e Shqiperise.
E keto momente sigurisht do i prishte Erisi.
-Edhe ajri qenka me i rende ketu ! - tha ai dhe te gjithe e pane cuditshem por me pas filluan te qeshnin me budallallekun qe kishte thene.
- Epo nuk do rrime ketu besoj! Mezi pres te shkoj ne shtepi sepse jam shume i lodhur! - foli serish tani me seriozitet.
-Ejani! - i tha i ati.
Mbaruan procedurat e nevojshme dhe iu drejtuan makines.
-Besoj se tani e ke radhen ti ba! - tha Ester duke pare nga Erisi - nqs nuk doni te perfundojme ne ndonje vend te humbur.
Te gjithe qeshen me ndryshim e fytyres se tij dhe u futen ne makine per tiu drejtuar shtepise se tyre.
Deren ua hapi nje vajze e re.
- Mire se erdhet ! - i pershendeti ato thjesht.
- Pershendetje ! Ti kush je? - foli Ester.
- Jam sherbyesja juaj! - u pergjigj me ze te ulet.
- Qe kur kemi filluar te marrim ne pune edhe femije?! - pyeti ai.
E ajo ngriti koken per tu perballur me shikimin e tij. Nuk foli sepse e dinte fare mire se sa hap e mbyll syte mund ta gjente veten ne rruge.
I njihte ato lloj tipash qe kur iu shkrepet dicka e arrijne me cdo kusht.
- Se di! Do pyes pergjegjesin ! - tha Stivens po aq i habitur sa Erisi.
- Por per momentin le te hyjme brenda.
-Mbaje kete ti! - i tha Ester me krenari Alisjas duke i lene ne dore valixhen e saj.
Kurse Erisi vetem sa e shikoi njehere shtrembet nga koka te kembet dhe u largua.
- Si quhesh ? - e pyeti Klea pasi u rehatuan ne dhomen e ndenjes qe shume lehte mund te krahasohej me gjithe shtepine e saj.
- Quhem Alisja zonje! - u pergjigj.
- Gezohem! Une jam Klea dhe ky eshte im shoq, Stivens. Vajza quhet Ester ndersa djali Erisid! - iu pergjigj ajo me delikatesen qe e karakterizonte. E teksa shihte gruan perballe ne mendje iu shfaq nena e saj! Sa do donte qe edhe ajo te ishte aq e mbajtur sa kjo femer. Do donte shume qe edhe jeta e saj te kishte qene aq e lehte sa kish qene per Erisidin dhe Esterin.
.
.
.
.
Ja ku i takuam ! Sinqerisht nuk ia kam idene ca do perrallis te pjesa tjeter... Arsyeja eshte sepse kete histori e kam nis nga nje ide e castin dhe fatmirsisht apo fatkeqsisht kisha telefonin ne dore! Keshtu qe ia nisa kot dmth!
Gjithsesi votoni nqs iu pelqen!
✨✨✨
Dedicated to  moonchild-01 😘😘

Universe te Kunderta | ✔ Where stories live. Discover now