Universe te Kunderta | ✔

Kapitulli 25

Operacioni i se emes kaloi me sukses! Ajo substance vdekjeprurese ishte zhdukur pergjithmone nga qenia e Arseles por nje lende edhe me helmuese kishte hyre ne trupin e se bijes dhe dale nga dale po perhapej kudo ne mendje e ne zemer!
Oret kalonin dhe ankthi e stresi rriteshin.
E dinte fare mire se e kishte pranuar vete dicka te tille por edhe nese do e kthente kohen pas nuk do ndryshonte asgje, sepse per te asgje nuk vlente sa jeta e nenes se saj! Ne djall dhimbja qe ndiente per veten!
E ai kishte qene ne dijeni te gjithckaje qe po ndodhte! E dinte qe tashme nena e saj ishte ne shtepi dhe shume mire!
"Sonte! Ora 20:00 ! Hotel Adriano!"- e shkroi ate mesazh por ende nuk ishte i bindur ne duhet ta dergonte apo jo!
E fshiu. E shkroi serish. E fshiu dukej sikur po luante!
.
1 drite e vogel ndricoi ekranin e telefonit te saj.
"Afati mbaroi! Sonte te hotel Adriano! Ora 20:00!" -pra kaq kish qene liria e shpirtit te saj. Aq kish qene pafajsia e saj! Aq kish qene krenaria e saj - 1 mesazh! Lotet i mbodhen me shpejtesi por kesaj here nuk i lejoi te dilnin. Nuk do i linte me. Nuk zgjidhnin asgje! As dhimbjen nuk ta lehtesonin! Asgje nuk arrinte njeriu dukeu treguar i dobet!
E sot qe ajo donte qe minutat te mos kalonin kurre dukej sikur po i levizte dikush me shpejtesi! Nuk punonte sepse nuk donte ta humbiste mendjen e papritur te shikonte se po i afrohej tmerrit ndonese kjo po ndodhte me ose pa hir. Familjes u kishte thene se sot do punonte me ore te gjata ne pune! E si tu thoshte?! Tu thoshte se kishte shitur nderin e saj! Tu thoshte se kishte bere ate marreveshje te ndyre qe ajo e quante 1 jete per 1 jete!
Huh? Cfare t'iu thoshte atyre?E pa e kuptuar as vete oret kishin kaluar. Ishte ora 19:00. Doli nga kompania dhe iu drejtua atij vendi te mbushur plot me njerez nga cdo lloj niveli!
U fut brenda dhe askush edhe po tu thoshte nuk do e besonin per cfare ishte aty. Sepse vetem nje prostitute nuk i ngjante veshja e saj e mbuluar deri ne gryke. U afrua te recepsionistja dhe foli:
-Mirmbrema!
-Mirembrema zonjushe! Keni bere rezervim?
-Huh? Rezervim?! Emm... Erisid Latifi?
-Po! Eshte bere! Urdheroni celesin!Kati i 5 ! Dhoma 501! Kalofshi bukur!
-Po po patjeter shume bukur! - tha neper dhembe.
- Thate gje zonjush!
-Jo jo asgje naten e mire!- tha dhe iu drejtua dhomes. Po dridhej e tera nga frika. Trokiti ne dere por askush nuk u pergjigj. Atehere nxorri celesin dhe e hapi vete. Cdo gje ishte ne vendin e saj dhe dukej se nuk kishte njeri. Pa kudo dhe u sigurua se ai nuk ishte aty! Atehere mori fryme lirisht por shume shpejt u degjua nje trokitje dhe filloi te tensionohej serish!
Hapi deren dhe pa qe ishte vetem kamarieri.
-Zonjushe iu solla darken dhe kete pako qe ka ardhur per ju!
-Faleminderit por s'do ha! - tha dhe mori vetem pakon.
Mbylli deren u ul ne krevat dhe e hapi ngadale! Nuk u besonte syve! Ai po tallej me siguri! E mori ate fustan te kuq flake qe nuk mbulonte asgje dhe ndjeu neveri vetem kur e shikonte jo me ta vishte ate cope te ndyre! E mori dhe filloi ta griste ne copa shume te vogla! E pasi ia nxorri gjithe inatin e mundshem e flaku ne kosh! Ate nate priti por askush nuk erdhi. Normalisht qe u gezua por e dinte se nuk do mund te shpetonte gjate gjithe kohes!
E ai mesazh i para 1 dite u pasua nga tjetri qe sapo kishte marre!
"Gezohu me the 1 dite ama une s'te them dot! Mos mendo se do shpetosh sonte ne te njejtin vend ne te njejten ore"
Oret ia lane radhen njera- tjetres dhe ja ku gjendej serish! Para se njejtes godine! Para se njejtes dhome! Por kesaj radhe nuk priti ta hapte deren vete sepse e hapi dikush tjeter!  Ai!
.
.
.
Pjesa tjeter eshte ajo qe keni pritur!
😅
Dedicated to xhesi15