Universe te Kunderta | ✔

Kapitulli 2o

Si cdo mengjes tjeter u nis heret per ne kompani.
Ndryshe nga Ester ai e donte ate vend. Ishte pjese e tija dhe e perditshmerise se tij. Parkoi makinen e tij para kompanise dhe shkoi direkt ne zyren e tij. Sapo filloi te punonte iu kujtua qe mbreme ajo kishte kerkuar te punonte edhe pak dhe ishte kurioz te dinte sa kishte mundur te vizatonte. Doli ne koridor, hapi deren e zyres se saj dhe u perball me nje pamje jo shume te zakonshme. Ajo qe flinte me koken mbeshtetur ne tavoline. Anash saj dosja qe mbante brenda gjithe mundin e asaj nate.
Dicka i tha te qendronte ta shikonte ashtu si maniak por shpejt u kthye ne ate luftetarin e pathyeshem dhe iu drejtua dosjes. E mori dhe mo e shfletonte. Njehere ngadale e pastaj me shpejt.
- Nuk eshte e mundur! 1 koleksion per 1 nate! Seriozishtt?! - pershperiti
- Ee seriozisht! - ia ktheu ajo pergjumshem. - Miremengjes!- pershendeti pastaj.
-Pune e paqme mikrob!-tha ai qe ende spo u besonte syve. E la dosjen mbi tavolinen e saj dhe doli nga zyra ndersa ajo rregulloi pak floket dhe iu drejtua zyres se Stivensit.
-Miremengjes zoteri!
-Miremengjes Alis! Urdhero!
- Erdha t'iu dorzoj koleksionin!
- Cfareee ? -shqeu syte ai. E ke mbaruar te gjithin? - pyeti e ajo vetem pohoi me koke.
Filloi ta shfletonte dhe u mahnit nga ato punime.
- Bravo vajze! Te kam thene se je gjeni! Tani mund te shkosh ne shtepi sepse ma merr mendja se ke tere naten zgjuar! - i tha ai kur vuri re rrathet e zinj poshte syve.
- Faleminderit zoteri! Po shkoj! - tha dhe u largua per ne shtepi.
Sapo arriti u perball me shikimin pyetes te nenes se saj.
-Mirmengjes ma! - pershendeti.
- Mirmengjes Alis! Po ku ishe gjithe naten?
-Ne kompani. Me duhej patjeter te perfundoja koleksionin dje nuk kisha kohe. Me fal qe ste lajmerova dot!
- Ah ok. Ska gje bije por u shqetesova per ty.-i tha Arsela te bijes dhe e puthi ne koke. Nga ato puthjet qe transmetonin dashuri, ngrohesi, mbrojte e cdo ndjenje tjeter qe vetem nenat dine te dhurojne.
- Ma po shkoj te fle pak. - i tha te emes pasi ishte vertete shume e lodhur dhe u ul te flinte.
.
Nderkohe Erisi po qendronte ne zyre me te atin.
- E pe koleksionin Eris?
-Po!
-Perfekt apo jo? Dhe e ka mbaruar te gjithin per nje nate. Me sa me thane rojet nuk ishte larguar fare mbreme.
- Epo normalisht duhet te punoje nqs nuk do te mbetet pa asgje.
- Po pra por fare lehte mund te hiqte dore nga koleksioni sepse ne kemi nje fare orari qe respektohet nga te gjithe. Thjesht ajo zgjodhi te mos na linte ne balte as mua e as ty bir, prandaj dua qe te fillosh ta respektosh.
- Une? Sherbyesen e vogel?! Nahh sbesoj!
- Ok ti e di por mos i kalo caqet sepse cdo njeri e ka nje kufi durimi.
- Mire mire se na fryve koken ! Po dal tani! - tha Erisi dhe u largua nga kompania. Nuk eshte se shkoi diku vetem po sorollatej neper rruget e qytetit kot. Ndonjehere para syve i shfaqej ajo qe flinte paqesisht ne ate derrase te ftohte dhe rriste shpejtesine e makines duke dashur te perqendrohej diku tjeter. Nuk e kuptoi sa kohe kaloi duke u sorollatur dhe vendosi te kthehej ne shtepi. Hengri pak buke dhe u ngjit ne dhomen e tij. Hapi netflixin dhe vendosi te shikonte nje film per tu shperqendruar nga mendimet.
"Cdo njeri e ka nje kufi durimi" - i kish thene i ati sot e ai pyeste veten Pse ajo i lejonte njerezit perfshire dhe ate te luanin me durimin e saj? Por nuk merrte pergjigje sepse ndonjehere duhet te futesh nen lekuren e tjetrit per ta kuptuar se cfare ndien!
.
.
Kam vetem nje pyetje per te gjithe (edhe per ato qe nuk votojne dmth):
NGA 1-10 SA IU PELQEN HISTORIA?