Universe te Kunderta | ✔

Kapitulli 27

U zgjuan te perqafuar ne krahet e njeri-tjetrit. Tashme do ia nisnin nga fillimi. Filluan te benin planet per te ardhmen dhe teksa bisedonin Alisjas iu kujtua dicka!
-Mos!
-Cfare pate?
- Po familjet tona? Mami dhe Reni? Lere pastaj Ester do beje namin!
- Ajo nuk eshte e keqe Alisja thjesht i pelqen pak vetja. Familja ime sbesoj se do jete problem. As e JOTJA ! Ose si pyes fare pz! Te marr te coj ne Itali dhe ska Ren me t'gjet!
-I..i.t..itali?!
- Po. Tashme kane mbetur edhe 7 muaj e do shkoj serish. Kjo ishte marreveshja qe bera me babin. Nese nuk gjej arsye per te qendruar do shkoj serisht atje.- tha ai dhe ajo u lendua nga keto fjale. Pra ai nuk e shihte si arsye per te qendruar ketu, me te , per te?
-Ashtu? Ne rregull! Eja ikim tani! - tha dhe dukej se toni i zerit i kishte ndryshuar.
-Alis cfare ndodhi ? Thashe dicka te gabuar?- pyeti serioz.
-Jo jo asgje. Thjesht u merzita! Dua te iki!- tha dhe me kaq e lane. Dolen nga hoteli se bashku dhe asnje nuk po fliste. Ajo ishte e merzitur me te e ai nuk po kuptonte asgje! E kjo gjendje nuk zgjati disa ore e as 1 dite por shume te tilla!
Ai i afrohej e ajo gjente pretekst per tu larguar. I fliste ftohte! Nuk buzeqeshte shpesh dhe ai kishte filluar te merzitej nga kjo situate e krijuar!
Ate gjendje te saj e kishte vene re edhe Arsela dhe ate mbremje vendosi te shkonte ti fliste. E gjeti strukur ne krevatin e saj dhe dukej fare qarte qe po qante.
-Mos u mundo te fshihesh nga une bije! Kurre nuk do mund tu shpetosh syve te nenes e ne do e besh zemres se saj nuk do i ikesh kurre!
Une e kuptoj shume mire bukuroshe! Ti ke rene ne dashuri por nese do vazhdosh te qash keshtu cdo nate kjo dashuri nuk do lulezoje kurre! Ngrihu fshiji lotet dhe lufto nese do te buzeqeshesh ose vazhdo qaj e humb edhe veten! Ti je gezimi im , nuk dua te te shikoj me lot ne sy!
Lumturia jote eshte edhe lumturia jone! Une dhe Reni te besojme dhe e dime qe ti ke bere zgjedhjen e duhur! Tani fshiji lotet dhe lufto mos e ler veten te humbasesh!-i dha ajo kurajo per tu perballur me te vertetat.
E Alisja do genjente nese do thoshte se ato fjale nuk ndikuan te ajo! U ngrit dhe e perqafoi te emen fort!
-Faleminderit ma! - i tha.
Te nesermen u ngrit me nje buzeqeshje rrezellitese. Ishte e bindur te shkonte te ai dhe te bisedonte me te per gjithcka qe e shqetesonte pa e ditur se sapo te arrinte do perballej me shqetesimin e vertete.
U nis me ide te bukura drejt kompanise dhe sapo hyri ne koridor pa nje tjeter femer qe u fut ne zyren e tij. Zemra filloi t'i rrihte fort! Nuk po arsyetonte dot me dhe direkt pas saj hyri dhe ajo!
Pa shikimin e habitur te Erisit por nuk po e kuptonte kush ishte arsyeja e atij hutimi!
-Trejsi? - tha dhe gjithcka iu qartesua.
-Po pra Trejsi! - u pergjigj vajza perballe- ti vajze ca do ketu? Ik bej ndonje pune verdalle mos me rri si hu gardhi mua ketu?! Nuk e shikon se kam nje ceshtje private me te dashurin tim? - vazhdoi e asaj iu prene shpresat. Tani e kuptoi gjithcka! Kuptoi pse nuk ishte ajo nje arsye qe ai te qendronte ketu! Kuptoi se ne c'pozite kishte rene! Kuptoi se per ate kishte qene thjesht nje kalim kohe dhe falenderonte Zotin qe s'kishte rene me poshte!
Pa njehere nga ai qe nuk po fliste dhe iu pergjigj vajzes qe mesa mesoi quhej Tresi a Trejsi sido qe ta kishte emrin:
-Me falni zonjush qe iu nderpreva ty dhe TE DASHURIN tend -theksoi duke e pare Erisin thelle ne sy,,, sikur donte te gjente aty pergjigjen qe zemra kerkonte... E kur nuk e gjeti doli nga zyra me shpirtin e lenduar e zemren e thyer! Hyri ne zyren e saj dhe filloi te qante. I fshinte lotet me force por nuk i ndalonte dot!
.
.
.
Spo them e fundit se ju te hani shpirtin pa e postu dhe tjetren ... Dheeeee e di si do ndihesha dhe vete po te isha ne vendin tuaj !
Love you moonchild-01 ❤❤