I Never Wanted This

Chapter 17

Seig PoV

Hindi ko alam pero hindi ko matiis si Sapphire. Dapat galit ako sakanya diba? dapat hindi ko na siya hinayaang mag-explain dahil kasinungalingan lang naman ang lalabas sa bibig niya pero bakit ganun? Pinakinggan ko ang mga explanation niya at ang mas matindi pinaniwalaan ko pa. Bakit?! Hindi ko din alam ang saya na nararamdaman ko ngayon. Ang dami kong iniisip pero isa lang ang mahalaga ngayon at yun ay BUMALIK NA SAAKIN SI SAPPHIRE. Pagkatapos nung araw na yun ay parang bumalik kami sa dati ni Sapphire, yung tipong parang walang nangyari pero meron sa kaloob-looban ko na para bang ayaw ko nitong ginagawa ko. Ang gulo ko naman T_T

"Babe, ano na? magma-mall tayo pagkatapos ng klase?" Bumalik ako sa realidad nung biglang nagsalita si Sapphire. Hindi ko alam may sinasabi pala siya.

"Ah eh. Sige babe" at ngumiti ako sakanya. Nakita ko naman ang kasiyahan sa mga mata niya kaya napangiti ulit ako. Nahagip ng mata ko si DAEJI na masayang nakikipag-usap kay Diether. Ilang araw na din kaming hindi nagkakausap ng maayos. Hindi ko na kasi magawa o masabi yung mga pinagsasabi ko sakanya noon. Lumipas ang mga araw na nakay Sapphire lang ang attention ko, ilang linggo na rin ang lumipas pero pakiramdam ko ay parang kahapon lang ang mga nangyari. Simula kasi noong araw na nag-explain si Sapphire ay hindi na niya ako pinapansin. Ano bang problema niya? Hmm, siguro masaya na siya dahil nagbalik yung mahal niya! >_< Hmmpft. Wala din lang pala yung mga sinabi niya saakin. Teka, ano ba tong sinasabi ko >_< eh ano ngayon, may Sapphire naman na ako kaya bahala na siya.

*Tsup*

O___O

"Kanina ka pa kasi wala sa sarili babe hehe. Anong iniisip mo?" Tanong ni Sapphire pagkatapos akong halikan sa pisngi.

"Wala naman babe ^___^ Ikaw ang iniisip ko" Pagpapalusot ko pero ang totoo, madami akong iniisip. Nagtataka ba kayo kung bakit malaya kaming nakakapagchismis, edi Vacant :D Pero sa isang subject lang. Nakita ko namang lumabas si Daeji sa room. Saan naman to pupunta? Tss. pakialam ko. Sila Ash naman ay madalang narin akong kinakausap. Siguro nga dahil hindi pa nila tanggap si Sapphire, pero wala naman silang magagawa dahil ako naman ang nagmamahal. Maya-maya pa.

"Babe, nagugutom na ako. Bilan mo nga ako ng kahit anong pagkain oh T3T" Sabi ni Sapphire. Syempre nagpout siya with puppy eyes kaya I can't resist her cuteness. Lumabas na akong room para bumili ng pagkain sa cafeteria

"Kainis talaga yung yagit na yun" Rinig kong inis sa sabi ng isang pamilyar na boses. Si Daeji. Tinignan ko siya. Namiss ko yung boses niya. >_< What the f did i just said ? Erase that. Binawi ko na yung tingin ko sakanya dibale nasa likuran naman niya ako kaya hindi niya ako nakita. Natapos siyang umorder at O_____O ?? Ang dami namang pagkain yan?balak ba niyang pakainin ang buong klase? Tinulungan siya ng isang waiter(sosyal,waiter pa ang gusto :3) na ilapag ang mga binili niya sa isang mesa. Maya-maya pa ako na ang O-order.

"Miss, one lasagna and two bottled water"

"Okay Sir, wait" Ilang sandali pa ay.

"Here's your order Sir" Kinuha ko na ang inorder ko matapos kong bayaran. Nakita kong nandun parin si Daeji at halatang hindi niya alam kung paano i-aakyat sa room namin ang mga iyan. Nilapitan ko siya.