"ေဒါက္... ေဒါက္"
"ဟုတ္ကဲ့ ဝင္ခဲ့ပါ"
"ေဒါက္တာ... အခ်ိန္မွန္လာပို႔ေနက် ေန႔လည္စာေရာက္ေနၿပီေနာ္...တျခားသူေတြေတာင္စားေနၾကၿပီ...ဟီး ေဒါက္တာလည္း လာစားေတာ့ေနာ္..."
Gulfအခုေဆးရံုမွာ အလုပ္ဝင္ေနတာ ဆယ္ရက္နီးပါး႐ွိၿပီ...
ေဆးရံုလား... P'Mewသေဘာက် ဘန္ေကာက္က ေဆးရံုပဲေပါ့...
P'Mewလုိ႔ေခၚေနတာကေတာ့လား... ကုိယ့္အေပၚေကာင္းလြန္းတဲ့ CEOႀကီးကုိ ခင္မ်ား ခင္မ်ားနဲ႔ ေျပာေနရတာ အားနာလာလုိ႔ေလ...
မနက္မိုးလင္း ႏိုးတာနဲ႔ မ်က္ႏွာသစ္ဖို႔ သြားတိုက္ေဆးကအစထည့္ထားေပးတတ္တာေတြ...
မ်က္ႏွာသစ္ ေရခ်ဳိးၿပီးထြက္ရင္ ပုဝါကုိင္ၿပီး ေစာင့္ေနတတ္တာေတြ...
မနက္စာကို ကိုယ္တိုင္လုပ္ေကြၽးတတ္တာေတြ...
အခုလုိ ေန႔လည္စာပုိ႔ေပးတတ္တာေတြ...
ပုိ႔ေပးတာေတာင္ wardထဲက လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္ ဆရာဝန္ သူနာျပဳေတြအတြက္ပါ အျမဲပါတတ္တာေတြ...
ညေနျပန္ရင္ ေရစိမ္ဖို႔ ေရကအစ စပ္ေပးတတ္တာေတြ...
စတဲ့ စတဲ့ ဂ႐ုစိုက္မႈေတြကေန Gulfတစ္ေယာက္ မ႐ုန္းထြက္ႏိုင္ေတာ့ဘူး...
သူနဲ႔ေတြ႔မွ ကေလးျပန္ျဖစ္ေနရတဲ့ဘဝ...
ဒါေပမယ့္ေပ်ာ္တယ္...
P'ရဲ႕ ဂ႐ုစုိက္မႈေလးေတြမ႐ွိရင္ေနတတ္ပါေတာ့မလားပဲ...
ခ်စ္တယ္ေျပာဖို႔လား... ဒါကေတာ့စဥ္းစားေနတုန္းပဲ...
တစ္ရက္ရက္ေတာ့ ေျပာျဖစ္မယ္ထင္တယ္...
====================
babyေလးအတြက္ ဒီေန႔ ေန႔လည္စာကုိ KFCၾကက္ေၾကာ္ lunch boxနဲ႔ ကုိလာပုိ႔ေပးလုိက္တယ္...
*အစားပုပ္ေလး ဝေတာ့ ဝမွာပါေနာ္*
babyေလးနား တစ္ပတ္ေလာက္ကပ္ေနလုိက္တာ အခုေတာ့ အလုပ္ေတြေတာင္ပံုရာပံုနဲ႔ အေႂကြးေတြဆပ္ေနရတာ ဘန္ေကာက္ကုိျပန္ေရာက္ထဲကပဲ...
တစ္ေနကုန္ မနားမေန သြက္သြက္ေလးလုပ္မွ ညေန babyေလးျပန္မေရာက္ခင္ ျပန္ေရာက္ၿပီး babyေလး ေရခ်ဳိးဖို႔ ညစာစားဖို႔ အဆင္သင့္ျပင္ေပးႏိုင္မွာ...
ပင္ပန္းလားဆုိေတာ့ ပင္ပန္းတယ္...
ဒါေပမယ့္ ေပ်ာ္တယ္... တကယ့္ကုိေပ်ာ္တယ္...
အခုဆို babyေလးက ကုိယ့္ကုိ အရမ္းမစိမ္းေတာ့ဘူး...
ေခၚတာေလးကုိက P'Mewတဲ့... ေလာေလာဆယ္ေတာ့ လႊတ္ထားေပးဦးမယ္... ေနာက္ေတာ့ ကုိကုိလုိ႔ ေခၚခုိင္းပါဦးမယ္...
