⚠⚠ကေလးေတြ မုမယ္ မုမယ္ ⚠⚠
ေနာက္အပိုင္း အဆက္စပ္မိေအာင္ေရးေပးမယ္ေနာ္...
သိပ္မ႐ုိင္းေအာင္ သတိထားၿပီးေရးထားေပမယ့္ ဒါကဒါပဲမို႔ မသင့္ေတာ္တဲ့ စကားလံုးေတြကေတာ့ ပါမွာပါပဲ... မႀကိဳက္ဘူးဆိုရင္ အစထဲက မဖတ္ဖို႔ေျပာပါရေစ...
======================
"အင့္..."
Gulfသတိထားမိေတာ့ ခုတင္ေပၚေရာက္ေနၿပီ...
Gulfရဲ႕အက်ႌေလးကေတာ့ ဘယ္အခ်ိန္ထဲက မ႐ွိေတာ့မွန္းမသိ...
အေပၚဝတ္ ႐ွပ္အက်ႌကို ခြၽတ္ၿပီး အေပၚက အုပ္မိုးလာတဲ့ CEOႀကီး... ခႏာၱကိုယ္အေနအထားက Gulfကုိ ရင္တုန္သြားေစတယ္...
*ဂလု... ဘာလုိ႔မနာလိုစရာေကာင္းေအာင္ လွေနသလဲ...*
လက္ကုိဆြဲလိုက္ၿပီး ေပါင္မုန္႔ေျခာက္ခုေပၚကို ဆြဲတင္လိုက္ျပီး ပြတ္သပ္ၾကည့္ေစတဲ့CEOႀကီး...
"ၾကည့္ပဲမေနပါနဲ႔... ဒါေတြက babyေလးအပိုင္ေတြခ်ည္းပဲ..."
"Fxxk!!!"
"မေလာပါနဲ႔... လာမွာေပါ့..."
"-်ီးပဲ... ခင္မ်ား... ေတာ္ၿပီ... မလုပ္ေတာ့ဘူး... သြားေတာ့..."
"မရေတာ့ဘူး..."
"အို႔!!! ခင္မ်ား... ခင္မ်ား..."
လက္ကခံစားလိုက္ရတဲ့ ပူေႏြးျပင္းျပ ဆာေလာင္မႈတစ္ခု... ဖံုးအုပ္ထားတဲ့ အဝတ္ေတြခံေနၿပီး...
တိုက္႐ိုက္မထိေတြ႔မိေသးတာေတာင္ ျပင္းျပမႈကို အထိအလင္းခံစားသိႏိုင္တဲ့အရာ...
လက္ကုိ အေပၚကထပ္ကိုင္ၿပီး အထက္ေအာက္ေရြ႔လ်ားေစတဲ့အခါ...
"ဟား... babyေလးရာ...အ...ဟား... ကိုယ္တကယ္ မရေတာ့ဘူးကြာ... babyေလးကုိ ပိုင္ဆိုင္ခ်င္ၿပီ... ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ျပဳပါေတာ့..."
Gulfနာမည္ကုိ တမ္းတၿငီးတြားလာတဲ့အခါ တကယ္ပဲ ႐ွက္လြန္းလို႔ တိုင္နဲ႔ေခါင္းသာ ေျပးေဆာင့္လိုက္ခ်င္မိတယ္...
အ႐ွက္သည္းၿပီး နီရဲေနတဲ့ babyေလးကုိၾကည့္ရင္း Mewစိတ္ေတြက ထိန္းလို႔မရႏိုင္ေတာ့...
*ခ်စ္စရာေကာင္းလိုက္တာကြာ*
babyေလးရဲ႕ လက္ႏွစ္ဖက္ကုိ စုၿပီးေခါင္းေပၚကို ေျမႇာက္ကုိင္လုိက္ကာ အေပၚကေန အုပ္မိုးလိုက္တယ္...
တစ္ႀကိမ္နမ္းထားတာေၾကာင့္ နီရဲဖူးစိုေနတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းေလး...
