"WTF!!!!! ခင္မ်ားႀကီးဘယ္ကိုၾကည့္ေနတာလဲ...
သြားရည္ေတြပါက်ေနၿပီ... အား!!!!!!!"
"ဝွစ္"
"အု..."
လက္တည့္လိုက္တဲ့ ဘဲေပါက္ေလး... အနားမွာရွိတဲ့ေပါင္မုန႔္နဲ႔ ပစ္လိုက္တာ... အငမ္းလြန္ၿပီး ဟေနတဲ့ Mewရဲ႕ ပါးစပ္ထဲကိုတန္းဝင္သြားတယ္...
Mewလည္း ေပါင္မုန႔္ကိုဟန္မပ်က္ တစ္ခ်က္ကိုက္လိုက္ၿပီး အနားရွိတဲ့ တစ္ရႉးနဲ႔ သြားရည္ေတြကိုသုတ္လိုက္တယ္...
"babyေလးက ကိုယ္ဗိုက္ဆာမွာ စိတ္ပူေနတာပဲ မုန႔္ေတာင္ခြံေကြၽးတယ္ဆိုေတာ့..."
"-်ီးေဟ့ -်ီးပဲ..."
"babyေလး အစာစားေနတုန္းကို မ႐ိုင္းရဘူးေလ"
Gulfစိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႔ လက္ခလယ္ေထာင္ျပၿပီး မုန႔္ဆက္စားေနလိုက္တယ္...
တကယ္ပဲ ဒါက A groupရဲ႕ CEOတဲ့လား... ႐ုပ္ကိုက ၿပီတီတီနဲ႔... ႏွာဘူးႀကီး...
ဘဲေပါက္ကေတာ့ ဘာေတြေတြးေနတယ္မသိဘူး မုန႔္စားရင္း ႏႈတ္ခမ္းေလးက မဲ့လိုက္႐ြဲ႕လိုက္ေထာ္ထြက္လာလိုက္နဲ႔...
ဒီကေကာင္ႀကီးကေတာ့ ဘဲေပါက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုၾကည့္ၿပီး ေပါက္မုန႔္ပဲ ကိုက္ေနရတယ္...
*တစ္ေန႔ေန႔ေတာ့ မနက္စာကို စေတာ္ဘယ္ရီကိုက္မယ္... ဟင္းဟင္းဟင္း...*
"စားလို႔ၿပီးၿပီ ကြၽန္ေတာ္ျပန္ေတာ့မယ္... "
"ဘယ္ကိုျပန္မွာလဲ..."
"အိမ္ကိုေပါ့ ၿပီးရင္ေဆး႐ုံလဲသြားရဦးမယ္..."
"babyဒီေန႔ကစၿပီး အိမ္ျပန္စရာမလိုေတာ့ဘူး...
ကိုယ္နဲ႔တူတူေနရမယ္... ေဆး႐ုံလည္းသြားစရာမလိုေတာ့ဘူး..."
"ဘာဗ် က်ဳပ္ဖာသာက်ဳပ္အိမ္ျပန္တာ ခင္မ်ားတားခြင့္မရွိဘူး... "
"မေန႔ညက အျဖစ္က A groupရဲ႕ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္တစ္ခုပဲ...
ဒါကိုbabyက မ်က္ဝါးထင္ထင္ျမင္သိသြားတာမို႔ babyကို အျပင္ကိုထြက္ခြင့္မျပဳႏိုင္ဘူး မေတာ္လို႔ အျပင္ကိုေပါက္ၾကားသြားရင္ ထိခိုက္မႈေတြအမ်ားႀကီးရွိႏိုင္တယ္..."
"ဟ... မဆိုင္လိုက္တာဗ်ာ... မေန႔ညက ကိစၥကြၽန္ေတာ္ထုတ္မေျပာရင္ၿပီးေရာမဟုတ္လား...
ၿပီးေတာ့ ေဆး႐ုံမွာက ဆရာဝန္အင္အားကနည္းတယ္... ကြၽန္ေတာ္မသြားလို႔မျဖစ္ဘူး..."
