"ကုိကုိ... ကုိကုိ႔ကုိ... ခ်စ္တယ္....
ကြ်န္ေတာ္ ဆရာဝန္ေလး Gulf Kanawatက CEOႀကီး Mew Suppasitကုိ ခ်စ္ေနမိၿပီ... ကုိကုိရဲ႕..."
"babyေလးက ကုိယ့္ကုိခ်စ္တယ္... babyေလးက ကုိယ့္ကုိခ်စ္တယ္..."
ပုခံုးေပၚမွာ မ်က္ႏွာအပ္ထားတဲ့ babyေလးကုိ အတင္းေမာ့ေစၿပီး မ်က္ႏွာေလးကုိၾကည့္လုိ႔ Mewထပ္ခါထပ္ခါ ေျပာေနမိတယ္...
"ႁပြတ္စ္!!!"
႐ုတ္တရတ္Mewႏႈတ္ခမ္းေပၚက်ေရာက္လာတဲ့ ေႏြးအိအိအရာေလးတစ္ခု...
"ဟင္!!! babyေလး... babyေလးက အခု ကုိယ့္ကုိ... အြန္႔...အု...အု... "
Mewတကယ္ပဲ မယံုႏိုင္ေတာ့ဘူး... အခု... အခု babyေလးက Mewႏႈတ္ခမ္းကိုနမ္းေနတယ္...
"ႁပြတ္... ႁပြတ္... ႁပြတ္..."
babyေလးရဲ႕ ဦးေဆာင္မႈမွာ Mewေမ်ာေနမိတယ္...
အေပၚႏႈတ္ခမ္းေလး... ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလး...
babyေလးဟာ ၇ရက္စာအလြမ္းေတြကုိ အျပည့္အဝကုိ ေျဖသိမ့္ေနတယ္...
လ်ွာေလးက ဝင္ခြင့္ေတာင္းလာတဲ့ အခါ Mewဖြင့္ဟၾကဳိဆိုမိတယ္...
*ဒီအထိပဲဦးေဆာင္ခြင့္ျပဳႏိုင္မယ္...*
"အြန္း!!!!!"
Mewအနမ္းေတြကုိ ျပန္လည္ဦးေဆာင္လုိက္တဲ့ အခါမွာေတာ့ ၇ရက္စာ အလြမ္းေတြအတြက္...
ျပင္းျပစြာ... နက္႐ႈိင္းစြာ... မြတ္သိပ္စြာ...
"အြန္း...အြန္း...လႊတ္...အြန္း..."
"ႁပြတ္စ္..."
"ဟား!!! ဘယ္..လို..ျဖစ္..ေန..တာ..လဲ.. ဟူး.. ႏြားသိုး..ၾကဳိးျပတ္.. ဟူး.. သလုိပဲ.."
"ဟား ဟား ဟား babyေလးအရင္စတာေလကြာ ဟားဟား"
ကိုယ့္မွာရယ္မိလုိ႔တဲ့ ရင္ဘတ္ေပၚက်ေရာက္လာတဲ့ လက္သီးဆုပ္ေလးေတြ...
"ဘုန္း... ဘုန္း... ဘုန္း... "
"ဟင့္... ခင္မ်ားေၾကာင့္... ခင္မ်ားႀကီးေၾကာင့္...အီးဟီး..."
အဆက္မျပတ္က်ေရာက္လာတဲ့ လက္သီးေလးေတြကုိ Mewေက်နပ္စြာခံယူမိတယ္...
babyေလးစိတ္သက္သာရာရပါေစေတာ့...
"ေတာ္ေတာ့... ေတာ္ေတာ့ အရမ္းပင္ပန္းေနၿပီ...
အရာအားလံုးဟာကုိယ့္ေၾကာင့္ပါကြာ... ကိုယ္မေကာင္းလုိ႔ျဖစ္ရတာပါေနာ္..."
