"ကုိ...ကုိ!!!!!"
နားထဲကုိဝင္လာတဲ့ ခပ္ၾသၾသအသံပုိင္႐ွင္ေလး... နည္းနည္းေတာ့ အံႀကိတ္သံေလးပါေနတယ္...
*သြားၿပီ...*
ႏွစ္ေယာက္သားနားလည္မႈ ရၿပီးေနာက္ပုိင္းမွ Mewသိလိုက္ရတာတစ္ခု႐ွိတယ္...
babyေလးရဲ႕ သဝန္တိုမႈႀကီး...
အရင္နဲ႔ကြာတာ တစ္ခုကေတာ့ အရင္လိုတစ္ေယာက္ထဲခံစားမေနေတာ့ပဲ ထုတ္ေဖာ္ေပါက္ကြဲ အရစ္႐ွည္... အဲ... ရစ္တတ္တာ... ရစ္တတ္တာေလးတစ္ခုပဲ...
ဘယ္သူနဲ႔မဆို သဝန္တိုတယ္...
တစ္ခါတစ္ေလ P'Aranတို႔ P'Chaisaiတို႔နဲ႔ေတာင္ စကားၾကာၾကာေျပာရင္ သဝန္တိုခ်င္တယ္...
Mewကိုမယံုလို႔ မဟုတ္ပဲ ခ်စ္လြန္းလို႔ ဆိုတာသိလို႔ babyေလးသဝန္တိုတိုင္း Mewေပ်ာ္တယ္...
ရစ္တာbabyေလးအလုပ္... ေခ်ာ့ဖို႔က P'Mewတာဝန္...
အခုလည္း Mewအလုပ္က ပါတနာအစ္မတစ္ေယာက္နဲ႔ ေန႔လည္စာစားေနတာ... Mewတို႔စားေနတဲ့ Hotelက စားေသာက္ဆိုင္ကုိ ဘယ္လိုသတင္းၾကားၿပီးေရာက္လာျပန္တယ္မသိ...
"ကုိကုိး!!!"
*ကယ္ေတာ္မူၾကပါ*
ခ်ဳိအီခြၽဲပစ္ေနတဲ့ အသံေလးနဲ႔ လက္ေမာင္းကုိလွမ္းခ်ိတ္လုိ႔ ေဘးကခံုမွာ ဝင္ထုိင္လုိက္ပါတဲ့ အေကာင္ေပါက္...
Mewအေမႊးေတြအကုန္ေထာင္သြားသလုိ ခံစားလုိက္ရတယ္...
ဒီတစ္ခါက ဘာတိုက္ကြက္ပါလိမ့္...
"အဟမ္း... babyေလး... ဘယ္လုိလုပ္ေရာက္လာ?.."
"ဟြန္႔ ကုိကုိက ဒီမွာလာစားမယ္ဆိုတာ babyကုိလည္းမေျပာဘူး... babyကေလ ဒီက အမဲသားစတိခ္ကုိ အရမ္းအရမ္း...ကို...စားခ်င္ေနတာ...
ကိုကိုက... ဟင့္... ကုိကုိက babyကုိ... ေခၚမွမေခၚတာလို႔...ဟြန္႔..."
*ေသေတာ့မယ္ထင္တယ္...*
တကယ္ပါ တစ္ေလ်ွာက္လံုး ဒီလိုအသံမ်ိဳး တစ္ခါမွကို မၾကားဘူးခဲ့ဘူး...
သူ႔အရပ္ႀကီးနဲ႔ ခႏာၱကုိယ္ကုိ ဘယ္လုိလုပ္ထားတယ္မသိ ခါးကုိဖက္လို႔ ကိုယ့္ရင္ခြင္ထဲ... အေကာင္လိုက္ပစ္ဝင္ေနတယ္...
နီရဲရဲ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံုကုိလည္း အစြမ္းကုန္ေထာ္ထားေသးတယ္...
*ဟမ္း... ကုိက္ဆြဲမိေတာ့မယ္...*
"babyေလး ခဏေလးထပါဦး မိတ္ဆက္ေပးမလို႔..."
