INTERN

6: Another Louis

Harry mesaisinin başlamasına on dakika kala servise giriş yaptı. İşe hep daha erken gelirdi, endoskopi ünitesindeki doktor odasına oturur ve meslektaşlarıyla sohbet ederdi. Mesai başlangıcına yakın da üst kata çıkar, yataklı servisteki odasına geçerdi.

Koridordan geçerken diğer çalışanları başıyla selamladı, en sonlara doğru sağda olan odasına yürüdü. Cebinden odasının anahtarlarını çıkarıyordu ki, kapının yarıya kadar açık olduğunu gördü. Şaşkınca anahtarlarını tekrar cebine koydu, kaşlarını çattı. Önceki gün işten çıkarken odasının kapısını kilitlemeyi mi unutmuştu?

İçeriye bir hışımla girerken, Louis'yi kendi sandalyesinde oturmuş masanın üzerindeki eşyalarla uğraşırken görmeyi hiç beklemiyordu. Bir süredir Louis ile çalışıyordu ve gördüğü kadarıyla Louis hep ya tam saatinde gelirdi, ya da birkaç dakika erken gelirse mesai saatini deskte oturarak beklerdi.

"Günaydın, Doktor Styles!" dedi Louis onu görünce. Enerjik bir şekilde ayağa kalktı; üniformalarını giymiş, maskesini takıp çenesinin altına indirmişti. Stetoskobu da boynunda asılı duruyordu.

"Günaydın?" diye mırıldandı doktor, yüzünde hayret dolu bir ifadeyle. "Ne zaman geldin sen?"

"On beş dakika önce geldim, efendim. Odayı havalandırmak için kapıyı ve pencereyi açtım. Tüm hasta dosyalarını toplayıp getirdim, günlük çizelgeleri ekleyip barkodları yapıştırdım ve oda sırasına göre dizerek hazır ettim. Masanızı topladım, azalmış olan dezenfektanınızı doldurdum, bilgisayarınızı açtım. Başka bir isteğiniz var mı?"

Harry ona şaşkınca bakarken "Hayır, teşekkürler." dedi. Sonra öne yaklaştı, meraklı bakışlarını Louis'nin yüzünde gezdirdi. "Sen beni iğnelemek için mi yaptın bunları, kes sesini artık diyebilmek için? Yoksa izin falan mı isteyeceksin?"

Louis güldü, staja başladığından beri Doktor Styles kendisinden ne istese somurtarak, oyalanarak yapıyordu ve kısık sesle laf atıyordu. Bu yüzden olsa gerek, doktor şimdi onun bunları yapmış olmasına şaşırıyordu. "Hayır, Bay Styles. Ben sizin stajyerinizim ve işinizi kolaylaştırmak istiyorum. Ben çıkayım, siz üniformanızı giyin. Kapının önünde bekliyor olacağım."

Doktor şaşkınlıktan ona cevap veremezken Louis odadan çıktı, kapıyı kapattı. Doktorun yüzündeki şaşkın ifadeyi düşündükçe gülüyordu. Sürekli Doktor Styles'ın suratsız bir robot oluşundan yakınıp duruyordu ama aslında kendisi de doktora aynen öyle davranıyordu. Gerçi Louis ondan gördüğü muamele yüzünden adama karşı ters davranıyordu ama olsun, sonuçta artık bu değişecekti.

Önceki gece yaşanan acil nöbetinden sonra Louis'nin Doktor Styles'a karşı bakış açısı çok değişmişti. Gece boyunca düşünmüştü Louis, adamın anlattığı şeylere bakılırsa stajyerine karşı sergilediği davranışlar normaldi. Stajyerken doktorunun yüzünden az kalsın hastayı öldürecek olması onu aşırı disiplinli olup tüm işleri disiplinle yürütmeye itmişti. 

Haksız da sayılmazdı, hastanede çalışmak çok ayrı bir şeydi. Bir bankacı hata yaparsa para kaybedilirdi, tercüman hata yapsa anlaşmazlık çıkardı, temizlikçi hata yapsa toz kalırdı. Ama bir doktorun hatası insan canına mal olurdu ki, bu da diğerlerinden çok daha tehlikeli bir durumdu. Bu yüzden gerçekten her şeyi kuralına göre, titizlikle yapması gerekiyordu. Mesaiye erken gelmesi gerekiyorsa gelirdi, her gün tek işi takip çizelgesi doldurmak olacaksa yapardı. Artık mızıldanmayacak, çocukluk yapmayacaktı çünkü doktorunun onun iyiliğini düşündüğü biliyor, ona güveniyordu.

Harry odadan üniformalarını giymiş ve saçını tepede topuz yapmış halde çıktığında Louis hemen doğruldu, cebinden iki tane eldiven ve bir tane de maske çıkarıp ona uzattı. Harry stajyerinin bu haline hâlâ şaşırıyordu. Başka bir Louis gelmişti sanki.