İkinci Bahar

16

Merhaba dostlarım. Nasılsınız?

Açık konuşmak gerekirse ben kötüyüm. Bu ara gerçekten çıldırmak üzereyim... Ve kalbim aşırı kırık.

Aileme, çevreme, herkese... Hatta bazılarınıza bile.

Sanırım uzun bir ara veriyorum, hem kendim için hem de derslerim için. Evet hepimiz yoğun bir süreçten geçiyoruz fakat gerçekten olmuyor arkadaşlar...

Gece saat 04.00 sularıydı ve bunu düşündüm ve karar verdim, uzun bir ara veriyorum. İki hikayeme de. Belki bazı arkadaşlar okumaya karar verir.

Lütfen yazar kaprisi, tribi demeyin çünkü gerçekten ağladığım zaman oluyor.. Emeğime karşılık görmek istiyorum her sanatçı gibi veya yazar gibi hepsi bu...

Sizi çok seviyorum, dediğim gibi yeni bölümlerin geliş hızı biraz durdurulacak.

Lütfen benim için dua edin şu gönlüm huzura kavuşsun artık, buna çok ihtiyacım var...

Multimedia, kapağımız. Yapımı için Gökçe arkadaşıma teşekkür ederim...

🌸🌸

'Anne, baba, Ergun amca? Burada neler oluyor? Siz neden bağırıyorsunuz?' Niyazi öfkeyle Ergun'a baktıktan sonra konuşmaya başlıyordu ki sözünü kesip oğlumun önünde diz çökerek konuştum.

'Bir şey yok anneciğim, şakalaşıyorlar sadece. Uyandırdılar mı seni, tüh o kadar da uyarmıştım onları...' Alican şüpheyle bana baktıktan sonra Ergun ve Niyazi'nin kızaran ve moraran yüzlerini gösterip konuştu.

'Şakalaşmak böyle mi oluyor gerçekten? Hem kim kimin oğluymuş? ' dudağımı ısırıp Ergun'a döndüğümde derin bir nefes alarak konuştu.

'Yok bir şey aslan parçası.. Annenin dediği gibi şakalaşıyorduk sadece, uyandırdık seni kusura bakma..' Niyazi tam lafa giriyordu ki ona engel olarak konuştum.

'Gel hadi bir bardak su içip geri yatalım, zaten baban da Ergun amcan da gidiyordu evlerine..' Ergun ve Niyazi'ye gözlerimle gitmelerini işaret ederken Alican'ı da mutfağa sürükledim.

Niyazi mutfak kapısına bir süre baktıktan sonra Ergun ve bana bakarak işaret parmağının salladı ve konuşmaya başladı.

'Sana...' Ergun'u işaret ederek konuşmaya devam etti. 'Hele sana hiç inanmıyorum. O benim oğlum! Doğumunda, ilk mama yemeye başladığında, ilk yürümeye başladığında, ilk koşmaya başladığında ve daha nice ilklerinde yanında ben vardım. Sen değil.' Ergun yumruklarını tekrar sıktığında derin bir nefes alarak konuşmaya başlıyordum ki Niyazi sözümü keserek konuştu.

"DNA testi istiyorum. Böylece kim gerçek babası bunu öğreniriz. Belki de ikimiz de değiliz?' Ergun Niyazi'nin üzerine yürümeye başladığında konuştu.

'Ulan sen ne diyorsun ahlaksız herif! Düzgün konuş!'acıyla tebessüm ederek konuştum.

' Bunu da söyleyebildin öyle mi Niyazi? Yazık onca yıla... ' Ergun bir yumruk daha  atacaktı ki  abim nihayet araya girdi ve Ergun'u tutarak konuştu.

'Bırak, bırak şu ahlaksızı. Alican duyacak şimdi...' Ergun alayla güldü ve abimi sertçe iterek konuştu.

'Hayırdır? Bir zamanlar çok yakın dosttunuz? Mazide mi kaldı? Niyazi, sen Nazlı'dan hesap soruyorsun ama Nazlı kadar suçlu olan biri daha varsa oda sevgili biricik Ahmet abindir. Müstehak hepinize, herkes kendine göre eş, arkadaş bulmuş.' Ergun kapıdan çıkarken tekrar geriye döndü ve konuştu.