Kidnapped

Part 1

Με λένε Ashley είμαι 22 ετών και ζω στην Νέα Υόρκη με το αγόρι μου Stefan. Σπουδάζω ψυχολογία και art design. Το ξέρω άσχετα αλλά δεν μπορούσα να επιλέξω μόνο μια κατεύθυνση

Έχει λίγη ώρα που επέστρεψα από την σχολή

Είμαι στο σαλόνι και βλέπω τηλεόραση

-«γεια σου μωρό μου» λέει ο Stefan

-«γεια που θα πας;» του λέω και τον φιλάω στο στόμα

-«έχω μια μικρή δουλίτσα, δεν θα αργήσω» λέει γλυκά

-«εντάξει, πρόσεχε έξω έχει πολύ κρύο» τον προειδοποίησα

-μην ανησυχείς μωρό μου, σε αγαπώ

-«και εγώ» λέω και φεύγει
.
.
.
Δεν κατάλαβα πότε με πήρε ο ύπνος στον καναπέ

Έξω έχει νυχτώσει και όλα τα φώτα του διαμερίσματος είναι κλειστά

Τον τελευταίο καιρό δεν τον βλέπω σχεδόν καθόλου... πρέπει να του μιλήσω

-«Stefan; Είσαι εδώ;» Λέω δυνατά

Καμία απάντηση

Τέλεια, πάλι μόνη

Σηκώνομαι και πάω στο γραφείο για να συνεχίσω μια εργασία

Πριν ανοίξω το φως μου έρχεται μια άγνωστη μυρωδιά.
Συγκεκριμένα αντρική κολόνια.

Ανοίγω το φως και πάω να κλείσω το παράθυρο που είναι ανοιχτό

Καθώς πλησιάζω στο παράθυρο έχω την αίσθηση ότι κάποιος είναι από πίσω μου αλλά δεν δίνω σημασία γιατί τελευταία νιώθω συνέχεια ότι κάποιος με παρακολουθεί αλλά ο Stefan μου είπε να μην ανησυχώ

Όταν κλείνω το μπατζουρι βλέπω από την αντανάκλαση ότι ένας άντρας είναι από πίσω μου.
Είναι ντυμένος με μαύρα και φοράει κουκούλα.

Όλο μου το σώμα έχει μουδιάζει δεν ξέρω τι να κάνω, προσπαθώ να πάρω κανονικά ανάσα αλλά δεν πολύ πετυχαίνει όταν αυτός ο άντρας με πλησιάζει.

Σταματάει ακριβώς από πίσω μου, σκύβει στο αφτί μου και νιώθω την καυτή του ανάσα στον λαιμό μου

-«ηρέμησε αγάπη. Θα πάμε μια βόλτα και θα μου πεις μερικά πράγματα για κάποιον. Και εάν είσαι καλό κορίτσι.. χμμ που ξέρω ότι είσαι... θα σου πάρω χυμό μήλου που σου αρέσει ή ζέστη σοκολάτα ότι θέλεις»λέει ο άγνωστος άντρας

Ξέρει τι μου αρέσει να πίνω άρα με παρακολουθεί.. Θεέ μου
που έχω μπλέξει;