Sıkıcı bir Cumartesi akşamı... ve ben çok sıkılıyorum!!
Odamın camından gökyüzünü aydınlatan yıldızlara baktım ve yatağıma geri döndüm. Tek yaptığım şey yatağımda uzanıp telefonumla ilgilenmekti. Evde kimse yoktu, bu yüzden kendimi yanlız hissediyordum. Normalde yanlız olmayı severim ama bugün yanımda birinin olmasını tercih ederdim.
Bi an en yakın arkadaşım Peter'ı aramaya karar verdim ama büyük ihtimalle Spider-man olmakla çok meşguldür diye düşünüp telefonumu kenara bıraktım.
Ne kadar işi olabileceğini düşünsem de Peter'ı aramak aklımdan çıkmıyordu derken saat gece 1'i geçmişti bile. Bende bilgisayarımı açtım ve yeni müzikler keşfetmeye başladım.
O sırada camımın önünde bir şey gördüm gibi hissettim sorun şu ki kalkıp bakamaycak kadar üşengeçtim ama bir kaç kere daha bir hareketlilik yakalayınca homurdanarak bilgisayarı yatağımın üstüne bıraktım, penceremin camını açmam ve Peter'ın içeriye baskını bir oldu.
Camdan içeriye kendini resmen attığında tökezledi ve bir kaç kere de düşme tehlikesi atlattı. Gidip odamın ışıklarını yaktım ve Peter'a yatağıma oturmasına yardımcı oldum. Panikle Peter'ı inceledim. İlk düşüncem yaralanmasıyla ilgiliydi ama o çok iyi duruyordu. Kan yada kesik izi yoktu. Ben dalgın bir şekilde ne olduğunu anlamaya çalışırken Peter'ın bağırmasıyla kendime geldim.
"Beeennn örümceeekkk adaammıımmmm!" bu haline gülmeden edemedim ama Peter'ı hemen susturdum çünkü gecenin yarısıydı ve komşuların şikayet etmesini istemiyordum.
Ne olduğunu anlamıştım. Peter sarhoştu. Bu biraz tuhaftı çünkü Peter alkolü sevmezdi ve kullanmazdı. Üstünde hala Örümcek Adam kıyafeti vardı.
"Selam Y/N nasılsııınn??" kıkırdadı ve kendini kollarımın arasına attı.
"Ben iyiyim Pete ve sende anladığım kadarıyla sarhoşsun." Kaşlarımı havaya kaldırdım.
"Hadi gel seni yatıralım." Yavaşça onu ittim ve yatağa uzanmasını sağladım.
"Ben iyiyimmm, iyiyim" beni uykusuz bırakan uykulu, iyi olduğunu söylüyordu ama bunu söylerken bile bazı kelimeleri yutuyor yada yuvarlıyordu. Bu da onu inandırıcı yapmıyordu. Peter'a sorgulayan bakışlarımla bakmaya başladım.
Sarhoşken çok sevimli görünüyordu ama konumuz bu değil..
Gülmeye başladım "Tabii ki iyisin Pete... şimdi sana kıyafetlerinden vereceğim sende bu sırada ayakkabılarını çıkar"
Peter'ın ihtiyaç durumunda burda bıraktığı kıyafetleri vardı. Kıyafetleri almak için gardırobuma doğru yöneldim ve biraz dolabı karıştırdığımda kıyafetelerini buldum. Eh pek düzenli biri olduğum söylenemezdi.
"Tamam seni giydirmeme izin ver." takımını çıkarabilmek için önündeki örümcek sembolüne bastım. Ayakta durmakta güçlük çekiyordu. Onu yatağa geri oturttum. Kıyafetini çıkarırken onu incelemeye başladım.
Bu çocuk cidden formdaydı!!
Eşofmanını giymesine yardımcı oldum "Tamam Pete, şimdi ayağa kalk" neredeyse ayağa kalkıyordu ki tekrar yatağa düştü. Hadi ama bu kadar ne içmiş olabilirdi ki!!!
Tişörtünü de giydirdikten sonra yanına oturdum. Hâla aptalca konuşuyordu
"Hey Y/N kızma ama.... Ben bir çeşit Örümcek Adamım!" gülmeye başladı ve sonra gülüşleri kahkahaya dönüştü. Bu haline kıkırdadım.
"Ne olduğunu biliyorum Peter bana her şeyi, her zaman anlatıyorsun." gülümsedim ama Peter üzgünce kafasını aşağıya doğru eğdi
"Sana her şeyiii söylemiyorum. Mesela seniiinn yüzünden çok içtiğim gibi" bana doğru eğildi.
"Benim yüzümden mi?" şaşırmıştım ve hiçbir şey anlamamıştım. Büyük ihtimalle çok içtiği için ne dediğini bilmiyordu.
"Evet, çünkü sanaa aşığım ama sen aynı şekilde hissetmiyorsuunnn. Hangisi daha berbaattt"
Sinirimi bozduğu için gülmeye başladım. Güzel kahverengi gözleriyle bana bakmaya başladı.
"Seni öpebilir miyim?" başımı hayır anlamında salladım
"Beni öpmek istemiyorsun, muhtemelen sarhoş olduğun için böyle konuşuyorsun ve bir şeyler uyduruyorsun... Ama eğer söylediklerin doğruysa bunu ayıkken yap." gülümsedim.
O sadece derin bir uykuya dalmak istiyordu.
Kahverengi saçlı süperkahramanı delicesine seviyordum.
Yorganı üstüne örtüp, kalkıp ışıkları kapattım.
"Bana sarılıp uyur musun?" uykulu sesiyle sorduğa soruya nasıl hayır diyebilirdim ki.
"Elbette Pete" gülümsedim ve yanına gidip onunla beraber yorganın altına girdim. Kollarını etrafıma sardı ve çok geçmeden uykuya daldık.
•••••••••••
Ertesi sabah Peter'ın kollarında uyandım.
Dün gece Peter'ın odama dalması ve söylediği şeyler aklıma geldi ama hala onları sarhoş olduğu için söylediğini düşünüyordum.
Peter'ı görmek için arkamı döndüm. Yavaşça gözlerini açtı. Beni görünce şaşırdı ve gözleri genişledi
"Ben-ah, öyle mi yaptık?"
"Aman Tanrım! Hayır Peter!!" kıkırdadım. Peter gergin bir şekilde boynunu kaşıdı
"Ne- Ne oldu?" hala biraz yorgun ve şaşkındı. Sonuçta bünyesi alkole alışık değildi.
"Sarhoştun ve odamın içine girdin, bende sana bakıcılık yaptım" hafifçe gülümsedim, Peter'da aynı şekilde gülümserken başı ağrımış olacak ki suratını buruşturdu "Ahh" diye inleyip ellerini başının üstüne koydu ve ben tahminimde doğru olduğumu anladım. Peter'ı geri yatırıp biraz su ve ağrı kesici için mutfağa gittim.
Geri döndüğümde elimdekileri Peter'a uzattım
"Teşekkür ederim Y/N" bir yudum aldı ve bardağı yatağın kenarındaki komidine bıraktı.
Boğazımı temizledim ve Peter'ın gözlerine bakmaya başladım.
"Dün gece bana beni sevdiğini söyledin ve seni aynı şekilde sevmediğimi bildiğini, bu yüzden içtiğini söyledin. Sarhoş olduğun için bunları söylediğini sanıyorum?" yumuşak bir ses tonuyla sorarcasına konuştum. Peter parmaklarıyla oynayıp dün gece ki gibi aşağıya bakmaya başladı.
"Dün gece söylediklerin doğru muydu Pete?" Hiçbir şey demeden parmaklarına bakmaya devam etti.
"Sanırım..Bu bir evet mi?" tekrar sordum ve bu sefer Peter tereddütle başını salladı.
Peter'ın elini tuttum. Peter dokunuşumla birlikte titredi. Beklemediği anda ona sarıldım. Aslında şuan olan şeylerin hiçbirini beklediğini düşünmüyordum çünkü düne kadar bende böyle bir şeyi beklemezdim. Çok garip davranıyordu, ne tepki vereceğini bilmiyordu.
"Bende seni seviyorum Pete" Peter yavaşca elini belime koydu. Bu beni daha çok gülümsetti. Peter benden uzaklaşırken onun üzerine doğru eğildim ve dudaklarımızı birleştirdim. Peter hala yatakta oturuyordu. Mümkün olduğunca daha çok yaklaştım ve bir elimi yanağına bir elimi göğsüne koydum. Peter yavaşça belimi okşuyordu. Nefessiz kalınca yavaşça ondan ayrıldım.
"Bana söz ver bir daha içmeyeceksin" parlayan gözleriyle bana baktı.
"Söz veriyorum"
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Arşivden bir bölümle karşınızdayımm. Çok fena grip olduğum için yeni bir çeviri yapamadım :(
❣️Ve aklımda yeni fikirler var. Peter'ın haricinde Tom imagineslarını da çevirmemi ister misiniz? Ve Peter Parker'la ilgili kitap yayımlamayı düşünüyorum.❣️
🌚 Lütfen fikirlerinizi belirtinn 🌝
🧡SEVİLİYORSUNUZ🧡
