Kabanata 40

9 1 0
                                    

This is the last chapter! Thank you for reading and staying with me 'til now! I hope I gave life to one of my favorite characters well! 'Til the next story of mine!

Kabanata 40

Lifetime

"Mm..." I slightly hummed before blinking into the light. The warm water surrounding my body is comforting and relaxing. Agad akong napatigil nang aayusin ko sana ang upo ko pero masakit gumalaw.

Shit!

Tuluyan na akong dumilat ang nakita ang dalawa pang tuhod na nasa magkabilang gilid ko. His long tanned legs were folded behind me, trying to fit inside the bathroom's tub. I felt him slightly caressing my stomach and thigh as he sat behind me.

Tumuwid na ako ng pagkakaupo at doon natigil ang paghaplos niya. Saka ako lumingon sa kanya.

His eyes were sleepy and gentle, while his hands scoop water and lets it flow on my shoulders down to my chest.

"Sorry, I woke you up..." he said hoarsely. Tumango lang ako, bago niya hinapit ang bewang ko palapit pa sa kanya. Napahilig ako sa mainit niyang dibdib habang ang mga braso niya ay nakapulupot na sa'kin.

Naestatwa ako sa pagkakaupo nang maramdamang gumapang ang isa niyang kamay at marahang hinahaplos ang aking pagkababae. Bigla na naman akong nanghina, pinapakiramdaman ang apoy na gustong magningas.

"It's okay, I'm just trying to make you feel better. I know you're sore..." he mumbled against my neck as he continued. I sighed and felt him softly massage my folds. His rough fingers were gliding slowly, making my lower body relax at his touch.

"Why aren't you talking?" dagdag pa niya. Napabuntong hininga na lang ako at bahagyang ihinarap sa kanya ang katawan ko. I turned around and straddled him as I circled my arms on his neck. Maluwag na nakapulupot ang mga braso niya sa bewang ko at puwetan.

Mabilis at marahan ko siyang pinatakan ng isang mababaw na halik sa labi.

"I'm sorry..." I said in almost a whisper. Agad akong napabuntong hininga habang parang pinipiga ang puso ko. "I'm sorry for... thinking that way. I feel so guilty... Ang dami kong ginawang pang-aakusa sa'yo. I'm sorry..."

Tumango lang siya at bahagyang ngumiti sa'kin. "I understand... and I'm sorry, too... Hindi ko pinag-isipan nang maayos ang mararamdaman mo sa binalak kong gawin bago ako umalis ng bansa. I thought it was good idea to make you miss me as I followed the advise of your brothers. I didn't mean to make you feel bad."

Napabuntong hininga na lang ako at napayuko sa kahihiyan. I am really guilty. I can't believe how easy it is for me to think negatively of him, when everything he did for me was all for my own sake. I feel so ridiculous.

Marahan niyang inangat ang baba ko para magsalubong ang mga mata namin.

"You still plan to marry me, right?" he whispered, suppressing a grin. Nagtaas ako ng kilay sa kanya, naalala ang mga naisip noon bago umalis.

Biglang nawala ang ngiti niya nang nagtagal ang tingin ko sa kanya nang walang sinasabi. "Please, say yes... I don't know what to do if you'll decline..."

"But... I'll try to understand whatever your decision is..." dagdag niya.

Muli akong napabuntong hininga, at inalis ang mga braso sa kanyang leeg. Mabagal kong inipon ang tubig sa mga palad ko at ibinuhos iyon sa balikat niya. Tapos ilang beses ko pang inulit, bago inilapat ang mga palad sa kanyang dibdib.

"You know... before I left for Batanes months ago..." mahina kong sabi. I can feel his full attention on me. And for some unknown reason, I am comfortable to be like this, even if I sit down on him, completely naked.

You for All Lifetimes (Ferrer Series #2)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon