Κεφάλαιο 6

27 4 0
                                    

Αφού εγκαταστάθηκε ο Λούκιους σε έναν από τους ξενώνες μας και έπεσε για ύπνο αποφάσισα να τα ψάλλω στους αγαπημένους μου συντρόφους. Στράφηκα προς το μέρος τους όταν βεβαιώθηκα ότι ο Λούκιους δεν θα μας διέκοπτε και σταύρωσα τα χέρια μου μπροστά από το στήθος μου. 

«Μα καλά, έχετε τρελαθεί τελείως; τι σκεφτόσασταν και δεχτήκατε να μείνει μαζί μας;» Η Σίντνεϊ κοίταξε τον Άντριαν και εκείνος όπως πάντα έδειχνε ήρεμος. Μου την έδινε όταν ήταν τόσο άνετος.

«Είναι φίλος μας και επιπλέον είναι καλή παρέα!» απάντησε στην ερώτηση μου ενώ εκείνη την ώρα έφτιαχνε ένα mojito να πιει.

«Μα..»

«Δεν έχει μα, Ρόουζ. Αφού ο Άντριαν του είπε να μείνει μέχρι να περάσει ο κίνδυνος θα μείνει, τέλος.» Είπε η πλέον κουρασμένη Σίντνεϊ. «Με συγχωρείτε, θα πάω να κοιμηθώ τώρα. Μιλάμε το πρωί!»

«Εντάξει αγάπη μου!» είπε ο Άντριαν δίνοντας της ένα πεταχτό φιλί.

«Τα λέμε Σιντ!» της χαμογέλασα και εκείνη ανταπέδωσε το χαμόγελο. «Πάω να κοιμηθώ και εγώ. Είμαι αρκετά κουρασμένη!»

«Όνειρα γλυκά μικρό μου νταμπίρ!» μου χαμογέλασε γλυκά και του ανταπέδωσα το χαμόγελο.

«Επίσης αδερφούλη!» Αμέσως μετά αποσύρθηκα στο δωμάτιό μου.


Το επόμενο πρωί ξύπνησα με έναν πολύ ευχάριστο τρόπο.

Πριν καν ανοίξω τα μάτια μου αισθάνθηκα την θερμότητα που πλημμύριζε το σώμα μου, τα ζεστά, δυνατά χέρια που με είχαν κλείσει στην αγκαλιά τους. Απόλαυσα αυτό το κράτημα πριν ανοίξω τα μάτια μου για να αντικρίσω τα πανέμορφα καστανά μάτια του Ντιμίτρι να με κοιτάζουν με αγάπη.

«Καλά ξυπνητούρια μικρή μου!»

Η φωνή του ακουγόταν απαλή και μεταξένια στα αυτιά μου. Χαμογέλασα πλατιά και τεντώθηκα για να φτάσουν τα χείλη μου τα δικά του -σαν καλωσόρισμα που γύρισε μετά από τόσες μέρες-.

«Καλώς ήρθες σπίτι σύντροφε!» είπα μετά το φιλί που ανταλλάξαμε. «Μου έλειψες πολύ!»

«Και εμένα μου έλειψες!»

Ανασηκώθηκα λίγο για να είμαστε στο ίδιο ύψος χωρίς όμως να σπάσουμε την αγκαλιά μας. «Τελικά τι έμαθες από τους ανώτερους;» ρώτησα γεμάτη αγωνία για τα νέα που μας έφερνε ο Ντιμίτρι.

«Έμαθα τον λόγο που τα στριγκόι έχουν αυξήσει τόσο τον αριθμό τους..» Άρχισε τον πρόλογο, ωραία! «Όπως στον δικό μας κόσμο έτσι και στον κόσμο τον στριγκόι μαθεύτηκε ο χαμός των 2 δυνατότερων του είδους τους. Τα στριγκόι έχουν φοβηθεί, επομένως προσπαθούν να πάρουν μέτρα ασφαλείας. Αυξάνουν τον αριθμό τους για να κάνουν πιο δύσκολη την ζωή των φυλάκων..»

Η Αγάπη Απαιτεί Θυσίες [Μέρος 2] / Vampire Academy FanfictionWhere stories live. Discover now