Η Αγάπη Απαιτεί Θυσίες [Μέρος 2] / Vampire Academy Fanfiction

Κεφάλαιο 11

«Προσπάθησε να θυμηθείς σε παρακαλώ» Η φωνή του Ντιμίτρι ακουγόταν ανήσυχη και το βλέμμα του ήταν σφιγμένο.

«Μα σας έχω πει χιλιάδες φορές, δεν φάνηκε ποτέ ότι προσπαθούσε να μου επιτεθεί. Φαινόταν σαν να προσπαθεί απλά να μου μιλήσει.» Εδώ και 2 μήνες προσπαθούμε να ανακαλύψουμε τι σήμαιναν τα τελευταία λόγια του Ελάιτζα στο όνειρο μου.

"Τίποτα δεν μένει νεκρό για πάντα."

Εκείνη την στιγμή είχε φανεί σαν να προσπαθούσε να μου πει κάτι, το πρόσωπο του έδειχνε κουρασμένο αλλά προσπαθούσε να χαμογελάσει. Η φωνή του έτρεμε. Τότε θυμήθηκα και τα λόγια της Σίντεϊ, η οποία είχε μπει στον 9ο μήνα εγκυμοσύνης και από στιγμή σε στιγμή περιμέναμε ένα μωράκι στην οικογένεια. Στο θέμα μας όμως. Σίγουρα ο Ελάιτζα προσπαθούσε να μου δώσει ένα μήνυμα και αμέσως μετά θυμήθηκα το στριγκόι που είχα συναντήσει τότε.

Ο Γκρέγκορι, είχε αναφερθεί σε έναν Γαβριήλ, το στριγκόι που είχε μετατρέψει τον Ελάιτζα αλλά και τον αδερφό του. Το αμέσως μετά κομμάτι του παζλ ήταν ο Λούκιους, μακρινός συγγενής του Ελάιτζα. Ο Ελάιτζα δεν είχε καταφέρει να μου μιλήσει μέχρι που γνώρισα τον Λούκιους. Ποια στο καλό ήταν η σύνδεση όλων αυτών των πραγμάτων τέλος πάντων;! Ένα ήταν το σίγουρο πλέον. Μετά από τόση σκέψη, η μικρή μας παρέα έβγαλε το συμπέρασμα ότι ο Ελάιτζα ίσως και να μην ήταν τόσο νεκρός όσο νομίζαμε.

Συνέχεια τριγύριζε μια συγκεκριμένη φράση του Ελάιτζα στο μυαλό μου. "Είσαι ολόιδια εκείνη". Τι να εννοούσε άραγε με αυτό; Τι είχε πει τότε ο Κλάους. Προσπάθησα πολλές φορές να θυμηθώ.

«Μήπως εννοούσε την Χέιλι;» Είχε πει ο Ντιμίτρι μια μέρα. Η αλήθεια είναι πως μετά από πολύ σκέψη θυμήθηκα πως ο Ελάιτζα είχε αγριοκοιτάξει τον Κλάους και του είχε φωνάξει πως την αγαπούσε. Αλλά και πάλι, τι σχέση να είχα εγώ με μία πόρνη αίματος;

 ?...POV...?

Θυμάμαι καθαρά τα δάκρυα της. Τόσο δυνατή, τόσο όμορφη και όμως έκλαψε για ένα τέρας όπως εγώ. Εκείνη την στιγμή μου την θύμισε, έτσι ήταν και εκείνη. Απέξω έδειχνε πάντα δυνατή, παλεύε για ότι αγαπούσε αλλά από μέσα της ήταν ευθραυστη, δεν άντεχε να χάνει ότι αγαπούσε. Δεν ξέρω αν θεωρώ τον εαυτό μου τέρας επειδή πλήγωσα δύο τόσο πολύτιμα πλάσματα σαν εκείνες ή επειδή σκότωσα τόσες αθώες ψυχές εξαιτίας του Κλάους. Όσο και αν το σκεφτόμουν κατέλληγα στο ίδιο συμπέρασμα, ένα τέρας.