Η Αγάπη Απαιτεί Θυσίες [Μέρος 2] / Vampire Academy Fanfiction

Κεφάλαιο 10

Έτρεχα σε ένα δάσος,περικυκλωμένη από ένα βαθύ σκοτάδι που το ένιωθα να με κυκλώνει όλο και περισσότερο. Δεν συνειδητοποίησα πότε βρέθηκα πεσμένη μπρούμυτα στο χώμα και πάνω μου κάτι βαρύ να με ακινητοποιεί.

Πάλεψα να γυρίσω ανάσκελα για να αντικρίσω τι με είχε ακινητοποιήσει και ευχήθηκα να μην το είχα κάνει. Πάγωσα όταν αντίκρισα τον Ελάιτζα να με κοιτάζει από πάνω μέχρι κάτω και να μου χαμογελάει.

«Δεν τελείωσε τίποτα ακόμα.» Τα χείλη του σχημάτισαν αυτές τις λέξεις καθώς εγώ προσπαθούσα να τον πετάξω από πάνω μου. «Μη προσπαθείς μάταια. Τίποτα δεν μένει νεκρό για πάντα.» Τα λόγια του με έκαναν να σταματήσω τις προσπάθειες να τον διώξω. Κοίταξα τα κατά κόκκινα μάτια του και ξεροκατάπια.

«Γιατί εδώ και 6 μήνες στοιχειώνεις τα όνειρα μου; τι θέλεις από μένα;» Εκείνος φάνηκε να ετοιμάζεται να απαντήσει στην ερώτηση μου όταν κάτι με επανέφερε βιαστικά στην πραγματικότητα.

Άνοιξα τα μάτια μου και γύρω μου βρισκόντουσαν όλα τα κοντινά πρόσωπα που έβλεπα τον τελευταίο καιρό. Με κοίταζαν γεμάτοι ανησυχία, η Σίντεϊ με τον Άντριαν καθόντουσαν πάνω από το κεφάλι μου με σφιγμένα τα δόντια, ο Λούκιους στην πόρτα με σταυρωμένα χέρια ενώ ολόκληρη η στάση του σώματος του ήταν σφιγμένη. Ο Ντιμίτρι ήταν κοντά μου, με κρατούσε σφιχτά στην αγκαλιά του καταβάλοντας προσπάθειες να παραμείνει ψύχραιμος και ανέκφραστος.

«Γιατί είστε όλοι εδώ;» τους ρώτησα γεμάτη απορία κοιτώντας τους έναν, έναν.

«Αυτή την φορά ο εφιάλτης σου κράτησε περισσότερο από κάθε άλλη. Δεν μπορούσε να σε ξυπνήσει κανένας μας, έτρεμες και ήσουν μούσκεμα στον ιδρώτα και εντελώς ξαφνικά ήταν σαν να μην ήσουν στο σώμα σου. Σαν να ταξίδευες κάπου.» Εξήγησε ο Άντριαν.

Ο Λούκιους πήρε αμέσως τον λόγο και επιβεβαίωσε αυτά που ήδη είχε πει ο Άντριαν.

«Πράγματι, ήταν λες και ήσουν σε έναν άλλο κόσμο και το σώμα σου ήταν απλά ένα νεκρό, άψυχο κέλυφος. Πρώτη φορά στη ζωή μου είδα κάτι τέτοιο.» Όσο τους άκουγα τόσο πιο αλλόκοτα ένιωθα. Αναστέναξα και χτύπησα απαλά τον ώμο του Ντιμίτρι.

«Χειροτέρεψα τον τελευταίο καιρό, γιατί όμως βλέπω πράγματα που πριν δεν έβλεπα; Τι άλλαξε από τότε;»

«Οι επιθέσεις των στριγκόι αυξήθηκαν..» Σκέφτηκε φωναχτά η Σίντεϊ.

«Δεν θα την επηρέαζε κάτι τέτοιο. Σταδιακά στη ζωη μας τον τελευταίο μισό χρόνο είχαμε παρόμοια περιστατικά αλλά δεν χειροτέρεψε η κατάσταση της.» Διαφώνησε μαζί της ο Ντιμίτρι.