Η Αγάπη Απαιτεί Θυσίες [Μέρος 2] / Vampire Academy Fanfiction

Κεφάλαιο 18

Μία εβδομάδα αργότερα όλοι είχαν πειστεί ότι δεν θα συνεχίσω με αυτό το σχέδιο, όλοι εκτός του Ντιμίτρι που παρέμενε καχύποπτος μιας και ήξερε να με διαβάζει.

Με την πρώτη ευκαιρία που μας δώθηκε εμένα και του Λούκιους αποδράσαμε μακριά από τους υπόλοιπους. Πήγαμε στην έπαυλη που έμενε ολομόναχος και κάτσαμε στο σαλόνι του.

«Είσαι έτοιμη έτσι;»

«Πιο έτοιμη από ποτέ, εσύ;»

«Μια από τα ίδια!» Μου χάρισε ένα μικρό χαμόγελο και έπειτα έδωσε το σήμα. Το κοντάρι μου βυθίστηκε στην καρδιά μου.

Έκλεισα σφιχτά τα μάτια και έπαιρνα αργές, βαθιές ανάσες. Άπλωσα τα χέρια μου ακουμπώντας το νεκρό σώμα του και συγκέντρωσα όλη μου την ενέργεια μόνο σε μία σκέψη "σώσε τον".

Όταν τον είδα να ανοίγει τα μάτια έφυγε ένα μεγάλο βάρος από πάνω μου, χαμογέλασα ανακουφισμένη και έπεσα πάνω του αγκαλιάζοντας τον σφιχτά.

«Αν ήξερα ότι για να λάβω μια τόσο ωραία αγκαλιά έπρεπε πρώτα να πεθάνω θα το είχα κάνει νωρίτερα.» Αστειευόταν αλλά η φωνή του ήταν βραχνή. Τον είχα πιέσει πολύ με το σώμα μου και πολύ πιθανόν να πονούσε, πήγα να τραβηχτώ αλλά με κράτησε κοντά του. «Ας κάτσουμε λίγο έτσι..» Ολόκληρη θυσία είχε κάνει για μένα, δεν μπορούσα να μην δεχτώ έτσι κούνησα καταφατικά το κεφάλι μου και του χάρισα ένα αχνό χαμόγελο.

Μερικά λεπτά αργότερα τον βοήθησα να σηκωθεί και κάτσαμε πιο άνετα στον καναπέ του. Φαινόταν από το βλέμμα του ότι αισθανόταν άβολα. Μπορούσα να τον καταλάβω, δεν ήταν ότι πιο εύκολο να εισβάλλουν οι σκέψεις ενός άλλου ατόμου στο μυαλό σου.

«Ώστε έτσι είναι.. Κουλ!» Όπως πάντα ο κεφάτος Λούκιους είχε επιστρέψει. Του χάρισα ένα μεγάλο χαμόγελο και του είπα ένα "Ευχαριστώ για όλα" μέσα από τις σκέψεις μου.

«Ξέρεις ότι αν το δουλέψουμε θα μπορείς και συ να μου μιλάς τηλεπαθητικά έτσι;» Ο Λούκιους και μόνο στην ιδέα έδειξε να ενθουσιάζεται, δεν κρατήθηκα να μην γελάσω.

Τώρα αρχίζαν τα δύσκολα. Κανένας δεν ήξερε τίποτα οπότε δεν μας έμενε χρόνος για να επανέλθει η ενέργεια μου. Έπρεπε να βρούμε τον Ελάιτζα εκείνη την στιγμή. Αν όχι θα έπρεπε να πούμε στους άλλους τι είχαμε κάνει μόλις τώρα.

«Θέλω να κλείσεις τα μάτια και να συγκεντρώσεις όλη σου την ενέργεια. Θέλω να ρίξεις το τείχος ανάμεσα στους ζωντανούς νεκρούς. Ρίξε τις άμυνες σου και νιώσε το να γίνεται κομμάτι σου.» Ψιθύρισα κάνοντας ακριβώς ότι του είπα. Έτεινα τα χέρια μου προς το μέρος του. "Πιάσε τα χέρια μου" συμπλήρωσα μέσα στο κεφάλι μου. Εκείνος έκανε ακριβώς ότι του είπα. Ένιωθα την ενέργεια του και εκείνος την δική μου.