Κεφάλαιο 2

29 6 0
                                    

Φτάσαμε στο κλαμπ που μας έλεγε ο Άντριαν. Η Σίντνεϊ είχε φορέσει ένα μπεζ κολλητό φόρεμα μέχρι το γόνατο και είχε πιάσει τα ξανθά μαλλιά της σε έναν ελαφρύ κότσο. Η κοιλίτσα της από την εγκυμοσύνη έδειχνε γλυκύτατη με αυτό το φόρεμα.

Εγώ έβαλα ένα μακρύ μαύρο φόρεμα με σκίσιμο στο πλάι και είχα πιάσει τα μαλλιά μου αλογοουρά για να μην καλύπτουν το πρόσωπό μου. Πιάνοντας τα μαλλιά μου αλογοουρά ούτε θα ζεσταινόμουν και θα μπορούσα να παρατηρώ με μεγαλύτερη ευκολία το περιβάλλον γύρω μου για τυχόν κίνδυνο.

Ο Άντριαν είχε βάλει ένα απλό μαύρο τζιν και ένα σκούρο πράσινο πουκάμισο. Τα μαλλιά του τα είχε επιμελώς ατημέλητα όπως πάντα.

Στο κλαμπ υπήρχαν άνθρωποι όλων των ηλικιών αλλά κυρίως από δεκαεπτά ετών μέχρι και τριάντα.

Όσο πιο βαθιά μπαίναμε στο κλαμπ και πλησιάζαμε το μπαρ παρατηρούσα και μερικές παρέες μορόι και νταμπίρ να χορεύουν και να διασκεδάζουν. Φυσικά οι άνθρωποι δεν μπορούσαν να καταλάβουν την διαφορά. Μόνο εμείς.

Ο Άντριαν πήρε κόκκινο κρασί, η Σίντνεϊ βολεύτηκε με ένα μαρτίνι όσο για μένα πήρα μια βότκα την οποία δεν είχα σκοπό να αγγίξω εν ώρα υπηρεσίας. Έτσι με είχε μάθει ο Ντιμίτρι και έτσι θα έπραττα.

Είχε περάσει λίγη ώρα που ήμασταν στο κλαμπ και ο Άντριαν σηκώθηκε πλησιάζοντας την Σίντεϊ.

«Θα μου χαρίσεις αυτόν τον χορό;» είπε ο Άντριαν στην Σίντνεϊ χαρίζοντας της ένα γοητευτικό χαμόγελο. Εκείνη δέχτηκε διστακτικά και του έδωσε το χέρι της για να την τραβήξει στην πίστα και εγώ έμεινα μόνη μου να τους κοιτάω και συγχρόνως να έχω το νου μου γύρω μου για τυχόν κίνδυνο.

Με πλησίασε ένας άντρας -μορόι- γύρω στα 21 ή ίσως και λίγο μεγαλύτερος και μου χαμογέλασε.

«Μα τι κάνει μια τόσο όμορφη γυναίκα σε ένα τέτοιο μέρος μόνη της;» με ρώτησε ενώ με κοίταζε από την κορυφή ως τα νύχια.

«Δεν είμαι μόνη!» είπα δείχνοντας την Σίντνεϊ με τον Άντριαν.

«Δεν εννοούσα ακριβώς αυτό..» μου είπε.

Ο τύπος ήταν αρκετά νόστιμος. Είχε καστανόξανθα μαλλιά που είχαν κοκκινόχρυσες ανταύγειες, αν δεν του πήγαιναν θα του έκανα κάποιο σχόλιο αλλά δεν μπορούσα αφού ήταν ωραίες πάνω του. Δεν είχε μακριά μαλλιά σαν τον Ντιμίτρι αλλά τα είχε κάνει χωρίστρα όλα από την αριστερή πλευρά φτιαχνόταν μία ομοιόμορφη φράντζα. Έμοιαζαν λίγο με τα μαλλιά του Κρίστιαν. Τα μάτια του ήταν γκριζογάλανα και είχε όμορφο χαμόγελο. Παρόλα αυτά δεν θα με έριχνε, είχα τον Ντιμίτρι.

Η Αγάπη Απαιτεί Θυσίες [Μέρος 2] / Vampire Academy FanfictionOù les histoires vivent. Découvrez maintenant