𝔻𝕦𝕞𝕒𝕟 ☯ 𝕁𝕁𝕂 ✓

𝟙𝟘. 𝔹𝕠𝕝𝕦𝕞

Jungkook ve Jae Eun eve vardıklarında hiçbir şey konuşmamaya devam ediyorlardı.

Jae Eun çantasını bir kenara bırakıp kağıtları çıkarttığında Jungkook kenardaki sehpayı yine aynı yerine almıştı.

Yazıyı yazmaya başladığında Jae Eun, Jungkook kaşlarını çatıp Jae Eun'a bakmaya başlamıştı.

Cebindeki sigara paketini çıkartıp içinden bir tane aldığında gözleri hala yazı yazan Jae Eun'daydı.

Neden bakmıyordu ona?

Çakmağı cebinden çıkartıp sigarasını yaktığında yavaşça Jae Eun'un yanına oturmuştu Jungkook.

Jae Eun yüzünü buruşturarak Jungkook'a döndüğünde "Cidden beni rahatsız ediyorsun" demiş ve malzemelerini alıp arkadaki koltuğa oturmuştu.

Uzanarak camı açtıktan sonra defterin üstündeki kağıda yazması gerekenleri yazmaya devam etmişti Jae Eun.

Jungkook ağzındaki sigarayı küllüğe bıraktıktan sonra "Neden benimle konuşmuyorsun? Dün yaşadıklarımız yüzünden mi?" diye sormuştu ona.

Jae Eun'ın aklına yine sözünü nasıl tutamadığı geldiğinde gözleri dolmuştu hemen.

"Cidden o kadar kötü mü hissettin beni öptüğün için? Hah ben biliyordum. Seni bücür" dedikten sonra ayağa kalkmış ve kapıya doğru yürümeye başlamıştı Jungkook.

Jae Eun "Ben babama söz vermiştim Jungkook." dediğinde birden durup yavaşça arkasına dönmüştü.

Şaşkınlıkla "Ne sözü?" diye sorduğunda Jae Eun "Asla sigara içmeyecektim." demişti.

Jungkook kaşlarını havalandırarak Jae Eun'a bakmaya devam ettiğinde daha yeni anlamıştı olanları.

Fısıltıyla "Ama içtin. Hem de benim dudaklarımdan" dediğinde Jae Eun duymamıştı Jungkook'un dediğini. Duysa daha da kötü olurdu zaten.

"Ondan çok özür diliyorum ama.. O-olmuyor. Yine de kötü h-hissediyorum" diyerek ağlamaya başladığında Jungkook daha da kötü hissetmeye başlamıştı kendini.

Ama bir sorun olmamalıydı bu. Babasının haberi olmasa hiç bir sorun çıkmazdı değil mi? Neden söylemişti ki ona?

Jungkook "Bunu o kadar sorun etme." dediğinde "İstese de kızamaz Jungkook. Yapamaz. O... Toprağın altında bana kızamaz" demişti.

Jungkook gözlerini kocaman açtığında Jae Eun'ın ne kadar kötü hissettiğini daha yeni anlamıştı.

Demek babasına verdiği sözü tutamamıştı. Belki de son sözüydü babasının.

Jae Eun'ın yanına oturup kucağındaki defteri kenara barakınca yavaşça sarılmıştı ona Jungkook.

Kollarını Jae Eun'a doladığında Jae Eun vakit kaybetmeden kendini Jungkook'a yakınlaştırıp elini onun göğsüne koymuştu.

Jae Eun ağlamaya devam ederken Jungkook bir elini Jae Eun'ın saçlarına götürmüştü bile. Onu sakinleştirmeye çalışıyordu.

Birkaç dakika o pozisyonda kaldıklarında Jae Eun'ın ağlaması dinmişti.

Jae Eun sakinleşmişti ama Jungkook onu bırakmak istemiyordu.

Onun kalp atışlarını dinlemek resmen huzur veriyordu ona.

Jae Eun'ın yavaşlayan kalbi yüzünden Jungkook gülümsemiş ve tamamen sakinleştiğini anlamıştı.

Jae Eun gözlerini kapatıp Jungkook'a biraz daha sokulduğunda Jungkook da gözlerini kapatmıştı aynı anda.