I love This Monster

Chapter 15

Julies POV

“San ba siya pumunta??!!”

Natatarantang tanong ko kay Raniel  habang sumasakay kami ng kotse ni Ruben.

“Abay ewan ko. Malay ko ba eh gabi na kaming umuwi ng bahay eh.”

“Alam mo kapag may nangyaring masama jan sa kapatid mong yan I swear. I will pound you into pieces !!!”

“Eh bakit? Nanny niya ba ko para magbantay ng magbantay sa kanya kung anong gagawin niya at kung san siya pupunta ha?”

“We have a deal. Baka nakakalimutan mo ?”

“Ofcourse not. Hindi ko pa nakakalimutan yun alam mo yan Julie. Sadista ka talaga.”

“Ah ganun. . . . .
” Huh. .”

“Aray ano ba!!!”

“Pwede ba tumahimik nga kayong dalawa jan. Hindi makakatulong yang pag aaway niyo. Para kayong mga bata.”

Napatigil kaming dalawa ng magsalita ang Tatay. Abay masunurin. . Nandito kasi kaming dalawa ni Raniel sa likod at si Ruben ang nag dadrive. .

Peeppeepppp…

Rubens POV

“Pwede ba tumahimik nga kayong dalawa jan. Hindi makakatulong yang pag aaway niyo. Para kayong mga bata.”

Tumahimik naman agad ang dalawa na nakaupo sa likod. At ako ang nag da-drive. Malamang kotse ko eh. Nasa labas na kasi ng bahay nila Raniel kanina ang kotse ko. Eh yung sa kanya ay naka park na sa loob. So alangan namang yun pa ang gagamitin eh nagmamadali kami.

Patuloy parin ang pag da-drive ko habang tumahimik na yung dalawa. Pero tinitingnan ko lang sila sa rear view mirror. Nagbabatukan, nag aasaran ng tahimik.

Shit. . Ayaw kong magselos pero ito na yung nararamdaman ko eh.

Peeppeeeppp. .

Hininto ko yung kotse ko ng may dumaang isang matabang lalaki sa harapan. Natataranta itong tumatakbo at parang natatakot.

“Ano ba !!! Hindi ka ba nag iingat ?? Gusto mo yatang magpakamatay eh..”

Sigaw ko sa kanya. Nakakainis. Bigyan pa ko ng kasalanan eh.

“Sori po boss. May naghahabol po kasi saking babae.”

Duhhh. . Abay babae pa ang maghahabol sa kanya. Hahaha. 

Tumakbo na yung lalaki. Agad namang bumaba si Raniel.

“San ka pupunta?”

Tanong naman ni Julie.

“Bat ka bumaba? Sumakay ka na nga. Nagmamadali na nga tayo eh.”

Sabi ko.
Eh nagmamadali na ngang hanapin yung kapatid niya bababa pa.

Wait. . Bat parang may galit akong nararamdaman dito sa bestfrend ko ?

“Pwede naman nating puntahan yung pinanggalingan ng lalaking yun.”

Ah ganun. Maki survey pa sa hindi naman importante.

Hindi naman sa. . . . . . . . . Ah basta. Tama naman ako diba ? hehe.

“Ikaw talaga Raniel kahit kailan babaero ka talaga bro nuh?”

Natatawang sagot ko sa kanya.

“Oh. Pati ikaw Julie?”

Nagulat ako ng biglang sumunod na bumaba si Julie.

 “Bakit di natin siya pagbigyan?”

Grabe balak pa talagang sundan si Raniel.
Mas lalo akong nakaramdam ng selos. Haiissh. .

“TSsskk. . Ok Fine. Wala kong magagawa dalawa kayo eh. Kaysa naman magpapaiwan ako dito.”

Binuksan ko naman agad ang pinto at lumabas.

“Come On.”

Julies POV

“Mae Ann!!!”

Pagpasok namin dun sa pinanggalingan ng matabang lalaki ay tanaw ko na si Mae Ann mula sa malayo. May kasama siyang isang babae. Siya siguro yung tinutukoy ng matabang lalaki. Napasigaw ako at lumapit sa kay Mae Ann.

Hhuhhh..

I hug her.

“Ate Julie. ??”

Biglang pagbigkas niya ng pangalan ko. I didn’t even expected na tama yung binabaan namin nila Raniel.

“Why did you escape. You know how worry I am when Im thinking wat happened to you.”

I cried.

Pucha naman kasi eh. Pano pag may nangyaring masama sa kanya? I cant help it………….>~<

Inalis niya yung pagkakayakap ko sa kanya. Wats wrong?

“Wina!!!”   

Napatingin kaming dalawa kay Raniel.

Niyakap niya ang babaeng kasama ni Mae Ann ditong nadatnan namin.

Wina??? How did he know the name of that girl???

“Wina I miss you. I miss you so much.”

Bigla akong nagtaka. I saw Raniel tears falling down his eyes. He kiss the girl deeply.

Agad siyang napabitaw ng halik at hinawakan nito ang babae sa magkabilang braso.

“Kailan ka dumating? Why did you come here ni hindi ko manlang alam na pupunta ka dito. You know how much I miss you and I love you so much Wina.”

Who is that Wina in his life?

Hindi nagsalita ang babae . Napapayuko lang ito at umiyak na parang hindi alam kung ano ang sasabihin.

“Don’t Cry..”

Raniel kiss her on her forehead. Niyakap ulit ito ni Raniel.

“Please don’t cry.”

Napatulala lang kaming tatlo sa kanilang dalawa. Halatang gulat na gulat din si Mae Ann at Ruben.

Napayuko ako. Parang hindi ko kayang tumingin sa kanila ng matagal.

Bat ganito?? I feel hurt.

A/n: Coming back.

Anthony: Julie mahal mo na si Raniel nuh??

Answer: Medyo..

Anthony: Tsk tsk tsk. . Theres no sure answer. .

Julies POV

( Park not in skul )

 ? ? ? ????????????????????????????????
?????????????????????????

???????????????????????

Kanina pa kami nakaupo dito ni Mae Ann pero walang may nagsasalita. . Hindi ako sanay ng ganito. Magsalita na kaya ko.

“Honey nabobored ka ba dito kita dinalang park? You want something to eat?”

“Honey gusto mo bili tayong kwek2x.??”

“Hey. Hi. Hello. Are you still with me??”

Di parin siya sumasagot. Oh dear me wat happened to my little girl??

“Mae Ann? Is there something wrong???”

“All I know is *huk* you love me!! *sniff* Youre lying to me!!! *sniff* Niloko niyo lang ako nila Kuya!!! *huk* Sana di nalang ako sayo humingi ng tulong!!! I hate you!!! *sniff* ”

Nagulat ako habang pasigaw niyang sinasabing mga yun sakin. How did she know??

“H-honey l-let m-me e-explain.”

Hinawakan kong kamay niya pero bigla niya nalang itong hinatak sakin.

“I need to go home. *huk* ”

Tumayo siya at iniwan akong nag iisa. Halos di ako makagalaw sa kinauupuan ko. Hindi ko alam kung anong gagawin ko unless pinapanood ko lang siyang naglalakad palayo.