I love This Monster

Chapter 21

Rubens POV

Kanina pa ko naghihintay kay Raniel dito sa labas ng Mall. Alam kong nandun pa siya sa loob.

Sinabi sakin ni Julie ang dahilan ng pagkaiyak niya ng ganun. . Di ko alam kung ano ang dapat na maging reaksyon ko kanina. Ng sinabi niya na mahal niya si Raniel . At nasasaktan ito dahil ang mahal ni Raniel ay si Wina.

Nagkahalo halo na lahat ng sakit na nararamdaman ko. Nasasaktan ako dahil si Raniel ang mahal ni Julie. Galit ako kay Raniel dahil alam kong minahal siya ni Julie dahil sa mga ipinakita niya dito. Ang pagpapa cute, pagpoporma, pag aakit at lahat nalang. .

Hinayaan ko na mapasa kanya si Julie dahil ang buong akala ko ay magiging masaya si Julie sa kanya at hindi niya ito sasaktan. Pero nagkamali ako. Kasalanan ko rin. Dahil hinayaan ko lang na mangyari to. Ni hindi ko inisip kung ano ang magiging resulta.

Nakita ko si Raniel na lumabas ng Mall. Teka . Akala ko ba magkasama sila ni Wina ?

Sumakay siya ng kotse niya at pinaandar ito. Sinundan ko siya hanggang sa makarating sa bahay nila.

Bumaba ito ng kotse niya at dali dali rin akong bumaba.

“Raniel !!!!”

Napatingin naman agad siya sakin.

“Ow Bro why are you he---. KgsssH. .”

I punched him.

“You are an asshole !!!”

Agad na sumbat ko sa kanya.

“Teka ano bang nangyayari sayo ? Kgsshhh.”

I punched him again.

“Hindi ko alam kung bakit pa ko nagkaroon ng isang kaibigang kagaya mo!!!”

“Kggssshhh..”

“Wala kana kwentang kaibigan!!!”

“KKggssshhh.”

Patuloy ang pagsuntok ko sa kanya habang siyay hindi lumalaban. Kung ano ano na rin ang mga lumalabas sa bibig ko.

“Kggsshh.”

Napahandusay ito sa semento. Hinatak ko at hinawakan ang kwelyo ng polo nito.

“Ano !!!! Akala ko ba matapang ka !!!! Bat di ka lumalaban ha !!!!”

“KKggsshh.”

Bigla niya kong sinuntok. . Sinuntok ko rin siya pabalik. Nag suntukan lang kami at nag suntukan.

Inuubos ko ang buong pwersa ko upang mapalakas ang bawat suntok ko sa kanya. Halos makapatay na ko ng tao dahil sa galit at sakit na nararamdaman ko. Hindi lang basta2x isang tao. Kundi isang kaibigan. Matalik na kaibigan.

Winas POV

( “I love you Wina. You know how much I love you. I love you so much.”

“But just already a friend.”

“I love her Wina. Shes the one inside my heart already.” )

I keep picturing my traumatized face.

Para akong tinabunan ng ulap.

Ang sakit2x. . >~<

I release a deep sigh.

Lumabas ako at naabutan ko si Papa na nakaupo sa couch. I walked and I sit beside him.

Nakita ko siyang nakapikit yung mga mata. Parang nakakaawa yung mukha ni Papa. Inilig ko ang ulo ko sa balikat niya and I hug him. Kami lang kasing dalawa ang nandito sa bahay kaya hindi nakakagulat kung bakit sobrang tahimik ng paligid.