I love This Monster

Chapter 20

Rubens POV

Si Julie ba yan ?

Pinaandar ko na ang car ko. Paalis na sana ko papuntang skul ng makita ko si Julie kakalabas lang ng Mall.

I open the window.

“Julie !!!”

I wave my hand.

Tumingin lang siya sakin at yumuko. Pumunta siya sa dinadaanan ng taxi.

“Julie !!!”

Sumigaw ako ulit sa kanya.

Tumingin ulit ito pero iniwas lang ulit niya ang tingin sakin.
Ano bang nangyayari sa kanya ?

Binuksan ko ang pinto at bumaba.
Nilapitan ko naman agad siya.

Tumalikod ito sakin at pinahiran ang mata niya.

Wait. . Hindi pwede to .

“Are you crying ?”

Tanong ko sa kanya pero hindi parin ako pinansin. Nananatiling nakatalikod parin ito sakin.

“Lets go.”

Di na ko nakatiis at hinatak ko ang braso niya.

Binuksan ko ang pinto na nasa passengers seat at ipinasok siya dun.

I drove the car. Di ko alam kung san ako pupunta basta drive lang ako ng drive.
Wala naman siyang imik kanina pa nakayuko lang. I stop the car at tumingin sa kanya.

Hinawakan ko yung chin niya at iniangat ito sakin.

“Bat namumula yung mata mo ?”

Hindi niya ko sinagot pero bigla niya nalang akong niyakap.

“What happened ?”

Tanong ko na nasa tonong pag aalala.

She covered her mouth to muffle her sobs.

Hinayaan ko nalang siyang niyayakap ako.
Shit. I cant help it.
Ayokong nakikita siyang ganito.

“Don’t worry Julie. Nandito lang ako. Ilabas mo lang ang sakit na nararamdaman mo.”

Julies POV

“Gud afternoon Baby.”

Mommy hug me and kiss me on cheeks pagdating ko ng bahay. Hinatid kasi ako ni Ruben.

“Nanggaling dito ang bestfre------. God . What happened to you ? Who made you cry ?.”

As usual, halata sa itsura ko na kakaiyak ko lang.

“Nothing mommy. Naalala ko lang po kasi si Mae Ann.”

I lied.

Mommy know about Mae Ann. But they didn’t met yet. Ill already tell Mommy about what happened between us of my little girl.

Pero ang totoo, iba naman talaga ang iniyakan ko kanina. >~<

“Ah ganun ba ? Don’t worry Baby you can recover on this problem. I know that youre brave. That’s my daughter right ? She is strong and very active to dealed problem.”

Im strong ? Im brave ? Yeah that’s me. But. . . . . .
But that’s me before. .

“Mom ? Im change.”

My eyes began to water. Di ko kasi kayang pigilan eh.

“No Baby. You can still be a strong and brave person if you let yourself to be like this. I am surely believe that you can Baby.”

I hug her.

“Thank you Mom.”

Napabitaw ako sa pagkakayakap kay Mommy. I look her and smiled.

“Its better for you to get rest.”

I wiped my tears at sinunod ang sabi ni Mommy.

Raniels POV

“Please answer me. Do you love that Julie ?”

“I love you Wina. You know how much I love you. I love you so much.”

Natahimik siya ng masabi ko yun. She staring me straightly at agad na ngumiti.

“Thank You Raniel. Thank You. I love you too.”

I cant understand my feelings. .

“But just a friend already.”

I said. Napansin kong sobrang nagulat siya sa sinabi ko. Humiwalay siya sa pagkakayakap sakin.

Tumingin siya sakin na parang hindi makapaniwala.

“B--. . Buu. .”

Gusto niya pa sanang magsalita pero hindi na niya kaya.

“I love her Wina. Shes already the one inside my heart.”

Kailangan kasi ng isa lang. Di pwedeng dalawa. At kung papipiliin ako, si Julie ang mahal ko. I love her.

“I love you Wina. But---.”

“Tapusin mo na yang kinakain mo and Leave me.”

“But Wina----.”

“Don’t talk to me !!! Finish it , and leave me alone!!!!”

Napatingin ang lahat ng tao dito sa resto saming dalawa.

I stood up and walked outside the restaurant eventhough I didn’t finish eating.

Dumiretso akong restroom. Sinara ko ang pinto at doon napaupo.

Naiinis ako sa sarili ko. Nakasakit ako ng damdamin ng isang inosenteng tao. At ipinalit ko siya sa isang taong hindi ako sigurado kung mamahalin ako. Ang hina ng bungo ko. Pero wala akong magagawa. Si Julie ang sinisigaw ng puso ko na dapat kong piliin at mahalin.

Im sori Wina. I don’t want to hurt your feelings . I have no choice but to tell you frankly.

Raniels POV

Lumabas na kong Sky Place. Pumunta kong parking area kung saan naka park ang car ko.

I drove my car at umalis na.

-------------------------------------------------------------------------

----------------------------------------------------------------------------

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Bumaba na kong kotse at pipindotin ko na sana ang door bell ng mansion ng may biglang tumawag sa pangalan ko .

Ruben ?

“Ow Bro why are you he---. KgsssH. .”

Nagulat ako ng akmang lalapit na ko sa kanya ay sinuntok niya ko bigla.

“You are an asshole !!!”

“Teka ano bang nangyayari sayo ? Kgsshhh.”

He punched me again. I don’t understand him.

“Hindi ko alam kung bakit pa ko nagkaroon ng isang kaibigang kagaya mo!!!”

“Kggssshhh..”

“Wala kana kwentang kaibigan!!!”

“KKggssshhh.”

Sinusuntok niya lang ako ng sinusuntok pero hindi ako lumalaban.

“Kggsshh.”

Bumagsak ako sa semento. Hinablot niya ko at hinawakan ang kwelyo ng polo ko.

“Ano !!!! Akala ko ba matapang ka !!!! Bat di ka lumalaban ha !!!!”

“KKggsshh.”

Di na ko nakapagpigil pa at sinuntok ko narin siya. Nag suntukan lang kami ng nag suntukon. Marami naring pasa sa mukha niya pero mas marami yung akin dahil kanina niya pa ko sinuntok at ngayon ay mahina na ang katawan kong lumaban.