I love This Monster

Chapter 3

Raniel’s POV

“HAHAHA. Youre so funny bro. Syempre napahiya yun. Pero nakakatawa yung ginawa mo ha. May pa shield2x ka pang nalalaman. HAHAHA.”

“Eh yun naman dapat eh. Kapag nakakita ka ng isang vampire, kailangan ang sabihin mo ay, SHIELD!!!”

Nakitambay kami ni Ruben dito sa footwalk ng skul. Wala kaming ginawa kundi tumawa lang ng tumawa while I am telling him about what happened a while ago. Hahaha. Nakakatawa talaga. Ganti gantihan lang kaya to.

 “RANIEL BAYLER!!!”

“Mr. President !!!!!”

 “Run!!!”

Napatakbo kaming dalawa ni Ruben. Andiyan na kasi yung mga estudyanteng babae na patay na patay sakin. Hinahabol nila kami.

Pumasok kami sa isang kwarto na walang ka tao2x at dun nagtago. Hingal na hingal kaming dalawa. Hayy. Hindi ako ligtas sa skul na to. I want to go back in Europe.
Gusto ko ng balikan si Wina. Kainis kasi bat ba ayaw ng mga parents namin na magkatuluyan kaming dalawa?

I hate myself. I didn’t even fight for her. But shes the only one girl that I love. No one else.

“OUCH!!! What!!!!!????”

Ungas na lalaki. Bat ba ko binatukan nito?

 “Natulala ka pa jan!!! You did not having a retoke yet? Papangitin mo na nga yang itsura mo. Pati ako nadadamay sayo eh.”

Magpa retoke? Baliw ba to?

 “OUCH!!!”

Binalik ko yung batok niya sakin.

“Yung mga tao, nagpapa retoke lang para gumanda ang mukha. Hindi para pumangit yung mukha. Ungas ka talaga. At isa pa, sobrang proud ko na sa itsura kong to nuh? Pinagmana ko kaya to sa pinakamamahal kong Ina.”

 “Oo na. Ikaw na.”

Natahimik ako. Pucha. . Naaalala ko na naman si mommy. Haiisst. Miss na miss ko na talaga siya.

Julie’s POV

(Hampton Mansion)

“You need to be with your body guard either you like it or not. Nabalitaan kong may nanloko sayo dun sa skul niyo. Hindi ka pwedeng ganun ganuhin nalang.”

 “But Mommy Im already 16. Ilang buwan nalang graduate na ko. I can manage myself na ok? Kaya kong lumaban para sa sarili ko. I don’t need any body guard mom. ”

Kinakausap ako ni mommy dito sa loob ng room ko. I am sitting on the chair habang yung dalawa kong Nanny ay hawak2x ang dalawang kamay ko ng mahigpit. Walang tiwala sakin eh. Takot makawala ako. Humanda kayo mamaya sakin pag wala na si Mommy mga unggoy kayo. Matitikman niyong kamao ko.

Gezzz……~….~

 “How naughty you are? Kung anong sinabi ko, kailangang masunod. Para rin sayo to. Pinoprotektahan lang kita. Kapag nagpasaway kapa, ipapadala kita sa States. Doon kay Papa. Nang manuto ka.”

“But mom!!!”

Ayun. Wala na. Lumabas na siya. Wala na kong magagawa kundi sundin kung ano mang sinabi niya.

Ayoko dun sa States. Sobrang strict ni lolo. Sobra pa yun kay mommy. I cant live there. I have no freedom If I grow up with my Lolo.

Nakakainis.

Kung hindi lang sana namatay si Daddy. Ang mahirap lang, baka mas over protective rin yun kaysa kay mommy. Eh hindi ko pa siya nakikita eh. Ang sabi sakin ni mommy, naaksidente yung kotseng minamaneho ni daddy kaya siya namatay.