schizoid [sᴋᴢ] ✅

schizoid #28

Anahtarı delikten çıkarıp kapıyı arkadan kapattığında bir an önce duş alıp uyuma planları kuruyordu.

Filmden çıktıktan sonra Jeongin, kardeşini kütüphaneden alacağını söyleyerek gitmişti. Sokaklarda dolaşırken de Minho, bir anda gitmesi gerektiğini söyleyip onu yalnız bırakmıştı. Bu yaptığına bozulsada bir şey söylemedi. Günün her anında yanında olamazdı sonuçta.

İçerinin karanlık oluşunu aldırış etmeyerek üst kata çıktı. Hızlıca duş aldıktan sonra üzerini giyindi. Ev sıcak olduğu için tişört giymemişti. Alt kata inerken bir yandan da elindeki havluyla saçını kuruluyordu.

Lambayı yaktığı anda renkli eşyalarla süslenmiş salonu gördüğünde neye uğradığını şaşırmıştı. Koltukların, perdelerin ve TV ünitesinin arkasına saklanan yedi kişi de "Sürpriz!" diye bağırarak ortaya çıkmıştı.

Jisung'un yarı çıplak oluşu diğerlerinde şaşkınlık yaratırken sevgilisinin yapılı vücudunun görünmesinden memnun olmayan Minho, hızlıca ona yaklaşıp önünde durmuştu.

"Ne yapıyorsun?"

"Üzerine bir şey giymelisin."

"Hayır, içerisi çok sıcak."

"Bu kadar kaslı olabileceğini düşünmemiştim."

Felix'in söylediklerinden sonra birkaçı onu onaylar gibi mırıldanırken Jisung, Minho'dan kurtulup koltuğa geçti. O saçlarını kurulamaya devam ederken Minho onun yanına diğerleri de boş yerlere oturdu.

"Eve nasıl girdiniz?"

"Saksının altındaki anahtarla."

"Beğendin mi?"

Jeongin'in gülümseyerek sorduğu soruya negatif bir cevap vermek istememişti. Her ne kadar uzun süredir doğum günü kutlaması yapmasada sevgilisi ve arkadaşları bunu bilmediği için ona sürpriz hazırlamışlardı. Bu yüzden onları kırmak istemiyordu. Gülümseyerek Jeongin'e baktı.

"Evet, beğendim. Teşekkür ederim."

"Süsler biraz abartılı oldu. Fazla olduğunu söyledim ama beni dinlemediler."

Seungmin'in söylediklerinden sonra Jisung etrafa bakındı. Gerçekten çok fazla süsleme yapılmıştı.

Çok geçmeden Felix pastayı getirmişti. Mumları üflediğinde Minho'dan ufak bir öpcük kazanmıştı. Herkes kendi hâlinde bir şeyler yaparken bakışlarını arkadaşlarında gezdirdi. Garip bir şekilde mutlu hissediyordu. Birkaç ay öncesine kadar bu kadar kişinin içinde olmak nefesinin daralmasına bile sebep olabilirdi ama şu an çok rahattı.

Bang Chan ile konuşan sevgilisi elini sıkıca tutmuş, nazikçe, üstünü okşuyordu. Jeongin, Hyunjin ve Seungmin, Chenle'nun davranışları hakkında tartışıyordu. Changbin ve Felix ise güzel sözler söylerken birbirlerine minik öpücükler veriyorlardı.

Üşüdüğünü hissettiğinde Minho'ya hemen döneceğini söyleyip üst kata çıktı. Dolaptan bir tişört alırken köşedeki kutu gözüne çarptı. Tişörtü hızlıca giyip kutuyu dolaptan çıkardı. Çalışma masasının üzeirne bıraktığında fazla düşünmeden direkt kapağını açtı. Dağılmasın diye bir zarfın içine koyulan fotoğrafları alıp incelemeye başladı.

Gözleri yanmaya başladıktan saniyeler sonra görüşü buğulanmıştı. Yaptıkları çok yanlıştı ama eğer onu tekrar görse affederdi. Hiçbir şeyi sorgulamadan sadece sarılırdı ama bunun için çok geçti. Artık onu yalnızca fotoğraflarda görebilirdi. Mutlu oldukları anların ölümsüzleştirilmiş karelerinde.

Odanın kapısının açıldığını fark ettiğinde fotoğrafları içine atıp hızlıca kutuyu kapattı.

"Neden gelmedin?" diyen sevgilisi endişelenmesin diye gözyaşlarından kurtulmaya çalıştı ama başarılı olamadı.

Jisung'un gözlerindeki kızarıklığı fark eden Minho ise ona yaklaşıp yüzünü elleri arasına aldı.

"İyi misin?"

"İyiyim." dedi ve gözlerini ovuşturdu. Aslında demek istediği bu değildi.

İyi değilim, dağılmış hissediyorum.

"Neden gözlerin kızarmış?"

"Biraz kaşınıyordu bende elimle ovuşturdum. Ondan olmuştur."

Kısa süre sessizlik hakim olmuştu odaya. Daha sonra Jisung dayanamayıp konuşmuştu.

"Yorgun hissediyorum hyung, bana sarılır mısın?"

Minho, tek kelime etmeden onu kolları arasına aldığında huzurla gözlerini yumdu. Yüzüne bir tebessüm yerleşti. Ne kadar üzgün olursa olsun tek bir sarılmayla her şeyi unutuyordu. Minho, onun ilacıydı. Ne zaman sesini duysa, onu görse ya da ona dokunsa iyileşiyordu. Ona, hiç olmadığı kadar, iyi hissettiriyordu.

~~~
Hello everyone!

İki gündür bitirmeye çalıştığım şu bölümü sonunda yayımladım. Bir sonraki bölümde üç yıl geriye gidip Jisung'un anılarında ufak bir gezintiye çıkacağız.

Jisung'un baktığı fotoğrafları bunlar gibi düşünebilirsiniz. Bu arada sonraki bölümde bahsedeceğim arkadaş Woo Dohwan.

Umarım beğenmişsinizdir. Kendinize dikkat edin! Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın💙💙

[[Bu bölümün şarkı önerisi; Stray Kids - Ex]]