Elindeki kalemi derince iç çekerek kitabın üstüne fırlattı. Ellerini saçlarında gezdirirken yan tarafına baktı. Ne zaman bırakıldığını bilmediği bir tabak kurabiye ve muzlu süt vardı. Annesi bırakıp gitmiş olmalıydı. Kulaklık taktığı için hiçbir şey duymamıştı.
Kurabiyelerden birini alıp ısırdığı sırada odanın kapası açıldı. Gelen kişiye baktığında göz devirdi.
"Çok sevgili kuzenin değerli vaktinin bir kısmını ayırarak yanına geliyor ama sen göz deviriyorsun. Çok ayıp."
"Okula gitmek dışında evde oturup yemek yemekten başka ne yapıyorsun sen? Değerli vakitmiş."
"Konuşmayı kes ve çalışmaya devam et."
"Ve sen de odamdan çık."
"Kusura bakma ama hâlâ sana ders anlatmak zorundayım."
Tabaktan bir kurabiye alırken gülümseyerek konuşan kuzenine ters bir bakış atıp süt dolu bardağı eline aldı.
"Muzlu süt içip duruyorsun ama dışarıda asi genç havalarındasın. Hiç arkadaşın var mı?"
"Hayır, yok. En son yaşadıklarımdan sonra arkadaş edinmeyi gereksiz buluyorum."
"Olayın üstünden üç yıl geçti Jisung. Unut artık o çocuğu."
"Nasıl unutabilirim? Fiziksel ve sözlü birçok yanlış hareket yaptı. Beni madde kullanmaya zorladı. En önemlisi o maddeyi sattığı ortaya çıkınca bana iftira attı. Bir başkasının bunu yapmayacağından nasıl emin olabilirim? Artık arkadaşlarım olsun istemiyorum. Etrafımda insanlar olmasını da istemiyorum, kimseyle konuşmakta. Bu yüzden lütfen şimdi git. Daha sonra görüşürüz."
"Tamam, sonra konuşalım. Tekrar buluşana kadar en son anlattığım konu hakkında not çıkar."
"Hmhm."
Jisung'un omzuna birkaç kez, yumuşakça, vurduktan sonra odadan çıktı Younghyun. Kuzeni için endişeleniyordu. Hayatı boyunca insanlara ön yargılı yaklaşacaktı. Bu konuda -dolaylı yoldan olsa da- kendinin de suçu olduğunu düşünüyordu. O çocuğu Jisung ile tanıştırmasa durum böyle olmayabilirdi.
Konuşmadan sonra eski anılarını hatırlayan Jisung, sandalyeyi geriye ittirip ayağa kalktı. Kıyafet dolabını açıp alttaki kutuyu eline aldı. Tekrar çalışma masasına oturduğunda kutuyu açıp açmama konusunda kararsızdı.
Tam cesaretini toplamış, kutunun kapağını açacağı sırada art arda gelen bildirim sesleri ile ellerini geri çekti.
Kutuyu bir kenara itip telefonunu eline aldı. Instagram'dan birçok mesaj gelmişti.
minleeknow size mesaj göndermek istiyor.
Engelle / Sil / Kabul Et
₪₪₪
❤1.537
@hwangjin Friendzone yedim çok mutsuzum-Bu gönderi yorumlara kapalı-
~~~
Hello everyone!Aslında bölümü iki saat falan önce yayımlamış olmam gerekiyordu ama şehir dışına gideceğim için hazırlanıyordum. Geç paylaştığım için üzgünüm.
Neredeyse texting bölümleri kadar kısa oldu. Bunun için de özür dilerim.
Umarım beğenirsiniz. Kendinize iyi bakın.
[[Bu bölümün şarkı önerisi; (G)I-DLE - Luv U]]
ŞİMDİ OKUDUĞUN
schizoid [sᴋᴢ] ✅
Fanfiction"Garip olan ben değilim. Diğer insanlar birilerine ihtiyaçları olduğunu düşünüyorlar. Ben ise buna gerek duymuyorum. Dostluklar gereksizdir çünkü biz insanlar çok acımasızız." [minsung × hyunmin × changlix × youngchan × jeongle] (070720 - 271020)