Chapter 22

8 1 0
                                    

Itlog? Nagising ako a amoy ng sunogt na itlog. Sino kaya ang nagluto? Wala na kasi ang mga pinsan ko. Kagabi ay umalis na sila.


Nagtaka naman ako nang mapagtantong wala si Sol sa aking tabi.


"Sol?" agad akong bumangon at binuksan ang pinto ng aming kwarto.


Nagulat ako nang maabutan ko syang nakaluhod sa sahig na paubo ubo at hawang ang kanyang dibdib. makikita mo rin na may mga patak ng dugo na sahig,


"S-Sol? A-Anong nangyari sayo?" huminga ako ng malalim at lumapit nilakasan ang aking loob.


"G-good Morning L-Luna, gising ka na p-pala?-" pinunasan nya ang dugong tumutulo mula sa kanyang ilong. "T-Tara na kain na tayo nagluto ako ng itlog-" naputol ang sinasabi nya nang muli syang umubo ng dugo,


Walang katapusan naman ang pagtulo ng luha ko habang inaalalayan sya paupo.


"S-Sandali lang Sol, ihahanda ko ang sasakyan. h-hi--" patakbo na sana ako pauntang sasakyan nang bigla nyang hawakan ang braso ko;


"S-Saan ka pupunta Luna?" pinipilit pa rin nyang ngumiti kahit alam kong masakit na. Pupunta na kaming manila. Hindi ko ana kaya, ang sakit sakit makita syang nagkakaganto.


"Kailangan mo nang dalhin sa Hospital Sol!" lumapit naman sya sa akin at hinwakan ang pisngi ko, kitang kita ko na rin ang pagtulo ng luha nya kasabay ng pagubo nya dugo,


"B-Bakit hindi ko naman kailangan nun e, w-wala lang ito-"


"Wala lang Sol!? Sol halos maubos na ang dugo mo sa pagubo! Halika na!" hinila ko naman sya kahit pa wala na akong makita dahil sa luha sa aking mga mata.


Lumuhod naman say ang tumgo,


"T-today, ito nalang ang hinihingi ko Luna. This is the last day, I-i promise bukas magpapaadmit na ako, ngayon lang Luna." ngayon ay humahagulgol na ako.


"Hindi ko alam Sol-"


"P-Please, after this magpapachemo na ako." tumayo naman sya at yumakap na sa akin.


I cried so hard. I cried so hard with him, The fact na this may be the last time na makakasama ko sya ay sobrang sakit, and I don't know how to handle it.


Huminga ako ng malalim at pinunasan ang luha ko.


"Ayusin mi ang sarili mo, pupunta tayong La Union." humiwalay sya sa pagkayakap sa akin at ngumiti, a real smile. Muli nanamang tumulo ang luha ko, he is such an angel hindi ako makapaniwala na nabuhay sya dito sa lupa at minahal ako.


"Thank you Luna." he said at pinunasan ang kanyang luha at suminghot singhot pa,


Pumunta ako sa balkonahe para suminghot ng sariwang hangin.


I dialed Kuya's number at tatlong ring pa lamang ay sinagot na niya ito.

EclipseTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon