ÖZELİM / EXO [ TAMAMLANDI]

2.0

Gece boyunca gözümü kırpmamıştım bile. Olası aksi bir durumda onu fark edip hızlı ve tedbirli davranmak istiyordum. Şuan saat 5.20 idi. Hava yavaş yavaş aydınlanıyordu. Yoo Ri'nin kıpırdandığını görünce hemen yanına gittim. Sanırım uyanıyordu. Yavaş yavaş o gökyüzü renginde olan güzel gözlerini açtı. Gözleri benimkileri bulduğunda bir süre bakıştık. Bir süre dediğime bakmayın. Saatlerce izlesem baksam doyamazdım ona. Sanırım bsğlanıyordum  Yoo Ri'ye. Sanırım sanırım onu seviyordum. Ama korkuyordum çünkü Yoo Ri her zaman herkese mesafeliydi. Bir süre daha bakıştık sonra o gözlerini çekti.

Yoo Ri'den.....

Gözlerimi açtığımda karşımda bir adet tamamen dağılmış bir Junmyeon vardı. Uykusuzluktan göz altları şişmiş hatta morarmıştı. Dudakları kurumuştu. Ama o hala yakışıklıydı. Bir süre gözlerim onda takılı kaldı. Yüz hatlarını gözlerini bakışlarını ezberlemeye çalıştım. Ama yaptığım şeyin farkına vardığımda hemen gözlerimi ondan ayırıp arkasında ki yeni uyanmış Jongin'e baktım. Oda beni görür görmez yanıma gelip kolumu nazikçe tutup telaşlı ama bir o kadar yumuşak sesiyle konuştu.

Jongin : İyi misin Yoo Ri? Ağrın var mı?

İçten bir tebessüm ettiğimde oda bana aynısını yaptı.

-İyiyim sağol. Ağrım da yok artık. Sadece burası çok boğucu bir yer. Artık çıkalım şuradan olmaz mı?

Junmyeon : Doktor gelince sorarız.

Sesi buz gibiydi. Resmen üşümüştüm. Az önce şefkatle bakmıştı oysa ki gözlerime! Şimdi şimdi ne değişti ki!?

-Peki.

Konuşmamızdan rahatsız olup uyanan Beakhyun da yanıma gelip telaşlı ve uykulu bir şekilde konuşmuştu.

Beakhyun : Ah uyanmışsın. Nasılsın? Halsiz misin başın ağrıyor mu? Bir daha bayılma olur mu? Aç mısın ? Yada susadın mı? Ya da ya da-

-Beak! Az daha konuşursan başım ağrıyacak! İyiyim ben bak sapasağlamım.

Dedim kollarımı havaya kaldırıp göstermek istercesine.

Beakhyun : Oh iyi. Sen ne güzel Beak dedin kız öyle bir daha desene.

Kıkırdadım ve eagyo yaparak konuştum.

-Beakie~

Junmyeon: Tamam Beakhyun iyi işte çık şurdan. Git Chanyeol ile kahvaltı için birşeyler alın.

Beakhyun'u geriye doğru ittirmişti Junmyeon bey. Şimdi yanımda sadece Suho vardı. Jongin biz Beakhyun ile konuşurken lavaboya gideceğini söylemişti. Beakhyun ise Chan'ıda alıp birşeyler almaya gitti. Junmyeon sürekli yüzüme bakıyordu. Her ne kadar bakışlarımı ondan kaçırmaya çalışsamda arada gözüm ona kayıyordu.

Junmyeon : Çok korktum. Ödüm koptu doktorla konuştuğumda. S-seni kaybetmek düşüncesi-

-Senin olmayan bir şeyi kaybedemezsin Junmyeon. Bir şeyi kaybetmek için önce onu kazanmalısın.

Başını yere eğdi ve bir süre öylece durdu. Sonra kızarmış ve bitkin kahvelerini mavilerime dikti. Omuz silktim ve önümde birleştirdiğim ellerime verdim tüm dikkatimi. Bir anda kalkıp bağırmaya başlayan Junmyeon'un sesiyle sıçradım resmen korkudan.

Junmyeon : Ne yapmalıyım ha ne!? Gece boyunca herkes uyudu ama ben gözümü bile kırpmadım!! Korktum tamam mı!? İlk defa soğukkanlı olamadım. Çünkü konu , konum sendin.

Sonlara doğru sesi fısıldar gibi çıksa da duymuştum. Bakışlarım onu bulduğunda akan göz yaşlarını silmekle meşguldü. Umursamamaya çalışarak önüme döndüm. Ben Park Yoo Ri şuana kadar kimseye kapılmamış kimseyi sevmemiş sevememiş biri olarak senden de uzak durmalıyım Suho. Çünkü ben sevince ne olduğunu gördüm. Abim... Abimide çok sevmiştim. Ve ne olmuştu!? Ayrılmak zorunda kaldık. Bir daha birbirimizi bulamayacakmış gibi ayrı yolların peşine takılmıştık. Ama birbirimize bir söz vermiştik. En iyisi olduğumuzda birbirimizi bulacaktık. Birimiz bile en iyisi olduğunda diğeri gururlanacaktı. Biz abimle ayrıldıktan sonra ben onu hep en iyileri arasında aradım. Ama ama idollerin en iyisine bakmak aklımın ucundan bile geçmemişti...

•ÖNEMLİ!!!!!
•DUYURUM VAR!!!

Evet arkadaşlar umarım beğenirsiniz. Vote ve yorumlarınızı sabırla bekliyorum. Size bir haberim var. Taslakta 7 tane kitabım var. Hepside Stray Kids ile ilgili eğer yorumlarda belirtirseniz yayınlayabilirim. Onları bu kitaptan daha çok beğeniyorum aslında. Siz istediğiniz üyeyi söyleyin ben anında yayımlıcam söz.
Her neyse hadı bıy~