ÖZELİM / EXO [ TAMAMLANDI]

2.1

3 Gün Sonra...

Sonunda hastaneden çıkacaktım. Kendimi biraz daha iyi hissediyordum. Aslında nasıl hissettiğim önemli değildi. Çünkü ben bir an önce çıkış yapmak istiyor ve en iyisi olup abimin karşısına çıkmak istiyordum. 3 gün boyunca Suho'yu  doğru düzgün göremedim. Yanımda hep Jongin , Baekhyun ve Chanyeol vardı. Beakhyun odaya girdiğinde-daldığında korkmuş ve olduğum yerde sıçramıştım. Elimi kalbimin üzerine koydum.

-Ah Beak korkuttun beni.

Gülerek yanıma geldi. Tanrım , bu çocuk neşe saçıyordu resmen!

Beakhyun : Pardon. Hastaneden çıkıyoruz hadi gel.

Dedi ve eşyalarımın olduğu sırt çantamı benden alıp kendi taktı.

-Yah Beakhyun gerek yoktu ben taşırdım.

Beakhyun : Ama bana çok yakıştı bak.

Mavi sırt çantam onda çok küçük durmuştu. Çok tatlıydı.

-İyi kalsın o zaman hadi çıkalım.

Dedim  ve koluna girdim. Birlikte güle oynaya hastaneden çıktık. Jongin ve Chanyeol bizi arabada bekliyordu. Arabanın yanına geldiğimiz de ön tarafın boş olduğunu gördüm. Hemen oturdum. Hasta muamelesi gördüğüm için her istediğimi yapıyorlardı. Beakhyun da arkamdaki koltuğa oturduğunda Chanyeol arabayı çalıştırdı.

   Eve vardığımızda yine neşe içinde şakalaşarak içeri girdik. İçeri girdiğimde herkes ayaktaydı. Birden alkışlamaya başladılar. Arkamdaki 3 üye de karşıma geçti. Gülümsedim.

Hepsi : Hoşgeldin Yoo Ri çok geçmiş olsun!!

-Hoşbuldum teşekkür ederim çok tatlısınız.

Luhan : E hadi ama yemekler soğuyacak.

-Yemek mi ah hastane yemeklerinden bıkmıştım. Hepsini yiyeceğim!

Gülüştük ve sofraya oturup yemeklerimizi yedik. Suho yüzüme bile bakmamıştı yemek yerken. Aslında eve girdiğimde yüzünde güller açıyordu. Aammaaannn banane.

Kalbim: Tabikide sanane gerizekalı.

Beynim:Aynen sana katılıyorum.

Ben: Bende size katılıyorum.

İç sesimle konuşmayı bırakıp arkama yaslandım. Ama aklıma gelen şeyle tekrar diklenip konuşmaya başladım.

-Hey dans pratik yapmayacak mıyız?

Hepsi bağırarak : Hayır sana dans mans yok!!!!

-Ama~

Dudaklarımı büzerek söylediğimde güldüler.

Suho : Lee Soo Man'a durumu açıkladım. Bir hafta ara vereceksin. Sonra tekrar devam edeceksin.

-Siz ne yapacaksınız?

Kris : Biz devam edeceğiz çalışmaya.

-Ama-

Jongin : Aması falan yok Yoo Ri dinleneceksin. Bitti bu kadar.

Ah ah Jongin bey. Şuana kadar kimse bana sözünü geçirememiş. Ben istemedikçe kimse birşey yaptıramamış sen mi yaptıracaksın. Hahahahhahahahahhaha.

-Tamam.

Gülümsedim ve odama çıkmak için ayaklandım.

Suho : Nereye?

Kollarımı önümde birleştirdim ve diklenircesine konuştum.

-İzninizle odama Suho bey.

Suho : İzin verdim çıkabilirsin.

-Hah!

Göz devirip hızlıca odama çıktım. Sıcak bir duş iyi gelecekti. Hemen duşa girdim.

Duştan çıktığımda yanıma kıyafet almadığım aklıma geldi. Havlumun ipini sıkıp banyo kapısını araladım ve odaya baktım. Suho daha gelmemişti. Hemen dolabın başına gittim. Ben yokken yerleştirmiştiler eşyalarımı sanırım. Canlarım yiaaa. Eşyalarımı alıp tam banyoya dönecekken kapı açıldı. Ve ben öylece donup kapıya bakakaldım.

Suho'dan...

Odaya girdiğimde bir adet bornozlu Yoo Ri ile karşılaşmayı beklemiyordum. O bana ben ona bakıyordum. Gözlerim başka yerlere kaymamak için eziyet çekerken sertçe yutkundum ve konuştum.

-Şey ben bilmiyordum özür dilerim hemen çıkıyorum.

Odadan çıktım ve kapıya yaslandım. Lanet olsun kalbim yerinden çıkacak resmen! Onu uzaktan izlemek daha kolaymış diye düşündüm. Kapının önünde beklemekten vazgeçip terasa çıktım. Şuan hava hafif esintiliydi. Güzel ve hoştu. Ellerimi önümdeki yarım duvara dayadım ve gözlerimi kapattım.

Yoo Ri'den....

Üstümü giyindim ve kızaran yüzümün kapanması için yüzümü soğuk suyla yıkadım.

(Kollardaki gül detayı yok.)

Evde duracağım için sıradan birşey tercih etmiştim. 4 gündür hastane havası soluyordum cidden bir hava alsam iyi olacaktı. Bu yüzden hiç çıkmadığım terasa çıkmaya karar verdim. Merak ediyordum orayı. Merdivenleri çıktım ve terasa çıktım. Biri daha terastaydı. Biraz incelediğimde Suho oldugunu anladım. Yanına gittim sessizce. Onun yaptığı gibi ellerimi duvara koydum ve gözlerimi kapattım. Derin bir nefes aldığımda benim olduğunu anlamış olacak ki kıpırdadığını duydum. Tam gözlerimi açıp ona dönecektim ki belime sarılan ve beni kendine çeken kollarla şok olmuştum. Ama bu hiçbir şeydi. Sözleri beni daha çok şok etmişti.

Suho : Sadece seni sevmeme izin versen?

Umarım beğenirsiniz. Stray Kids kitaplarını da unutmayın lütfen. Beğeneceğinize eminim. Onlara biraz daha çok özenmiş olabilirim hehehehhrhr. Her neyse sizi seviyorum bebeklerim bıy~