Happiness [Paulo Dybala]

11

Bir ay boyunca ne tesislere ne de maçlara gitmemiştim. Pişman da değildim.

Şuan yengemle kahvelerimizi içiyorduk. Abim eve girdiğinde gözlerim ona kaydı.

Abim "Birazdan bizim takım yemeğe gelecek."dedi. "Neden?"dedim. Abim "Gelecek maç hakkında konuşacağız."dedi.

"Neden bizim ev?"dedim. Abim "Çoğunluk bizim evi istedi o yüzden."dedi. "Özür dilerim ama yemeğe katılmayacağım."dedim ve odama çıktım.

Bana yazan kişinin beni görmesini istemiyordum. Banyoma girerek güzel bir duş alacaktım.

****
Banyodan çıktığımda bornozumu giyerek kulaklıklarımı taktım ve oje sürmeye başladım.

Odamın kapısının açıldığını gördüğümde irkilmiştim. Rugani'yi gördüğümde kulaklıklarımı çıkardım.

"Neden odamdasın?"dedim. "Banyoyu arıyordum özür dilerim."dedi. "Odamın karşısında."dedim. Rugani odamdan çıkmadan beni süzdü.

"Böyle üşümüyor musun?"dedi. "Sanane."dedim. Yatağıma oturdu. "Niye bu kadar sinirlisin?"dedi.

"Yatağımdan kalk ve odamdan çık."dedim. Elini yanağıma koyarak okşamaya başladı.

"Çok güzelsin."dediğinde sertçe eline vurdum. "Odamdan siktir git yoksa abimi çağırırım."dedim. Oflayarak odamdan çıktığında yanağımı sildim.

Sonrasında sürdüğüm ojeyi kurutmak için tırnaklarıma üfledim. Odamın kapısı tekrar açıldığında bu sefer sinirlenmiştim.

De ligt ve Merih'i gördüğümde sinirim şüpheye dönüşmüştü. "Sizde mi lavabo arıyordunuz?"dedim. De ligt "Yok biz bilerek senin odana geldik."dedi.

"Neden?"dedim. Merih "Aşağıya gelsene diyecektik."dedi. "Hayır o arkadaşınıza söyleyin bir daha benim yüzümü göremeyecek."dedim.

De ligt " Kanka hadi ya."dedi. "Ben sizin kankanız değilim."dedim. Merih "Hayır kankamızsın."dedi.

"O zaman söyleyin bana yazanın kim olduğunu kankalık görevinizi yapın."dedim. De ligt "Ama o senden daha çok kankamız."dedi.

"Tamam tek birşey soracağım sizde bana doğru cevap vereceksiniz?"dedim. De ligt "Tamam."dedi.

"Dybala mı?"dedim. De ligt "Hayır."dedi. "Yemin et."dedim. De ligt "Yemin ederim."dedi.

"Rabiot mu?"dedim. De ligt "Tek soru sorma hakkın vardı."dedi. "İyi tamam çıkın odamdan geleceğim birazdan."dedim.

De ligt ve Merih odamdan çıkarken De ligt kafasını kapıma vurmuştu. "Gerizekalı."dedim.

Onlar tamamen çıktığında siyah bir tişört ve siyah bir pantolon giyerek aşağıya indim.

Tüm takımın bakışları bana dönmüştü. Herkes bana böyle bakarken kimin yazdığını anlayamazdım ki..

Abimin yanına oturarak kollarımı ona sardım. Gözlerimle etrafı süzmeye başladım.

****
Saat geç olduğunda herkes ayaklanmıştı. Hepsiyle vedalaşmak için tek tek sarılacaktım ve tepkilerini merak ediyordum.

En çok Rabiot ve Dybala'nın tepkilerini merak ediyordum. Rabiot'a yavaşça sarıldığımda o da elini sırtıma koymuştu.

Kısa bir süre sonra ondan ayrılarak Dybala'ya sarıldım. Dybala elini belime koymuştu.

Ondan da ayrıldığımda ev boşalmıştı. Abim ve yengeme "İyi geceler."diyerek odama çıktım.

Telefonum çaldığında Antonela yengem arıyordu. Uzun zamandır onunla konuşmuyordum. Onu bekletmeden açtım.

"Efendim yenge?"dedim. "Ori ne yapıyorsun güzelim?"dedi. "Hiç oturuyorum sen?"dedim. "Bende neyse ben sana başka bir şey soracaktım."dedi.