2 hafta sonra
Pirlo tüm Juventus takımını yemeğe çağırmıştı ve benim de gelmemi istiyordu. Bunu reddedersem Pirlo üzülürdü kabul edersem Paulo'yu görmek zorunda kalırdım.
Becca'yla farklı eve çıkmıştık ve güzel ilerliyordu. Becca "Ori Paulo için gitmekten vazgeçme."dedi. "Zor olmuyor mu ikimizle birlikte ilgilenmek?"dedim.
"Hemde çok zor oluyor. Sürekli ikinizin de birbiriniz için ağlamanızı izliyorum en son ikinizi birden döveceğim."dedi.
"Peki atlatmış mı?"dedim. Becca "Dışarıya bir şey vurmuyor ama atlattığını düşünmüyorum."dedi.
"Ya sende gelsene Pirlo'nun yemeğine tek gitmek istemiyorum."dedim. Becca "Ben davet edilmedim Ori davet edilmediğim yere sikseler gitmem."dedi.
Ofladım. "O zaman ben abime gidiyorum onunla birlikte geçeriz."dedim. Becca "Tamam kanka."dedi.
Evden çıktığımda abimin evine gittim. Anahtarla kapıyı açarak içeriye girdim. Abim "Oo sen buralara gelir miydin?"dedi. "Beni her gördüğünde şunu demeyi kes."dedim.
"Bakıyorum da gerginsin ne oldu?"dedi. "Pirlo akşam yemeğine beni de davet etti."dedim. Abim "Senin ne işin var?"dedi. "Bende bunu merak ediyorum."dedim.
Abim "O zaman hazırlan bekliyorum seni birlikte çıkarız."dedi. "Tamam."dedim. Odama çıkarak etrafa bakındım.
Açık turuncu askılımı giydim üstüne de siyah deri ceketimi giydim. Saçımı at kuyruğu bağladım.
Odamdan tam çıkıyordum ki makyaj masamın üstündeki anahtar dikkatimi çekti. Paulo'nun evinin anahtarıydı. Bunu ona bugün geri verecektim.
Anahtarı elime alarak cebime koydum. Hayır Oriana şuan ağlayamazsın. Ota boka ağlama.
Odadan çıkarak abimin yanına gittim. "Hadi çıkalım."dedim. Abim "Tamam."dedi.
Arabaya bindiğimizde abim "Ori eğer Paulo hâlâ sıkıntı olursa gelmek zorunda değilsin."dedi. "Hayır umurumda değil."dedim.
Abim Pirlo'nun evine yaklaştıkça kalbim hızlanıyordu. Evinin olduğu sokağa girdiğimizde sokak tamamen araba doluydu.
Paulo'nun arabasını gördüğümde daha da heyecanlanmaya başladım. Abim "İyi ki umurunda değildi."dedi. Ona cevap vermedim.
Arabadan birlikte indiğimizde abim kapıyı çaldı. Pirlo kapıyı açtığında ikimize de sıkıca sarıldı.
Içeriye girdiğimizde tüm bakışlar bize dönmüştü. Derin bir nefes aldım. Umursama Oriana.
Abim herkesle sarılmaya başladığında bende abimi takip ettim. De ligt'la sıkıca sarıldığımda De ligt "Onun yüzünden seninle aramın bozulmasını istemiyorum."dedi. "Bozulmayacak merak etme."dedim. Dışarıdan bir şey konuştuğumuz çok belli oluyordu.
Ramsey, Rugani ve Bernardeschi'yi pas geçtim. Merih'i gördüğümde sıkıca sarıldım. O da kollarını sıkıca bana sardı. Bir müddet sonra ondan ayrıldım.
Abim Paulo'ya sarıldığında ben Paulo'yu da es geçerek koltuğa oturdum ve bacak bacak üstüne attım.
Abim yanıma oturdu. Pirlo geldiğinde ortamda sıkıcı bir muhabbet açıldı buna katlanmayacaktım.
Telefonumu elime aldım. Bir süre sonra Pirlo "Hadi yemeğe oturalım."dedi. Hepimiz ayağa kalkarak masaya doğru gittik.
Merih ve De ligt'ın arasına oturmuştum. Paulo'da Merih'in yanında oturuyordu.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Happiness [Paulo Dybala]
FanfictionBelimdeki ellerini sıkılaştırdı. "Duygularıma karşılık vermek ister misin?"dedi. Gülümsedim. "İstememe gerek yok Paulo Dybala seni seviyorum."dedim.