Happiness [Paulo Dybala]

15

2 gün sonra

Bahçedeki çardakta oturarak yağan yağmuru izliyordum. 2 gün sonra ki maçtan sonra Arjantin'den ayrılacaktık.

İspanya'ya gitmeye karar vermiştim ama şuan İtalya'ya gitmek istiyordum. De ligt ve Merih'e başta gıcık kapsam bile artık onlarla aramı iyi tutmam gerekiyordu.

Çardakta sıkıldığımda Mateo'yla beraber yaptığımız salıncağa oturdum.

Bir müddet sonra salıncağın ipleri kopmuştu ve yere düşmüştüm. Islak çimlerin üstünde yatarak gülmeye başladım.

Gözlerimi kapattım ve yağmurun vücuduma yağmasına izin verdim. Paulo'dan nasıl hoşlanabilirdim ki?

Eğer gerçekten onların arkadaşlarından birisi beni seviyorsa çok büyük bir sıkıntı olurdu. İki erkek arasında kalmak istemiyordum.

Abimin sesini duyduğumda gözlerimi açmıştım. "Kızım sen salak mısın? Geçsene içeriye."dedi. "Hayır."dedim. Abim yanıma gelerek yere oturdu.

"Ori bu aralar kafan karışıkmış gibi hissediyorum."dedi. "Karışık zaten."dedim. "Neden?"dedi.

"Çünkü beni seven birisi var ve ben onun kim olduğunu bilmiyorum zaten bunlarla uğraşırken dün birisini sev-"derken sustum. Kendimi resmen ele vermiştim.

Abim "Birisini mi seviyorsun?"dedi. "Hayır sadece ufak bir hoşlantı."dedim. Size yalan söyleyebilmeme sebep olacak kadar ufak bir hoşlantı...

"Peki kime karşı hissediyorsun bu ufak hoşlantıyı?"dedi. Alaycı bir şekilde güldüm. "Canın birilerini dövmek istiyor herhalde."dedim. Abim de güldü.

Kollarımı sıkıca abime sardım. "İyi ki abimsiniz."dedim. Abim yanağımdan öptü. "İyi ki bizim kardeşimizsin."dedi.

Yengem "Hasta olacaksınız girsenize içeriye yağmur yağıyor."diye bağırdı. Abim elimden tutarak beni yattığım yerden kaldırdı.

Birlikte içeriye girdiğimizde odama çıkarak hemen banyoya girdim. Kısa bir banyonun ardından yatağıma yatarak gözlerimi kapattım.

Sabah uyandığımda nefes alamıyordum. Evet üşütmüştüm. Mükemmel.

Yengem odamın kapısını açarak ellerini alnıma koydu. "Senin de ateşin var. Aferin size abinle birlikte hasta olmuşsunuz."dedi.

Burnumu yavaşça çektim ve yorganıma daha sıkı sarıldım. Yengem "Bekleyin size ıhlamur yapacağım."dedi. Kafamla onayladım.

Aşağıya inerek abimin yanına gittim.  Abim "Maçta oynayamayacağım şimdi."dedi.

Yanına oturarak kafamı omuzuna yasladım. Yengem içeriye girdiğinde ikimize de yaptığı ıhlamurları verdi.

****
Maç saati yaklaşmıştı. Abimle yorganlarımıza sarılarak televizyonun karşısına oturduk.

Paulo, abim olmadığı için ilk 11 de maça başlamıştı. Sonunda ilk düdük çaldığında dikkatlice maçı izlemeye başladım.

İlk yarı bittiğinde oflamıştım. Maç çok sıkıcıydı. Abim "Bu Paulo Juventus'ta iyi oynuyordu niye şimdi oynayamıyor?"dedi.

"Milli takımda ilk defa kendi mevkisinde oynuyor ve yanındaki  takım oyuncularına alışık değil ikinci yarı düzelir."dedim.

Abim bana şaşkın ifadeyle baktığında omuz silktim. "Juventus maçlarını izlediğim için nasıl oynadığını biliyorum."dedim.

İkinci yarı başladığında gözlerimi tekrar televizyona çevirdim. Di Maria sağ taraftan hızlıca ilerliyordu.