Our Story ~ The Marauders

Hoofdstuk 35 ~ diploma-uitreiking

~POV derde persoon~
Na zeven jaar is het dan eindelijk zover. Alle zevende jaars zitten in uniform aan hun eigen afdelingstafel, te wachten tot Dumbledore wat gaat zeggen. Bij de zevendejaars Gryffindors heeft iedereen zijn N.E.W.T.s. gehaald. De één met hogere cijfers dan de andere, maar iedereen is trots op zichzelf en op elkaar dat ze dit na zeven jaar school hebben bereikt. Lily en Niek zijn de enige van de groep en met twee Ravenclaws en een Hufflepuff die voor alle vakken, die ze hebben, een Uitmuntend hebben gehaald. Overal hoor je zacht geroezemoes, maar dat stopt meteen als Dumbledore zijn keel schraapt. Hij vertelt een verhaal dat hij trots op de leerlingen is en dat Hogwarts altijd hun thuis zal zijn, ondanks dat ze de school nu verlaten. Per afdeling worden de zevendejaars naar voren geroepen om hun diploma op te halen en wat te zeggen, als ze dat willen. Als eerste roept professor Flitwick alle Ravenclaws naar voren, dan professor Sprout al haar Hufflepuffs en daarna zijn de Slytherins van professor Slughorn aan de beurt. Wanneer de drie afdelingen zijn geweest, is het de beurt aan de Gryffindors. McGonagall roept ze op alfabetische volgorde naar voren.

'Black, Sirius!' roept ze. Sirius staat op en onder applaus van de overige leerlingen en veel gejoel van de Gryffindors loopt hij naar voren. Glimlachend kijkt zijn afdelingshoofd hem aan en na een hele stevige knuffel, overhandigt ze zijn diploma. Net als hij wat naar voren wilt lopen om wat te zeggen, houdt McGonagall hem tegen. 'Misschien dat ik ooit nog wel eens met je op date wil, Black,' zegt ze met een glimlach. 'BINGO!' roept Sirius hard en dat laat zijn vrienden lachen. 'Stuur me maar een uil wanneer je kan, Minnie,' grijnst hij. Ze knikt en dan draait Sirius zich om naar de zaal. 'Ik richt me nu vooral naar die kant van de zaal, want jullie vind ik niet zo leuk,' zegt hij in de richting van de Slytherins. 'Ik zal de meeste van jullie wel een beetje gaan missen en ik snap dat jullie mijn knappe gezicht ook gaan missen. Tot ziens!' Sirius loopt weer terug naar de tafel van Gryffindor en gaat weer bij zijn vrienden zitten.

'Black, Stefan!' Stefan loopt naar voren en krijgt ook een knuffel van zijn professor Transfiguration. 'Ik ga je missen, Minnie,' lacht hij. Ook McGonagall moet lachen. 'Ik hoop je snel weer eens te zien, Black, en hopelijk maakt je bij je volgende opleiding wel normaal je huiswerk,' grapt ze. 'Je zult me snel weer zien hoor met Skye die hier nog rondloopt, maar over dat huiswerk maken, zal ik nog we effe moeten nadenken,' antwoord hij. Stefan neemt zijn diploma aan en zegt dan nog een paar woorden. 'Ik heb hier de beste tijd van mijn leven gehad en daar wil ik iedereen en vooral mijn vrienden en mijn vriendin voor bedanken. Adios!' Stefan zwaait even en loopt weer terug.

'Evans, Lily!' Lily loopt naar voren, als ze haar naam hoort. Cas is net geweest en nu is het haar beurt. Met een trotse glimlach overhandigd McGonagall haar haar diploma. Met tranen in haar ogen geeft Lily het afdelingshoofd van Gryffindor een knuffel. 'Je mag onwijs trots zijn op jezelf, Lily, en ik wens je heel veel geluk met je vervolgopleiding voor Healer. Het gaat je makkelijk lukken.' 'Bedankt, professor, voor alle leuke jaren,' snikt ze 'Noem me Minerva,' glimlacht McGonagall. Lily knikt en draait zich dan om. 'Ik wilde een speech gaan geven, maar ik laat het lekker zitten. Bedankt voor deze geweldige jaren,' zegt ze, terwijl ze haar tranen wegveegt. 'Go Lily!' roepen Elize en James hard. Met een glimlach kijkt ze haar beste vriendin en vriendje aan en dan loopt ze weer terug om bij hun te gaan zitten.

'Lupin, Remus!' Na Alice en Frank is nu Remus aan de beurt. Zonder zenuwen loopt hij naar voren en neemt met een glimlach zijn diploma van zijn Afdelingshoofd aan. Normaal is Remus niet echt een knuffel persoon, alleen met Elize en soms met zijn vrienden, maar voor McGonagall maakt hij een uitzondering en knuffelt haar. 'Laat je soort probleem je niet in de weg zitten om je droom te evenaren, Remus,' glimlacht ze. 'Bedankt, Minerva,' glimlacht Remus. 'Ik ben trots dat ik jou professor mocht zijn en je gaat geweldige dingen met je leven doen,' zegt professor McGonagall met een trotse lach. Na een speech van ongeveer vier minuten wordt er voor Remus net zo hard geklapt door zijn vrienden en vriendin als dat er geklapt werd voor de rest.

'Payne, Elize!' Met een grote grijns en een reep chocolade van Remus in haar hand loopt Elize richting professor McGonagall. McGonagall kijkt haar met een lachende blik aan, want ze had niks anders verwacht van deze meid. 'Moet ik je ondertussen al Lupin noemen,' is het eerste dat haar professor zegt als ze bij haar aankomt. 'Nee, wij gaan niet zo snel als James en Lily,' lacht Elize. Ze neemt haar diploma trots in ontvangst. Terwijl ze haar favoriete professor stevig knuffelt, ontstaan er toch een paar tranen in haar ogen en als ze elkaar weer aankijken, lijkt hetzelfde bij McGonagall te gebeuren. 'Stukje chocola, Minnie,' zegt ze met een grote glimlach en een paar tranen. 'Altijd,' glimlacht McGonagall terug. Elize geeft haar een stuk chocola en veegt haar tranen weg. 'Maak me trots bij de Holyhead Harpies en ik zal graag een keertje komen kijken,' lacht ze. 'Je bent de eerste die een kaartje krijgt voor mijn allereerste officiële wedstrijd, Minnie,' glimlacht Elize. 'Ik wil zeggen dat ik dankbaar ben voor deze geweldige jaren en dat deze chocolade onwijs lekker! Bye!' Onder een applaus loopt ze terug naar haar vrienden.

'Pettigrew, Peter!' Peter loopt onwijs zenuwachtig naar voren en neemt dankbaar zijn diploma in ontvangst. Zonder twijfel neemt McGonagall de kleine jongen in haar armen. Er wordt even niets gezegd, totdat ze elkaar loslaten. 'Peter, je moet weten dat je net zo belangrijk en bijzonder bent als je vrienden,' zegt ze met een glimlach. 'Bedankt, professor, en ook heel erg bedankt voor de afgelopen zeven jaar,' zegt hij terug. McGonagall knikt en Peter loopt terug zonder wat te zeggen, maar iedereen klapt wel voor hem.

'Potter, James!' Met een blije lach loopt hij naar de leukste professor van heel de school. Zonder wat te zeggen, pakt hij haar meteen vast en ze knuffelt hem stevig terug McGonagall had nu echt tranen over haar wangen lopen, want ze besefte dat ze al haar favoriete leerlingen in één keer kwijt zou zijn. Wanneer ze elkaar loslaten, ziet James haar tranen. 'Dammit, ik heb mijn favoriete professor laten huilen,' zegt James om haar te laten lachen. Het lukt meteen, want ze barst in lachen uit en veegt haar tranen weg. 'Jij en je vrienden zijn echt het ergste wat me is overkomen, maar ik ga jullie vreselijk missen,' glimlacht ze. 'Wij jou ook, Minnie, maar we zullen je nooit vergeten,' grijnst James. 'Ik wil wel een uitnodiging voor je bruiloft, Potter,' zegt ze lachend. 'Natuurlijk, Minnie, je bent één van de eerste die een uil krijgt,' antwoord James. Dan draait hij zich om naar de leerlingen. 'Bedankt dat de meeste van jullie deze zeven jaar tot de beste jaren van mijn leven hebben gemaakt. Ik heb hier de beste vrienden ooit gemaakt en de liefde van mijn leven ontmoet en daarvoor wil ik jullie allemaal onwijs bedanken.' Onder een groot applaus loopt hij terug en dan blijft er nog maar ééntje over.

'Smith, Niek!' Heel ontspannen loopt hij richting de vrouw die hem de afgelopen zeven jaar Transfiguration heeft gegeven. Met een gelukkige blik pakt hij zijn diploma aan en dan wordt hij in een knuffel getrokken door McGonagall. Hij heeft haar nog nooit zo emotioneel gezien. Altijd keek ze hem en zijn vrienden streng aan, als ze weer een prank hadden uitgehaald en moesten nablijven, maar nu kijkt ze vooral trots en blij, omdat ze trots is dat ze allemaal geslaagd zijn. 'Ik verwacht dat je wat moois van je leven gaat maken, Niek, en ik hoop je hier volgend jaar op school nog wel eens te zien,' zegt ze. 'Natuurlijk, Minnie! Stuur je een uil als de eerste Quidditch wedstrijd van Gryffindor is,' grijnst Niek. 'Met plezier en we zullen elkaar volgend jaar nog wel vaker treffen,' lacht ze. 'Bedankt voor de afgelopen jaren, Minnie,' zegt Niek wat serieuzer. 'Jullie bedankt dat jullie mijn leven iets beter hebben gemaakt,' zegt ze terug. 'Het was ons een eer, Minnie.' 'Het enige dat ik wil zeggen, is bedankt voor de beste jaren van mijn leven. Het gaat jullie goed en bedankt voor alles. Au Revoir!'

Hiii, hierbij hoofdstuk 35 en definitief het einde van de schoolcarrière van The Marauders. Hierna volgen nog vijf hoofdstukken en hoofdstuk 36 zal beginnen twee jaar later, wanneer Harry en Neville net een paar maanden oud zijn. Na hoofdstuk 40 volgt nog een epiloog en die dag zal ook de proloog en hoofdstuk 1 van Our Story ~ Deel 2 online komen. Tot zaterdag!

Xx deslimmenerd❤️❤️