Our Story ~ The Marauders

Epiloog

~POV derde persoon~
Een paar weken later staan de drie beste vrienden naar het graf van James en Lily te kijken. Het is muisstil op de begraafplaats in Godric's Hollow, maar geen van de drie is van plan om de stilte te verbreken.

Al een paar weken lang voelen ze dezelfde pijn en het wilt maar niet weggaan. Elke dag lijkt de pijn een stukje groter en pijnlijker te worden en het maakt ze langzaam kapot.

Nu James en Lily er niet meer zijn en Sirius onschuldig in een cel in Azkaban zit, beseffen ze maar weer eens hoe groot deel ze van hun leven waren. Een groep beste vrienden die ruw uit elkaar getrokken is en waarvan de onschuldige de dupe zijn.

Iedereen, maar vooral Remus, Skye en Noor, drukken ze telkens op het hart, dat ze er niks aan konden doen. Hun hoofd wilt elke keer toegeven, maar hun hart niet en die krijgt de voorkeur.

In het leven worden keuzes vaak gemaakt, terwijl het hoofd en het hart het niet met elkaar eens zijn. Maar de keuze om James en Lily te redden en daardoor hun belofte die ze aan Dumbledore hadden gemaakt te breken, was een keuze waarbij hun hoofd en hart het voor duizend procent eens waren.

Ooit willen Elize, Niek en Stefan het waarschijnlijk geloven en zal de pijn zachter worden, maar het schuldgevoel en de pijn zullen nooit helemaal weggaan, want daarvoor hebben ze te veel van James, Lily, Sirius, Alice en Frank gehouden.

'Het spijt ons.' Niek is de eerste die de stilte toch durft te verbreken en met een blik vol verdriet kijkt hij naar het graf. 'Het spijt ons, dat we gefaald hebben,' zegt Elize zacht. 'Het spijt ons, dat we niet voor Harry kunnen zorgen,' maakt Stefan het af.

Ze kijken elkaar weer in stilte aan en zien de pijn in elkaars ogen. Ze hebben geen woorden nodig om elkaar te begrijpen, dat hebben ze nooit nodig gehad.

Alle drie willen ze nog zoveel tegen James en Lily zeggen, maar ze weten het niet goed onder woorden te brengen. Toch besluit Stefan nog wat te zeggen. 'We hopen dat jullie ons willen vergeven,' mompelt hij.

Elize tovert een prachtig boeket bloemen op het graf en nog even staren ze er in stilte naar, waarna ze besluiten om de begraafplaats te verlaten.

Terwijl Elize, Stefan en Niek de begraafplaats aflopen, kijken James en Lily ze na. 'Ze komen hier wel doorheen,' zegt Lily tegen haar man. 'Ik weet het,' mompelt James. 'Ze zijn sterk en we laten ze nooit alleen.'

To Be Continued...

Ik denk dat ik heel weinig hoef te zeggen bij dit hoofdstuk, dus dan doe ik dat ook. Hier is de epiloog en ik zou zeggen, tot bij het nieuwe boek die vandaag online komt💖🤩.

Xx deslimmenerd❤️❤️