Tony Stark ve Steve Rogers'in içinde olduğu 'Stony' shipinin kısa hikâyeleri...
🌹Sonra ansızın aklıma geliyor gülüşün, sebepsizce gülüyorum.🌹
[Bazı Bölümleri MCU İle Bağlantılı, Bazı Bölümleri MCU İle Bağlantısızdır]
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Steve hiç durmadan koşmaya başladı ama çok geç kalmıştı. Treni gözünün önünde uzaklaşırken sarışın adam ellerini dizine koyup hafifçe öne doğru eğildi ve içine derin derin nefesler çekmeye başladı.
"Beş dakika." diye mırıldandi kendi kendine. "Beş dakika daha erken gelseydin şuan San Francisco treninde olacaktın, Steve."
Sarışın adam kendisine yeterince kızdıktan sonra duruşunu dikleştirip sırt çantasını eline aldı ve geldiği yollardan tekrardan geçmeye başladı. Her şey bitmişti şimdi. Aylardır bunun heyecanını yaşarken her şeyi elinin tersi ile itmişti.
"Aptal! Neden daha hızlı olamadın!?"
İnsanların ona tuhaf tuhaf bakmasını umursamayarak çantasını tekrardan sırtına taktı ve bir banka oturdu. Evine geri dönemezdi. Babasının alay dolu sözlerini dinlemek istemiyordu.
"Yine başarısız oldun değil mi? Yine bir işi halledemedin? Şaşırmadım."
Babasının sesi kulaklarında yankılanırken sarışın adam ellerini saçına sokup, kolunu dizine koydu ve öne eğildi. Bu sefer başarılı olmak istemişti, babasının yanıldığını yüzüne vurmak istemişti ama olmamıştı. Hayat yine Steve'e sırtını dönmüştü.
"Geliyorum dedim Pepper! Sıkma insanı daha fazla!"
Yüksek bir sesle kafasını kaldırıp sinirli bir şekilde yürüyen adama baktı Steve. Esmer adam, Steve'in önünden geçerken sarışına hiç bakmadan hızlı adımlarla önünden geçip gitti.
"Bayım! Bayım! Cüzdanınız düştü!"
Steve yere düşen cüzdanı alıp esmerin arkasından koşmaya başladı ama adam çoktan gözden kaybolmuştu. Steve pes ederek cüzdanı daha sıkı tuttu. Güvenliğe teslim ederek en azından hayatında ilk defa doğru bir şey yapmış olabilirdi. Gerçi babasının bununla gurur duyacağını pek düşünmüyordu ama önemli değildi.
"Bunu esmer bir adam düşürdü. 1.75-80 boylarında, 80 kilo civarı bir şeydi. Güvenlik kameralarından bakarak adamı bulabilirsiniz."
"Teşekkür ederiz beyefendi. Bunu sahibine bağışlayacağız."
