Tony Stark ve Steve Rogers'in içinde olduğu 'Stony' shipinin kısa hikâyeleri...
🌹Sonra ansızın aklıma geliyor gülüşün, sebepsizce gülüyorum.🌹
[Bazı Bölümleri MCU İle Bağlantılı, Bazı Bölümleri MCU İle Bağlantısızdır]
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yine Kral-Prens ilişkisi... Tarih dersindeyken aklıma geldi.
Normal kişiler dersteyken: Oh, bunu da not alayım, bak bunu da yazayım, bunu da renkli kalemle yazayım ki dikkatimi çeksin. Bu kesin sınavda çıkar ezberlemem lazım.
Ben dersteyken: Hmm bundan iyi stony konusu çıkar, hımm bunu da kullanırım kurgularda, bak burası tam kaoslukmuş not alayım da bir kurguda kullanayım...
Neyse, iyi okumular 💙
Not 1: Üvey kardeş konulu bir one shot. :)
Not 2: Steve ve Tony'nin atışmalarını çok ciddiye almayın, onların anlaşma biçimi bu jshsjshjs
Not 3: Fazla ciddiye almayın, eğlencesine yazdığım bir bölüm. Angst, angst içimiz ağladı.
×
Sarayın penceresinden doğan güneşi izliyordu sarışın adam. Yıllar önce gelmişti bu şatoya. Aslında buraya gelirken öldürüleceğinden emindi. Babası Joseph başka bir krallığın kralıydı ve bu ülkenin kralı olan Howard ile asla anlaşamazlardı. Suç ise daima Joseph'de olur. Masum insanlara zarar verir, başka topraklara saldırırdı. Bir gün Joseph, Steve'in gözleri önünde öldürüldü. Bunu yapan kişi ise Howard'dı.
Sarışın çocuk şok ve korku gözlerle bir babasının cesedine bir Howard'a bakıyordu. Howard, Steve'i gördüğünde hızla elindeki kılıcı atıp sarışın çocuğun önüne geçmişti ve kendine bakmasını sağlamıştı.
"Senin burada olduğunu bilmiyordum, ufaklık." dedi pişmanlıklarla dolu bir sesle. Steve kafasını öne eğdiğinde Howard küçük çocuğu kucağına alıp atına gitti ve kendi sarayına doğru sürdü. Steve yol boyunca öleceğini düşünmüştü, çünkü sadece yedi yaşındaydı, ama yanılmıştı. Howard ona bir baba gibi yaklaşıp kendi öz oğlu olan Tony'den asla ayırmamıştı. Tony ise 15 yaşındaydı o zamanlar. Steve'i gördüğünde ve babasının durmadan onunla ilgilenmesi yüzünden ister istemez bir kıskançlık kaplamıştı için. Ve bu kıskançlık hiçbir zaman bitmemişti. Howard ölüp tahta Tony geçtiğinde bile...
"Sizi kral çağırıyor, prens." diyerek biri girdi içeriye. Steve içine derin bir nefes çekip Tony'nin yanına gitti ve önünde hafifçe eğildi.
"Beni çağırtmışsınız, kralım."
Tony tahtından inip Steve'in önüne geldi dudaklarını yukarıya kıvırdı.
"Carter krallığının bir prensesi var. Onu buraya davet ettim."
