Light in the Dark Night (COMPLETED)

CHAPTER 25

25

•Zoe's POV•

What's wrong with me?

Napa sabunot nalang ako saking buhok.

"Here." aniya at inilapag ang juice at cookies. Ang bilis naman niya.

"Thanks." kumuha na ako ng cookies at medyo mainit init pa.

"Bakit mainit 'to?" tanong ko

"Kabi-baked lang kasi."

"Sinong gumawa?" tanong ko bago kumagat sa cookies

"Me." tipid niyang sagot bago sumimsim sa juice niya at muntik na akong mabulunan.

"Ikaw?" bulalas ko.

"Yeah. Why? It's not taste good?" kunot-noo niyang tanong.

"Actually, it's taste good and I'm surprised that you know how to baked a cookies. Maybe, you know  how to baked all the pastries."

"Your right."

"Wow." namangha ako dahil bihira lang ang lalaking marunong magbaked at lalo na sa kaniyang edad.

"Surprised, huh?" Ayun na naman ang ngisi niya.

"Of, course." uminom na ako sa aking juice at inilibot ang tingin.

"Sigurado bang ikaw lang ang nakatira dito?" bigla kong tanong dahil naalala ko nanaman si Charity.

"Yeah. Why?" tinignan niya ako ng nagtatakang tingin.

"I saw Charity here, before. Noong isang araw." saad ko and he look away.

"Really? I don't know." saad niya at binalingan ang tingin niya sa baso na hawak niya.

"No'ng sabay tayong umuwi. At dahil bored ako sa bahay ay nagbike ako at eksaktong nadaan ko ang bahay niyo, and then I saw her."

"Ahh. I don't saw her." kumunot ang noo ko.

"Bakit?"

"Hindi ako dumeretso dito dahil may pinuntahan pa ako." saad niya kaya napataas ang kilay ko.

"Okay." Kumain nalang ako at hindi na umimik. So hindi sila nagkita? Why I'm feel relief? Tsk.

"Yves, saan ang banyo niyo?" I have to pee.

"There." tinuro niya ang pintuan kung saan malapit ang kanilang kusina.

"Thanks." tumayo na ako at nagtungo sa tinuro niyang pintuan. Binuksan ko at bumungad sakin ang malinis na cr at mukhang walang gumagamit nito.

Lumabas na ako sa cr at bumalik sa sala. Hindi ko na naabutan si Yves kaya lumabas ako at tama nga ako, nasa labas na siya at naghahakot ng mga dahon. Lumapit ako sakanya.

"Need help?" tanong ko at umiling siya.

"No need. Thank you and you may go home, now." seryoso niyang saad.

"Ang serious mo naman, Sevy." I emphasize the last letter.

"What?!"

"Sabi ko ang seryoso mo."

"No. The last word you said."

"Sevy." ngayon ay inartehan ko ang pagkakabigkas.

"It's good to hear when it's comes to you, Zoe." lumitaw na naman ang ngisi niya at biglang uminit ang pisngi ko.

"Tss. Ba't ang hilig mo nang ngumisi ngayon?"