Light in the Dark Night (COMPLETED)

EPILOGUE

(Note; The last part. Ang pinaka-una kong natapos na story! Sa wakas! After 5 months na tapos din jusko. So, magpapaalam na tayo sa ZoVes. Until again!! May ChaNict pa, don't worry.)

Epilogue

•Yves's POV•

Sometimes, mind can foget but heart never forget.

When our eyes met I feel something, something strange that I can't figure out.

Her curly black hair, her cat eyes and her lips, make me familiar.

Until she show up in front of me while waiting my orders. I don't look at her, because I feel my anger. Naiinis ako sa pakiramdam ko dahil hindi ko talaga siya kilala pero may ibang sinasabi.

Until I heard her voice.

"Excuse me, can I sit here?" hindi ko siya nililingon at tumango nalang ako.

Pilit kong inalala kung saan ko narinig ang boses na 'yun.

Fuck! I can't hold it anymore. Agad akong umalis dahil hindi ako makapakali habang pilit na inaalala ang mga pamilyar na nararamdaman ko.

Agad akong umuwi at hinanap ang lalaking nakakita sakin. Ang hindi ko lang maintindihan ay bakit may peklat ako sa likod ko. Like from a bullets.

I clenched my fist and walk towards him.

"Sino ba talaga ako?! Saan ba talaga ako galing?! Bakit wala akong maalala?!" pasigaw kong tanong sakanya at mariin siyang tinignan.

Huminga siya ng malalim at umupo sa upuang nasa harap ko.

"Nakita mo na siguro siya," aniya at ngumiwi.

"Sino? 'Y-yung nagpakilalang, Z-zoe?" tumango siya at seryoso niya akong tinignan.

"Who is she? Anong kinalaman niya sa buhay ko?"

Umiling siya. "It's your self to find out the true," aniya at nilagpasan ako.

Sinipa ko ang upuan at sinipa lahat ng nadadaanan ko.

"Tangina!"

Wala man lang akong alam... Ang tanging alam ko lang ay pangalan ko.

Ang daming tanong na gusto kong masagot. Sagot na hindi alam kung saan makukuha at malalaman.

Pabagsak akong humiga sa kama at mariing pinikit ang mga mata.

Fuck.

I'm really dumb. Gusto kong tanungin ang babaeng 'yun at kung may kinalaman ba siya sakin.

Tanging ang lalaking 'yun lang ang nakakaalam sa totoo kong pagkatao, samantalang ako walang alam. That's bullshit!

He said, this is my punishment. Punishment for? Anong kasalanan ko? Niloloko ata ako no'ng lalaking 'yun.

Pinikit ko ang mga mata ko.

"I love you, Yves..."

"I love you, Yves..."

"I love you, Yves..."

Paulit-ulit na nag-eco sa tenga ko ang mga salitang 'yun. Shit. Her voice... Kaninong boses 'to?

Kahit anong pilit kong alalahanin ang mga nakaraan ko ay walang bumabalik. Huminga ako ng malalim at tumayo.

I decided. I didn't care anymore to my memories. So now, I will build my new memories. I will build my own memories.

Sa dulo ng hallway nakita ko siyang nakatulala habang nakatingin sa akin at ako nasa other side ng hallway. Kinunotan ko siya ng noo. What's wrong with this girl?

Humakbang ako at nagsimula din siyang humakbang. So magakakasalubong kami, nang malapit ko na siyang lampasan ay yumuko siya at tumigil kaya napatigil din ako.

Tinignan ko siya at nakayuko parin. Ilang minuto ang tinagal bago siya tumingala sakin.

When our eyes met, nandoon na naman ang kakaibang feeling. I saw on her eyes how she sad she is.

I don't know but I found myself smiling her and say..

"Don't worry. Mind can forget but this," tinuro ko ang dibdib ko kung nasaan ang puso ko. "Cannot forget. Mind can manipulate but my heart is never."

Unting-unting sumilay ang ngiti sakanyang labi.

"It's okay if you can't remember but atleast you're back," aniya at ngumiti.

"Let's create our new memories," I hold her hands and she nod.

"Game."

Her smile give my heart jump, I think I fall for her because her smile is different. While I'm holding her hands parang bumalik ang mga ala-ala.

Hindi ko man siya maalala pero ang puso ko naaalala siya. My heart never lie and forget.

We will build our new memories together.

Zoe, my life.

~ The End ~

(Note; Salamat sa pagbabasa! Alam ko bitin, ako nga din e nabitin. Pero hanggang dito nalang talaga. Abangan niyo nalang ang kwento nila Aicha and Benedict, happy ending 'yun don't worry. Hshshs Bye ZoVes! Salamat sa memories! Siguro kong meron man, story na ni Marcus. Gusto niyo ba? HIHII)

This is a work of Fiction. Names, Characters, Businesses, Places, Events and Incidents are either products of author's imaginations or used in a fictitious manners. Any, resemblance to real person, living or dead, or actual events is purely coincidental.

Plagiarism is a crime punishable by Law

All rights reserved
*copyright 2020*

~LadyOnFireee♤