Geçmişin İzleri

453 11 0
                                    

-"Daha hızlı koşmalıydın ufaklık.."

Öfke kokan sesi uzun ve çığlıklarımın defalarca yankılandığı koridorda yankılanıyordu, tıpkı zihnimin içindeki görüntülerde bağırdığı gibi. Odanın en kuytu köşesinde küçülmüş nefes nefese  yarı aralık olan kapıdan geldiğini görebiliyordum. Gölgesi koridor boyunca uzun bir karanlık halinde belirdiğinde kalbimin daha hızlı attığını kulaklarımda hissedebiliyordum. Tıpkı koridor gibi odamın duvarları da çığlıklarıma şahit olmuştu ve içerisi karanlıktı, anılarla dolu odamın içerisi çok karanlıktı. Kapı yavaşça açıldığında saklandığım yerde dizlerimi kendime daha çok çektim ve elimdeki oyuncak ayıma daha çok sarıldım sanki küçülüp onunla bir bütün olmak istercesine. Oyuncağı elimde sıkıca tutarken korku dolu gözlerime donuk bakışlarla bakan bu oyuncağı bana annem almıştı onu son gördüğümde. O gün hayatımın en güzel günüydü, beraber gülmüştük; annem bana sarılmıştı. Onun dizlerinde yatmıştım, bana beni her zaman seveceğini söylemişti. Aklıma gelen anılarım korkumu unutturmuştu bana ta ki sırtımdaki o tanıdık acıyı hissedene kadar. Kısa bir an güzel anılarıma dalmışken bana doğru geldiğini fark edememiştim. Aniden bana uzanan eline karşılık boğazım yırtılırcasına bağırırken beni saçlarımdan tutarak odanın sert zeminine attı ve eli pantolonuna gitti. Ne olacağını biliyordum bunu daha önce yaşamıştım ve yine o hissi hissettim. Kemerin yakıcı darbeleri sırtımdaydı. Vurduğu her darbede sırtım yanıyordu. Elinin gölgesi her havalandığında gözlerim bir öncekine göre daha çok doluyordu, gözlerim yanıyordu ancak damlaların akmasına izin vermiyordum, vermeyecektim.

Annemi özlemiştim, korkuyordum. Canım acıyordu. Zeminin üstü kırmızıydı ve bundan nefret ediyordum. Bu manzaradan nefret ediyordum. Göz kapaklarım ağırlaşmıştı, biliyordum. Ne olacağını biliyordum.

-"İyi uykular ufaklık.." artık öfke kokmayan iğrenç sesi kulaklarıma dolarken göz kapaklarımı ağır ağır kapattım.

İşte yine o karanlıktaydım. Ve bir kez daha kayboldum.

*****

Bu bizim ilk hikayemiz, umarım beğenirsiniz. İyi okumalar..

SEN BENİMSİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin