Başlangıç

143 2 0
                                    


Bölüm şarkısı: ''Hinder- Better Than Me''

Hayat. Sadece beş harften oluşan kendi içinde kimine göre iyi, kimine göre kötü anlamlar barındıran kelime.

Her şeyin bir başlangıcı vardır, tıpkı sonu olduğu gibi.

Şu anda her şeyin başında olmama rağmen kendimi çok yorgun ve tükenmiş hissediyordum. Kocaman insan kalabalığının içine bırakılmış nereye gideceğini bilmeyen küçük bir kız çocuğu gibi hissediyordum.

Yaşanılanların merkezinde olan bendim; ancak hiçbir şeyden haberi olmayan da bendim. İnsan, neden gerçekleri hep başını gece yastığına koyduğunda hatırlar, farkına varır ki? Düşünceler, sabırsızlıkla cevap bekleyen sorular... Hepsi kafamın farklı köşelerinde beynimi talan etmekle meşguldü.

Kafam patlayacak dereceye geldiği için rastgele girip saatlerdir uzandığım yataktan yavaşça doğruldum. İç çekip odaya göz gezdirmeye başladım. İki gündür kaldığım bağ evindeki odayla benzer bir düzeni vardı. Yataktan sallandırdığım çıplak ayaklarımı ahşap parke zeminde sürüyerek odanın içindeki banyoya ilerledim. Gökyüzünde tek bir bulut bile olmadığından dolunaydan dönen ayın yaydığı beyaz ışık pencereden içeri yansıyordu. Ay ışığı, kapıyı kapatmadığım için içeriyi görebileceğim kadar aydınlatıyordu. Bu yüzden ışığı açma gereği duymadan musluğa ilerledim ve soğuk suyu açıp bir süre suyun akışını izledim. Hayatımızın her saniyesi de böylesine hızlı bir şekilde ilerliyordu. Akan suyu nasıl geri yerine koyamıyorsak zamanı da geri alamıyorduk.

Bu geceyi uykusuz geçirme sebebim neydi bilemiyorum. Belki tanımadığım yabancı birinin evinde olmam, belki ailemin başına benim yüzümden bir şeyler gelme olasılığı ya da o adamlar. Evet, dün o adamları gördükten sonra ne oldu derseniz adamlar uzaklaştığında arabadan inip eve doğru koşmaya başladım fakat başarısızlıkla sonuçlandı. Çünkü gideceğim sırada güçlü kollar tarafından engellendim. Ve arabaya zorla bindirilip şehrin dışındaki bir çiftlik evine getirildim kaya yapılı varlık tarafından.

Eve geldikten kısa bir süre sonra kapıyı üzerime kilitleyip beni evde tek başıma bırakarak çok geçmeden döneceğini söyleyip evden çıkıp gitmişti. Lakin gece olmuş ama hala gelmemişti. Peki ben neden böyle huzursuz hissediyordum ki? Sonuçta şu ana kadar peşimi bırakmayan sebebini bilmedeğim olaylar yüzünden ıssız ormanlar eşliğinde ya bir bağ evi ya da bir çiftlik evinde tek başıma takılıyordum ve şu anda yalnızdım. Harika (!)

Ellerimi musluktan akan soğuk suyun altında bir süre ıslattıktan sonra suyu yüzüme çarptım. Soğuğu seviyordum. Belki kendim de dışarıya göre soğuk olduğum için beni kendime getiriyordu. Su, içindeki dikenleri tek tek tenime geçirirken titrek bir nefes alıp başımı kaldırdığımda aynada, yaşadıklarıma karşın, böyle bir yansımayla karşılaşmayı beklemiyordum. Daha yıpranmış bir kız görmeyi bekliyordum. Hâlbuki karşımda gördüğüm yüzde düşündüklerimle bağdaştırdığım tek ortak nokta ifadesiz boş bakan iri ve kahverengi gözlerimdi. Lakin kendimi o kadar yorgun hissediyordum ki...

Derin bir nefes alıp geleceğe dair iyi şeyler düşünmeye çalışarak lavabodan çıktım. Ağır adımlarla hem odanın düzenini inceliyor hem de kafamı dağıtabileceğim herhangi bir şey arıyordum. Bir süre sonra odada kalmaktan sıkıldım ve evi gezmeye karar verdim. Odadan çıktığınızda uzun bir koridor ve yan yana birkaç kapı sizi karşılıyordu. Ben de bu koridorun sonundaki odaya yerleşmiştim işte. Rahat adımlarla koridorda ilerlerken aşağı kata inen merdivenlere yöneldim ve aşağı kata indim. Geniş bir salon vardı, aslında biraz daha ilerleyince salon ve mutfağın bitişik olduğunu gördüm. Koltukların tam karşısındaki duvarda da dev bir plazma vardı. Mutfakta tıpkı salon gibi lüks bir şekilde döşenmişti. Elim mutfak tezgâhının üzerinde kayarken dışarıdan geldiğini düşündüğüm bir ses duydum. Bu hissi bir kere yaşamıştım. Kalbim birden ritmini değiştirirken etrafta tekrar bir ses duymak için elim hareketsiz şekilde olduğu yerde donakalırken tüm duyu organlarım dikkat kesilmişti. Hiçbir ses duyamayınca yavaş ve temkinli adımlarla üst kata çıkıp odaya yöneldim. Odanın kapısına gelip son kez koridoru kontrol ettikten sonra odaya girip kapıyı arkamdan kapattım fakat arkamı dönüp karşıya bakmamla çığlık atmam bir olmuştu.

SEN BENİMSİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin