Part - 3

169 23 3
                                    

Zawgyi

မနက္အိပ္ယာထကတည္းက ေရမိုးခ်ိဳးအဝတ္အစားလဲၿပီး မနက္စာေတာင္စားဖို႔ဗိုက္မဆာသလိုခံစားေနရသည္။ တကယ္ဆိုညလည္း အိပ္မေပ်ာ္ခဲ့တာဆိုပိုမွန္မည္။ အိပ္ေပ်ာ္ခါနီးေလးမွာ ဝင္လာတဲ့msg တေစာင္က လမင္းအတြက္ေတာ့ စိတ္႐ႈပ္စရာကိစၥရပ္တစ္ခုထပ္မပိုခဲ့။

[မနက္ ေက်ာင္းေရာက္ရင္ ဘူတာကိုလာခဲ့]

တိုတိုတုတ္တုတ္ ဒီတစ္ေၾကာင္းထဲ ပို႔လာတဲ့သူရိန္႔ကို စာလည္းမျပန္ျဖစ္။ စာမျပန္လည္းသူလာျဖစ္ေအာင္လာမည္ကို သူရိန္သိလိမ့္မည္။ ဒါမ်ိဳးက သူရိန္နွင္႔ သူ႔ျကားက ျဖစ္ေလ့ျဖစ္ထကိစၥရပ္တစ္ခု။ ပံုမွန္ရန္ျဖစ္ေနျခင္းႏွင့္မတူဘဲ အျပင္မွာသက္သက္ခ်ိန္းၿပီဆိုလ်ွင္ေတာ့ အထိအခိုက္ကပိုမ်ားသည္။ ဝင္ဆြဲမည့္သူငယ္ခ်င္းေတြလည္းမ႐ွိေလ။

ေရစိုေနေသာေခါင္းကို သုတ္ဖို႔ေတာင္မအားေတာ့ေအာင္ ခ်ိန္းထားသည့္ေနရာအား အရင္ေရာက္ရန္တာဆူေနမိသည္။ ဒီေန႔ဒီအခ်ိန္ မကုန္ဆံုးခင္အထိ လမင္းစိတ္ေအးေအးႏွင့္ေနႏိုင္မည္မဟုတ္။ သူရိန္ဘာေျပာလာမည္ကိုလည္းမခန္႔မွန္းႏိုင္ေသး၍ ျပသနာကႀကီးမလားေသးမလားပင္ ေဝခြဲရခက္ေနသည္။ ဗီဒိုအံဆြဲထဲမွ ဟန္ဆာပလက္စ္သံုးခုခန္႔ လြယ္အိတ္ထဲထိုးထည့္လိုက္သည္။ ပိေတာက္ေျခာက္ေရာင္ အနည္းငယ္ေတာက္ေသာ႐ွပ္အက်ႌကိုဝတ္ၿပီး အေပၚၾကယ္သီးတစ္လံုးမွလြဲ၍ လက္ၾကယ္သီးပါမက်န္အကုန္တပ္သည္။ သူမ်ားေတြလိုအက်ႌလက္ေခါက္တင္ထားတာမ်ိဳး လမင္းမေနတက္၍ျဖစ္သည္။

အိမ္ထဲမွအထြက္ "ဟဲ့ ကေလးမနက္စာစားဦး" ေမေမ့အသံကိုၾကားသည္။

"သား မစားေတာ့ဘူးေမေမ၊ ေဖႀကီး သားကားယူသြားမယ္ေနာ္"

"ဂ႐ုစိုက္ေမာင္းေနာ္ လမင္း" ဟု သာေျပာသည္။ ကားေမာင္းၾကမ္းေသာသူ႔အေၾကာင္းသိ၍ ေတာ္ရံုဆို ကားေပးမေမာင္းဘဲတားသည္။ အလ်ွင္လိုေနေသာသူ႔ပံုစံေၾကာင့္သာ ဒီေန႔ဘာမွမေျပာတာျဖစ္လိမ့္မည္။

ကားေပၚအျမန္တက္ ခါးပတ္ပတ္ရင္း ေမာင္းေနက်ႏႈန္းထားႏွင့္ပင္ အေသေမာင္းလာခဲ့သည္။ အခုအခ်ိန္မွာ သူအရင္ေရာက္ေနဖို႔ထပ္ ဘယ္ဟာမွအေရးမႀကီး။ သူရိန္ႏွင့္ဆိုလ်ွင္ဘာပဲၿပိဳင္ၿပိဳင္ အျမဲအႏိုင္ရခ်င္သည့္စိတ္အျပည့္႐ွိေနသည္။

CigaretteWhere stories live. Discover now