Part - 5

164 22 1
                                    

Zawgyi

လမင္းႏွင့္သူရိန္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မဆံုျဖစ္တာ တစ္ပတ္႐ွိၿပီ။ ႐ုပ္႐ွင္သြားၾကည့္သည့္ေန႔က အဖြဲ႔လိုက္အတူ႐ွိေနျခင္းေနာက္ဆံုးျဖစ္သည္။ ေနာက္ရက္ေတြေက်ာင္းမွာဆိုလည္း သူရိန္႔ကိုျမင္သည္ႏွင့္ လမင္းကေ႐ွာင္ထြက္သြားသည္။ ျပန္ရမည့္ ၃၁ကားအတူတူကိုေတာင္ သူရိန္ႏွင့္အေဝးတကာအေဝးဆံုး အေနာက္ဆံုးတြင္သြားထိုင္သည္။ ႏြယ္႐ိုးနားေဝးေဝးေနဆိုေသာစကားေၾကာင့္ ေ႐ွာင္ျခင္းလည္းမဟုတ္။ သူရိန္မ႐ွိသည့္အခ်ိန္တြင္ ႏြယ္႐ိုးႏွင့္ပံုမွန္အတိုင္းပင္။

အခုကေနာက္ဆံုးရန္ျဖစ္ခဲ့ေသာကိစၥေၾကာင့္ သူရိန္႔ကိုလံုးဝခ်ဥ္သြားပံုရသည္။ ေနာက္ထပ္ရန္မျဖစ္ရေအာင္ေ႐ွာင္ေနသည္ထင္၏။ ေ႐ွာင္ေတာ့လည္းေ႐ွာင္ေပါ့။ ဒါေပမယ့္ေဇယ်ာကသူ႔ေနာက္လိုက္သြားလ်ွင္ မိန္းကေလးႏွစ္ေယာက္ၾကား သူရိန္တစ္ေယာက္တည္းက်န္ခဲ့ရသည္။ ေဇယ်ာ့ကိုအနားကဆြဲထုတ္သြားပါတယ္ေျပာရန္ကလည္း လမင္းကသူ႔ဟာႏွင့္သူေနသည္။ တစ္ေယာက္တည္းလည္း ျဖစ္သည္။ မျဖစ္တာကေဇယ်ာ၊ ဟိုကတစ္ေယာက္တည္းျဖစ္ေနသည္ျမင္တာႏွင့္ သူ႔အတြက္ဂြင္ေတြ႔သလိုေျပးေျပးသြားသည္။ ခက္ေတာ့လည္းခက္တာပဲ။ ၾကားထဲကသူရိန္သာ ဘာကိုစိတ္႐ႈပ္မွန္းမသိျဖစ္ေနသည္။

ကိုယ္ေတာ္ကအသက္႐ွည္မည္။ သူ႔အေၾကာင္းေတြးေနတုန္းမွာပင္ အခန္းဝ၌ထီးထီးႀကီးေပၚလာသည္။ သူရိန္တို႔ထိုင္ရာေနရာကို လက္ေဝွ့ယမ္းျပေနသည္။

"ႏြယ္႐ိုး အဝမွာလမင္းေရာက္ေနတယ္"

"ငါသြားလိုက္မယ္" ဟုေျပာၿပီး ေဇယ်ာကခ်က္ခ်င္းထသြားသည္။ ဘာေတြေျပာလိုက္တယ္ေတာ့မသိ။ ေခါင္းကုတ္ကာအတန္းထဲျပန္ဝင္လာသည္။

"ႏြယ္႐ိုးကိုေခၚေပးပါတဲ့"

ႏြယ္႐ိုးကထသြားသည္။ ေကာ္ရစ္တာတြင္ လူသြားလမ္းမပိတ္ေစရန္ေဘးကပ္ရပ္ရင္း စကားေျပာေနၾကသည္။ ႏြယ္႐ိုးကဘာေတြကိုေတာင္းပန္ေနတယ္မသိေပမယ့္ လမင္းကေခါင္းသာနင္းကန္ခါေနသည္။ အေဝးမွျမင္ေနရေပမယ့္ႏြယ္႐ိုးမ်က္ႏွာမေကာင္းတာ သိသည္။ လမင္းက ႏြယ္႐ိုး၏ေခါင္းေလးကို ေခ်ာ့ျမဴသလိုပုတ္လိုက္သည္။ သူရိန္ဆက္မၾကည့္ခ်င္ေတာ့၍ မ်က္ႏွာလႊဲလိုက္၏။

CigaretteWhere stories live. Discover now