You Broke Me So Much [taekook]

Part¹⁵

-A dlaczego jestem tyle warty?

- Bo twój ojciec jest tam szefem,myślałem że tego się domyśliłeś.

- Nie,właśnie nie bardzo- westchnąłem.- A skąd to wiesz?

-Od paru dni prowadziłem takie jakby ,,śledztwo" podsluchiwalem rozmowy tego gnoja i wywnioskowalem właśnie tyle,też na podstawie pytania się go O pewnie rzeczy i śledzenia go,widzisz teraz wszystko co Ci powiedziałem stało się jasne,prawda?

-Tak, dokładnie ale dlaczego to jest prawdziwe,dlaczego wszyscy chcą mnie zabić?

-Tego nie wiem,ale wiem że musisz dać sobie jakos radę,sam będziesz musiał teraz się bronić,oczywiście ja będę robił to za Ciebie w każdej sytuacji,ale Kiedy dojdzie do tego że będziesz musiał sam stawić temu czoła.

- Okej,A wiesz może czemu moja mama mówiła przed śmiercią coś w stylu ,,Nie dam rady od niego uciec ale ty masz szanse"?

-Pewnie chodziło o Twojego ojca,nie wiem dlaczego chciał jej śmierci ale wiem że matka chciała Cię bronić.

- Dobra,już rozumiem...- weszlem pod kołdrę.

- Jungkook, damy sobie z tym radę słyszysz?- mówił dalej,ale ja byłem daleko w moich myślach.

To dziwne gdy coś nad czym myślisz wiekami,staje się jasne,jeszcze bardziej gdy chodzi o coś takiego.

Bardzo mnie zabolalo to wszystko,boję się tego co mnie czeka,tym bardziej gdy ktoś kto żyje że mną pod jednym dachem,mówi że będzie mnie bronił,dba o mnie i zajmuje się mną,tak na prawdę chce mnie zabić.
Ja nie mam siły na to wszystko,nie chce żyć w ten sposób,ale nie chce umierać.

Mam teraz udawać przed Tae że nic nie wiem? Że wszystko jest tak jak przedtem? No chyba nie,to już za dużo dla mnie.

Chyba najbardziej boli mnie to,że chodzi o niego.Przez cały ten czas przyzwyczaiłem się do jego obecności,jeszcze to jak ostatnio dobrze mnie traktował,było tak cholernie dobrze,dlaczego więc to musiało się tak spieprzyć ?