You Broke Me So Much [taekook]

Part²

Kookie wrócił do domu po ciężkim dniu w szkole.Jego rodzice nigdy nie byli dla niego dobrzy lecz przynajmniej byli.Jego matka często klocila się z ojcem,ale to nie były zwykłe kłótnie.Jego rodzice wręcz się nie nawidzili co bardzo się na nim odbijalo.

W pewnym momencie gdy Kookie oglądał serial,w domu zrobiło się ciemno.Zszedl na dół aby zobaczyć co Cię stało,dlaczego nie ma prądu.Zobaczyl swoją własną matkę z pistoletem przy swojej głowie

-Mamo! Nie co ty robisz?!
-Słuchaj synku,ja Już przed nim nie ucieknę,ale tobie może się udać!!
-Co?! Nie mamo proszę!

-Uciekaj!

*strzał pistoletu*

-ah! NIEE! -

wyrwał się z łóżka cały zapłakany Jungkook,który przez pierwsze 2 minuty staral sie unormowac swoj oddech.Snila mu sie sytuacja z przed paru miesiecy,do ktorej wlasnie tak bardzo nie chcial wracac.Zobaczyl na telefonie godzinę 7:48 I szybko wybiegł szykując się do szkoły

W szkole nie rozmawiał z Jiminem, jak widać obraził się za wczoraj.

,,Kurwa,to nie moja wina że moja matka tak się zachowała" mówił w myślach.Co prawda mieszkal jeszcze z tatą,ale go praktycznie nie było w domu.
Ciągle gdzieś wyjeżdżał i nie miał na nic czasu
Jungkook przez to siedział bardzo długo sam,tak na prawde codziennie
jako iż Jimin zawsze wtedy przychodził do niego,teraz się bardzo nudził choć nie napisał do niego.

Na następny dzień stwierdził że podejdzie z nim porozmawiać,jak mówił tak zrobił.

-Hej Jiminnie~
-Czego chcesz Kook?
-Jak to czego - mówił z zaskoczeniem w oczach
-Myślałem że nie chcesz że mną rozmawiać po tym jak wyrzuciłeś mnie ze swojego domu
-Oj no Park przepraszam
-Oki nic się nie stało-powiedział po czym przytulił się do wyższego

Po szkole Jimin przyszedl do Kooka,jednak tym razem Jimin chciał wyjść z nim na jakąś imprezę na której był jego znajomy,którego Kook nie zna.

-Niee Jimin mi się nie chce

-Oj no proszę Cię chodz! Zawsze siedzimy tylko w domu,chyba czas najwyższy nawiązać kontakty z ludźmi no nie?

-Ale po co? I tak jesteśmy aspołecznymi gnojami-wzruszyl ramionami

-Dobra chodź i nie marudź

-okej ale nie na długo ok?

-nie obiecuję

Kiedy już weszli do jakiegoś prestiżowego budynku,Jimin podszedł do wyższego chłopaka w czarnych włosach.