Love Ghost • SB19 SEJUN [COMPLETED]

CHAPTER 7: Ms. Secretary

Chapter 7: Ms. Secretary

BAGSAK ANG BALIKAT niyang bumalik sa opisina. Ngayon ay nag-dadalawang isip na siya kung itutuloy pa ba niya ang pag-tatrabaho sa kompanyang 'to.

Isa lang naman ang dahilan kung bakit siya naging kampanteng mag-apply dito,

Dahil wala si Sejun.

That's right. The moment she saw his face, she can't control his emotions anymore. She's feeling anger, regrets, ang different kinds of feeling. It was a rumbled feeling at once.

"Muka kang pinag-sakluban ng langit at lupa, problem?" tanong ni Daizy nang maka-upo na ito sa tabi niya.

She sighed. "Nothing. Something just, came back." she stared at nowhere. "Something that, I didn't expect to come back again." dismayado niyang sabi.

Daizy frowned. "Ano 'yon?" she asked.

She looked at her with a serious face. "Pimples." seryoso niyang sagot.

Hindi na niya napigilan ang pag-tawa nang ngumiwi ang kaibigan. She tried to hide her real emotion. Hindi niya gusto ang ideya na may ibang nakaka-alam tungkol sa nangyari sa kaniya, o sa kanila, ilang taon ang nakalipas.

Yes, she may be her friend. But this is not the right time for her to say those things. Nag-hahanap siya ng tiempo.

"Uy Daizy, balita ko nag-hahanap daw ulit ng bagong secretary si Sir Lite ah?" tanong ng katabi nito na nagngangalang Claire.

"Eh? Kaka-palit lang niya ng secretary last week ah. Nag-hahanap nanaman ulit?" takang tanong ni Daizy.

"Parang hindi mo naman kilala si Sir Lite. Ilang taon na niyang ginagawa 'yan. Pag natapos na siya sa isa, mag-hahanap na siya ng bago."

Her heart felt sudden pain. Parang tinamaan siya sa salitang iyon. Pag natapos na ito sa isa, papalitan nalang ito na tila ba wala lang para sa kanila ang nangyari.

Ganon din kaya ang ginawa sa kanya ng binata? Naging parausan lang ba siya noong araw na 'yon?

Para bang bumaba ang tingin niya sa sarili. She's not like that. But she once, maybe, in the past.

Inalis nalang niya lahat ng negatibong tumatakbo sa isip niya. Work Kas, focus on work.

"NAPAG-USAPAN na natin 'to Kas, hindi ka aalis sa trabaho mo."

Gaya ng dati, pinag-sasabihan nanaman siya ng kaibigan. Pinilipit na hindi siya umalis sa trabahong kanyang pinasukan.

"Alam ko. I need to work. But I don't think I can with this situation."

"Ano ba kasing problema sa sitwasyon?" seryoso nitong tanong. "There's nothing wrong with the situation Kas, the problem here is you." he pointed her and looked at her with a serious face.

Umiwas siya ng tingin sa kaibigan
Shoot! Tinamaan siya doon.

"You already moved on Kas, sinabi mo 'yon sakin harap harapan one year ago. Titiklop ka nanaman ba dahil lang nakita mo nanaman siya? Kas, you told me you're strong enough now. Kinaya mo nga ng anim na taon diba? Ikaw lang mag-isa. So please don't tell me you're backing out because of him." pangaral nito sa kanya.

She bit her lower lip. Kahit kailan talaga ay malakas ang tama ng mga salita ni Calvin sa kaniya. Tuwing seryoso ang usapan ay ibang Calvin ang nasa harap niya at kumakausap sa kaniya.

"Kailangan ko pa bang isa-isahin sa'yo lahat ng dahilan para hindi ka umalis sa trabaho mo? Paulit ulit nalang tayo Kas." dagdag pa nito.

She felt shame on herself. Calvin is being a good friend to her and this is what she would pay back. It's not right.