CHAPTER 21: Insurgents

334 20 12
                                    

Chapter 21: Insurgents

KANINA PA pabalik-balik na nag-lalakad sa isang direksyon si Sejun habang iniisip ang bagay na sinabi sa kaniya ng dalaga. Hindi iyon mawala sa isip niya. He's really worried. Buhay ng bata at ng babaeng mahal niya ang naka-salalay.

"Sejun, huminahon ka nga. Nahihilo na ako kaka-lakad mo."

Huminto siya sa pag-lalakad tsaka hinarap ang dalaga. "How can I?! Our baby's life is in danger!" sigaw niya tsaka siya muling nag-lakad.

Napa-paranoid na siya kakaisip kung ano ba ang dapat niyang gawin. Kailangan na niyang mahanap ang katawan ng dalaga sa lalong madaling panahon.

Baka kung ano na ang nangyari sa anak nila dahil sa pagkaka-hulog nito sa tulay. Ngayon na nga lang siya mag-kakaroon ng pagkakataon na maalagaan ang dalaga habang nag-bubuntis, mukang magiging imposible pa. Kung nagawa niyang hindi masubaybayan ang pag-laki ni Pau ay hindi na niya ulit iyon hahayaang maulit pa.

Huminto siya sa pag-lalakad nang mapansin niya ang dalaga na para bang nanghihina.

"Bakit? Anong nangyayari?" he asked worried.

Sapo nito ang dibdib at parang hinahabol ang hininga. "N-Naninikip nanaman y-yung d-dibdib ko." kapos hininga nitong sabi.

"Anong gagawin ko?!" he asked panicking.

"K-Kumalma ka l-lang, mawaw-wala din 'to maya maya." she said.

Wala siyang magawa kundi tignan lang ang dalaga habang nahihirapan ito. He doesn't have a clue about what's happening.

Kasophea blew a harsh breath, eyes closed. "Wala na, okay na ako." she said.

"The baby? Can you feel our baby? Ayos lang ba siya?" kinakabahan niyang tanong.

She placed her hand on her belly. "Ayos lang siya." she looked at him. "Magiging ayos lang kami."

Medyo naka-hinga siya nang maayos nang marinig iyon mula sa dalaga.

His eyebrows furrowed. "Dumilim ka." he said.

"Ha?"

"Yung liwanag sa katawan mo, dumilim." namamangha niyang sabi.

Mas dumilim ang liwanag sa buong katawan ng dalaga, hindi gaya kanina na para bang nakaka-silaw ito dahil sa sobrang liwanag. Ngayon ay para bang malapit na ito sa pagiging transparent.

"Oo nga." she agreed while looking at her arms. "Bakit ganito?" she asked.

She placed her hand on her left chest. "Mabilis na ulit ang tibok ng puso ko."

Napa-iling nalang siya. "I don't understand."

Nag-lakad siya pa-balik sa mesa tsaka siya naupong muli sa swivel chair. Maybe I could read some useful facts in this book.

"I'll be reading this book. Baka may malaman ako dito tungkol sa nangyayari sa'yo."

Tumango nalang ang dalaga.

Sanay na siya sa pag-babasa. Iyon kasi ang kadalasan niyang ginagawa tuwing bored siya o kaya naman ay free time niya.

Masasabi niyang mabilis na siya mag-basa ngunit hindi niya matatapos ang librong ito ng isang araw lang. It's to thick. At may kaliitan din ang mga letra.

He started reading from the very first page. Aktibong aktibo ang utak niya habang nag-babasa. He is absorbing every detail.



"HINDI MO PA ba susunduin si Pau?" isang tinig na nag-pahinto sa kaniya sa pag-babasa.

Love Ghost • SB19 SEJUN [COMPLETED] Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon